-
61.《沁园春》 宋·陈人杰
何如尔。
杜子美平生困踬不偶,而叹老羞卑之言少,爱君忧国之意多,可谓知所愁矣。
若于著衣吃饭,一一未能忘情,此为不知命者。
故用韵以反骚 -
62.《最高楼(壬辰寿王城山八十)》 宋·刘辰翁
朱顶字,八十正平头。
添作八千秋。
无能也自收郿坞,到今恨不贬潮州。
看几人,炎又冷,老还羞。 -
63.《青玉案》 宋·向滈
多情赋得相思分。
便揽断、愁和闷。
万种千般说不尽。
吃他圈樻,被他拖逗,便佛也、须教恨。
传消寄息无凭信。
水远山遥怎生奔。
梦也而今难得近。
伊还知道,为伊成病,便死也、谁能问。 -
64.《青玉案》 宋·向滈
多情赋得相思分。
便揽断、愁和闷。
万种千般说不尽。
吃他圈樻,被他拖逗,便佛也、须教恨。
传消寄息无凭信。
水远山遥怎生奔。
梦也而今难得近。
伊还知道,为伊成病,便死也、谁能问。 -
65.《浣溪沙》 宋·戴复古
病起无聊倚绣床。
玉容清瘦懒梳妆。
水沉烟冷橘花香。
说个话儿方有味,吃些酒子又何妨。
一声啼鴂断人肠。 -
66.《望江南》 宋·戴复古
壶山好,也解忆狂夫。
转首便成千里别,轻年不寄一行书。
浑似不相疏。
催归曲,一唱一愁予。
有剑卖来酤酒吃,无钱归去买山居。
安处即吾庐。
壶山有催归曲赠仆,甚妙。 -
67.《满江红(孟史君祷而得雨)》 宋·臞翁
祷雨文昌,只全靠、心香一瓣。
才信宿,沛然膏泽,来从方寸。
早稻含风香旖旎,晚秧饱水青。
问螺江、恰见线来流,今平岸。 -
68.《渔歌(十首·颂尊宿付杲山人·汾阳)》 宋·李彭
南院嫡孙唯此个。
西河狮子当门坐。
绢扇清凉随手簸。
君知么。
无端吃棒休寻过。 -
69.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
70.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
71.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
72.《七绝》 当代·金庸
为人切莫用欺心,举头三尺有神明。
若还作恶无报应,天下凶徒人吃人。 -
73.《咏史》 唐·徐铉
京洛多权豪,游服相随。
青牛中甸车,白马连环羁。
珩佩竞照耀,绅组旧参差。
驺鸣行人驻,倏若流风驰。 -
74.《戒事魔十诗》 宋·李兼
蚩蚩女妇太无知,吃菜何须自苦为。
料想阿童鞭背后,心中虽悔可能追。 -
75.《检田吏(一作《踏灾行》)》 元·袁介
有一老翁如病起,破衲邅飗瘦如鬼。
晓来扶向官道旁,哀告行人乞钱米。
时予奉檄离江城,邂逅一见怜其贫。
倒囊赠与五升米,试问何故为穷民。 -
76.《水调歌头 赠秋蟾周先生》 元·李道纯
铅汞了无质,炉鼎假安名。
殆因动静迷人,不觉堕声闻。
这个先天妙理,日用着衣吃饭,相对甚分明。
接物应机处,不动感而灵。 -
77.《百字令 释宗》 元·王*
真宗顿悟,理幽微、了了无言可说。
旷劫至今全体具,湛寂元无生灭。
拂尘拈花,穿衣吃饭,*觌面分明泄。
头头皆是,何须特地差别。 -
78.《移狱》 近代·刘伯坚
大庾狱中将两日,移来绥署候审室,室长八尺宽四尺,一榻填满剩门隙;
五副脚镣响锒铛,匍匐膝行上下床,①
狱门咫尺隔万里,②守者持枪长相望。 -
79.《偈颂二十五首》 宋·释道璨
风萧萧,雨萧萧。
天高地厚,水阔山遥。
达磨大师无端游梁历魏,二祖大师平白失了一臂。
水潦和尚不合吃马师一踏,天下大禅佛枉自吃了四藤条,说着令人恨不消。 -
80.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间,