-
221.《观别者》 唐·王维
青青杨柳陌,陌上别离人。
爱子游燕赵,高堂有老亲。
不行无可养,行去百忧新。
切切委兄弟,依依向四邻。 -
222.《晦日游大理韦卿城南别业四声依次用各六韵》 唐·王维
与世澹无事,自然江海人。
侧闻尘外游,解骖fL朱轮。
平野照暄景,上天垂春云。
张组竟北阜,泛舟过东邻。 -
223.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
224.《老将行》 唐·王维
少年十五二十时,步行夺得胡马骑。
射杀山中白额虎,肯数邺下黄须儿!
一身转战三千里,一剑曾当百万师。
汉兵奋迅如霹雳,虏骑崩腾畏蒺藜。 -
225.《汉江临泛/汉江临眺》 唐·王维
楚塞三湘接,荆门九派通。
江流天地外,山色有无中。
郡邑浮前浦,波澜动远空。
襄阳好风日,留醉与山翁。 -
226.《奉和圣制重阳节宰臣及群官上寿应制》 唐·王维
四海方无事,三秋大有年。
百生无此日,万寿愿齐天。
芍药和金鼎,茱萸插玳筵。
玉堂开右个,天乐动宫悬。
御柳疏秋景,城鸦拂曙烟。
无穷菊花节,长奉柏梁篇。 -
227.《和陈监四郎秋雨中思从弟据》 唐·王维
袅袅秋风动,凄凄烟雨繁。
声连鳷鹊观,色暗凤凰原。
细柳疏高阁,轻槐落洞门。
九衢行欲断,万井寂无喧。 -
228.《琴歌》 唐·李颀
主人有酒欢今夕,请奏鸣琴广陵客。
月照城头乌半飞,霜凄万树风入衣。
铜炉华烛烛增辉,初弹渌水后楚妃。
一声已动物皆静,四座无言星欲稀。
清淮奉使千馀里,敢告云山从此始。 -
229.《欲之新乡答崔颢綦毋潜》 唐·李颀
数年作吏家屡空,谁道黑头成老翁。
男儿在世无产业,行子出门如转蓬。
吾属交欢此何夕,南家捣衣动归客。 -
230.《宿莹公禅房闻梵》 唐·李颀
花宫仙梵远微微,月隐高城钟漏稀。
夜动霜林惊落叶,晓闻天籁发清机。
萧条已入寒空静,飒沓仍随秋雨飞。
始觉浮生无住著,顿令心地欲皈依。 -
231.《泛茅山东溪》 唐·储光羲
清晨登仙峰,峰远行未极。
江海霁初景,草木含新色。
而我任天和,此时聊动息。
望乡白云里,发棹清溪侧。
松柏生深山,无心自贞直。 -
232.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
233.《同诸公秋日游昆明池思古》 唐·储光羲
仆人理车骑,西出金光逵。
苍苍白帝郊,我将游灵池。
太阴连晦朔,雨与天根违。
凄风披田原,横污益山陂。 -
234.《和张太祝冬祭马步》 唐·储光羲
故坛何肃肃,中野自无喧。
烈火见陈信,飏言闻永存。
房星隐曙色,朔风动寒原。
今日歌天马,非关征大宛。 -
235.《塞下曲四首》 唐·常建
玉帛朝回望帝乡,乌孙归去不称王。
天涯静处无征战,兵气销为日月光。
北海阴风动地来,明君祠上望龙堆。
髑髅皆是长城卒,日暮沙场飞作灰。 -
236.《和灵一上人新泉》 唐·刘长卿
东林一泉出,复与远公期。
石浅寒流处,山空夜落时。
梦闲闻细响,虑澹对清漪。
动静皆无意,唯应达者知。 -
237.《从军六首》 唐·刘长卿
回看虏骑合,城下汉兵稀。
白刃两相向,黄云愁不飞。
手中无尺铁,徒欲突重围。
目极雁门道,青青边草春。 -
238.《题独孤使君湖上林亭》 唐·刘长卿
出树倚朱阑,吹铙引上官。
老农持锸拜,时稼卷帘看。
水对登龙净,山当建隼寒。
夕阳湖草动,秋色渚田宽。
渤海人无事,荆州客独安。
谢公何足比,来往石门难。 -
239.《题王少府尧山隐处,简陆鄱阳》 唐·刘长卿
故人沧洲吏,深与世情薄。
解印二十年,委身在丘壑。
买田楚山下,妻子自耕凿。
群动心有营,孤云本无著。 -
240.《送元八游汝南》 唐·刘长卿
元生实奇迈,幸此论畴昔。
刀笔素推高,锋芒久无敌。
纵横济时意,跌宕过人迹。
破产供酒钱,盈门皆食客。