-
281.《秋浦清溪雪夜对酒,客有唱山鹧鸪者》 唐·李白
披君貂襜褕,对君白玉壶。
雪花酒上灭,顿觉夜寒无。
客有桂阳至,能吟山鹧鸪。
清风动窗竹,越鸟起相呼。
持此足为乐,何烦笙与竽。 -
282.《陪族叔当涂宰游化城寺升公清风亭》 唐·李白
化城若化出,金榜天宫开。
疑是海上云,飞空结楼台。
升公湖上秀,粲然有辩才。
济人不利己,立俗无嫌猜。 -
283.《天台晓望》 唐·李白
天台邻四明,华顶高百越。
门标赤城霞,楼栖沧岛月。
凭高登远览,直下见溟渤。
云垂大鹏翻,波动巨鳌没。 -
284.《经下邳圯桥怀张子房》 唐·李白
子房未虎啸,破产不为家。
沧海得壮士,椎秦博浪沙。
报韩虽不成,天地皆振动。
潜匿游下邳,岂曰非智勇?
我来圯桥上,怀古钦英风。
唯见碧流水,曾无黄石公。
叹息此人去,萧条徐泗空。 -
285.《感兴六首》 唐·李白
瑶姬天帝女,精彩化朝云。
宛转入宵梦,无心向楚君。
锦衾抱秋月,绮席空兰芬。
茫昧竟谁测,虚传宋玉文。 -
286.《南奔书怀(一作自丹阳南奔道中作·萧士赟云是伪作)》 唐·李白
遥夜何漫漫,空歌白石烂。
甯戚未匡齐,陈平终佐汉。
欃枪扫河洛,直割鸿沟半。
历数方未迁,云雷屡多难。 -
287.《口号吴王美人半醉》 唐·李白
风动荷花水殿香,姑苏台上宴吴王。
西施醉舞娇无力,笑倚东窗白玉床。 -
288.《发广陵留上家兄兼寄上长沙》 唐·韦应物
将违安可怀,宿恋复一方。
家贫无旧业,薄宦各飘飏.
执板身有属,淹时心恐惶。
拜言不得留,声结泪满裳。 -
289.《闲居赠友》 唐·韦应物
补吏多下迁,罢归聊自度。
园庐既芜没,烟景空澹泊。
闲居养痾瘵,守素甘葵藿。
颜鬓日衰耗,冠带亦寥落。 -
290.《送李十四山东游(一作山人东游)》 唐·韦应物
圣朝有遗逸,披胆谒至尊。
岂是贸荣宠,誓将救元元。
权豪非所便,书奏寝禁门。
高歌长安酒,忠愤不可吞。 -
291.《答崔主簿倬》 唐·韦应物
朗月分林霭,遥管动离声。
故欢良已阻,空宇澹无情。
窈窕云雁没,苍茫河汉横。
兰章不可答,冲襟徒自盈。 -
292.《答崔主簿倬》 唐·韦应物
朗月分林霭,遥管动离声。
故欢良已阻,空宇澹无情。
窈窕云雁没,苍茫河汉横。
兰章不可答,冲襟徒自盈。 -
293.《出还》 唐·韦应物
昔出喜还家,今还独伤意。
入室掩无光,衔哀写虚位。
凄凄动幽幔,寂寂惊寒吹。
幼女复何知,时来庭下戏。
咨嗟日复老,错莫身如寄。
家人劝我餐,对案空垂泪。 -
294.《县斋》 唐·韦应物
仲春时景好,草木渐舒荣。
公门且无事,微雨园林清。
决决水泉动,忻忻众鸟鸣。
闲斋始延瞩,东作兴庶氓。
即事玩文墨,抱冲披道经。
于焉日淡泊,徒使芳尊盈。 -
295.《鼙鼓行》 唐·韦应物
淮海生云暮惨澹,广陵城头鼙鼓暗,寒声坎坎风动边。
忽似孤城万里绝,四望无人烟。
又如虏骑截辽水,胡马不食仰朔天。
座中亦有燕赵士,闻鼙不语客心死。
何况鳏孤火绝无晨炊,独妇夜泣官有期。 -
296.《古剑行》 唐·韦应物
千年土中两刃铁,土蚀不入金星灭。
沉沉青脊鳞甲满,蛟龙无足蛇尾断,忽欲飞动中有灵。
豪士得之敌国宝,仇家举意半夜鸣。
小儿女子不可近,龙蛇变化此中隐。
夏云奔走雷阗阗,恐成霹雳飞上天。 -
297.《同孙构免官后登蓟楼》 唐·张谓
昔在五陵时,年少心亦壮。
尝矜有奇骨,必是封侯相。
东走到营州,投身似边将。
一朝去乡国,十载履亭障。 -
298.《青山峡口泊舟怀狄侍御》 唐·岑参
峡口秋水壮,沙边且停桡。
奔涛振石壁,峰势如动摇。
九月芦花新,弥令客心焦。
谁念在江岛,故人满天朝。 -
299.《西蜀旅舍春叹,寄朝中故人呈狄评事》 唐·岑参
春与人相乖,柳青头转白。
生平未得意,览镜私自惜。
四海犹未安,一身无所适。
自从兵戈动,遂觉天地窄。 -
300.《送许子擢第归江宁拜亲,因寄王大昌龄》 唐·岑参
建业控京口,金陵款沧溟。
君家临秦淮,傍对石头城。
十年自勤学,一鼓游上京。
青春登甲科,动地闻香名。