-
61.《无闷》 宋·丁注
风急还收,云冻又开,海阔无人翦水。
算六出工夫,怎教容易。
刚被郢歌楚舞,镇独向、尊前夸轻细。
想谢庭诗咏,梁园赋赏,未成欢计。 -
62.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
63.《无题》 明·唐寅
便纵拼争反下游,随波逐浪讵惭愁。
庸夫碌碌惟虚灭,烈士昂昂岂罢休。
说法双关如此乐,听诗万首向何忧。
孤芳自赏雕虫老,兴尽尘封故纸楼。 -
64.《满庭芳·无涯火院》 元·马钰
无涯火院,如牢如狱。
气财酒色拘束。
万苦千辛,来往波波碌碌。
因悟回光返照,叹从前、冤苦不足。 -
65.《无题》 宋·洪迈
前年溪上秋风时,主人酒熟烹黄鸡。
归来醉倒睡便著,父老唤起牛羊蹊。
此生一醉宁易得,未辨身为贵人空。
征西将军尔何人,那用尊前惊堕帻。 -
66.《伯坚惠新茶绿橘香味郁然便如一到江湖之上戏》 宋·刘著
建溪玉饼号无双,双井为奴日铸降。
忽听松风翻蟹眼,却疑春雪落寒江。 -
67.《无愁可解·光景百年》 宋·陈慥
光景百年,看便一世。
生来不识愁味。
问愁何处来,更开解个甚底。
万事从来风过耳。 -
68.《鹧鸪天·心到忘机便是仙》 元·许有壬
心到忘机便是仙。
琴能得趣任无弦。
病多课子酬文债,田少从人借酒钱。
生盛世,遇今年。
雕虫存稿不求传。
有言难尽闲中乐,竹影花香白昼 -
69.《鹧鸪天·心到忘机便是仙》 元·许有壬
心到忘机便是仙。
琴能得趣任无弦。
病多课子酬文债,田少从人借酒钱。
生盛世,遇今年。
雕虫存稿不求传。
有言难尽闲中乐,竹影花香白昼 -
70.《渔家傲·听说西方无量乐》 元·梵琦
听说西方无量乐。
君王便是如来作。
不立三光并五狱。
除沟壑。
红霞紫雾长笼络。
四八仪容金闪烁。
钵中美味随斟酌。
发愿往生真上策。
堪呵责。
死生路上飘蓬客。 -
71.《无俗念 鸣鹤馀音卷之一》 元·郝大通
十年学道,遇明师、指破神仙真诀。
一句便知天外事,万载千年疑绝。
见色明心,闻声悟道,此理难言说。
玄关斡运,心生无限欢悦。 -
72.《满江红 赠默庵(此下原有无号默说四字,据》 元·李道纯
默即说兮,这说处、元来有默。
只默说便是,金丹秘诀。
默识潜通为大要,声闻缘觉皆虚设。
向说中、认得默之根,无生灭。 -
73.《苏幕遮 无机深远,下手速修无太迟》 元·潜真子
地气腾,天雨降。
万物生芽,便是天机象。
山顶有泉深数丈。
索短求他,要觅应难望。
少年修,根脚壮。
老后铅虚,汞少如何向。
视听都休神散荡。
本去乾枯,怎得成无上。 -
74.《无题》 宋·冯伯规
暇时结客小舂容,路直重岩紫翠峰。
云阁翚飞翼鸾凤,石楠盘屈老虬龙。
林扉雨过便秋菊,山寺风清度晚钟。
快展眉头须劚饮,天开霁色不妨农。 -
75.《便民诗上颜正叔宣慰广东》 宋·李肖龙
枯苗一著雨,田畴绿芊芊。
蛰虫一逢春,窟穴声阗阗。
馀民望小定,甚于饥渴然。
昔何好弄兵,今何知服田。 -
76.《偶因闲日家事无牵蒙王氏以呼招乃书题於窟记》 宋·释道真
谯国门传缙以绅,善男子即是帝王孙。
文商碑背题八字,武盛弓弦重六钧。
既出四门观生老,便知六贼不相亲。
夜迶将心登峻岭,心定菩提转法轮。 -
77.《便桥泊舟》 宋·项诜
身寄一叶舟,扰扰又行役。
不知寒袭人,但觉酒无力。
霜剥岸石裂,风激水波逆。
望眼浩无涯,远山相对碧。 -
78.《赠无择老禅因观稼》 宋·郑霖
每谒祠堂憩虎邱,山僧煮茗雪花浮。
陆泉便作曹溪会,引得清风话未休。 -
79.《鹦鹉曲 序云,白无咎有鹦鹉曲云,侬家鹦鹉》 未知·冯子振
叶扁舟,睡江南烟雨。
觉来时满眼青山,抖擞绿蓑归去。
算从前错怨天公,甚也有安排我处。
余壬寅岁,留上京,有北京伶妇御园秀之属,相从风雪中,恨此曲无续之者。 -
80.《送李伯华饷军宣府便道还家》 明·程烈
闻道胡尘动,那堪使节忙。
朔风如有锷,寒日欲无光。
杀气边云上,乡心济水傍。
离筵予尚尔,把酒忆南荒。