-
141.《天意吟》 宋·邵雍
天意无佗只自然,自然之外更无天。
不欺谁怕居暗室,绝利须求在一源。
未吃力时犹有说,到收功处更何言。
圣人能事人难继,无价明珠正在渊。 -
142.《次韵苏门下寄题雪浪石》 宋·晁补之
居庸灭烽惟留屯,时平更觉将军尊。
铃斋看雪拥衲坐,急鼓又报边城昏。
百壶高宴梨栗圃,千里未尽桑麻村。
天怜公老无以乐,一星飞堕从天门。 -
143.《大雨联句》 宋·苏辙
庭松偃盖如醉,夏雨新凉似秋。
有客高吟拥鼻,无人共吃馒头。 -
144.《郭帅遗蕨羹》 宋·刘过
书生穷无食肉相,老不能官犹崛强。
一杯紫蕨江西羹,万户封侯犹未当。
主人幕下三千士,谈王说伯如蜂起。
日日椎鲜与击肥,厌饫腥膻饱而已。 -
145.《希道使君见遗古风谨次严韵》 宋·张元干
君侯气挟飞仙骨,插脑伏犀高崒屼。
荣枯过眼海一沤,出处何心兔三窟。
养生得趣喜按摩,子夜不眠频叱咄。
枕中玉函妙以微,肘后金精恍兮惚。 -
146.《漫兴七首》 元·杨维桢
青画溪头翠水家,水边短竹夹桃花。
春风嗾人狂无那,走觅南邻羯鼓挝。
丈人接缡白毡裁,花边下马不惊猜。
环沉溪头买酒去,高堂寺里看碑来。 -
147.《春侠杂词十二首》 元·杨维桢
金丸脱手弹鹦鹉,玉鞭嬉笑击珊瑚。
侍儿无赖有如此,知是霍家冯子都。
花袍白面呼郎神,当阶夺花不避人。
天马乘龙金络脑,贾家贵婿正娇春。 -
148.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
149.《渔樵问答歌》 明·唐寅
渔翁舟泊东海边,樵夫家住西山里。
两人活计山水中,东西路隔万千里。
忽然一日来相逢,满头短发皆蓬松。
盘桓坐到日灼午,互相话说情何浓。 -
150.《江边简新之》 宋·吴则礼
青鞋布袜兹何时,江边杏花浑欲飞。
铜瓶却受斗酒许,亟呼长须令抱持。
要寻楚郎与启齿,有底鹁鸪鸣不已。
解事提壶却唤人,两脚尚轻聊尔耳。 -
151.《赠油州杨吉老》 宋·吴则礼
先生个中人,百骸一破甑。
端憎屐满门,姑现维摩病。
枕边黄帝书,大笑医多卢。
酬对虽种种,而我初如如。 -
152.《次子苍寄余清老韵》 宋·吴则礼
从来三仕及三已,总落道人坐定里。
滑稽社中黄发将,讵与阿朔论辈行。
平生芋魁曾未错,粱肉宁殊腐肠药。
百年兀兀且饱睡,梦事有无浑不记。 -
153.《寄冯尉》 宋·陈造
我遵兔径西山麓,荆棘钩衣尘眯目。
怜渠此地费流光,君亦风餐并露宿。
遗蝗蹢躅无地皮,田禾蚕食犹孑遗。
扆饥可念劳可忍,君自坦坦人怜之。 -
154.《赠二苏公》 宋·陈师道
岷峨之山中巴江,桂椒柟栌枫柞樟。
青金黄玉丹砂良,兽皮鸟羽不足当。
异人间出骇四方,严王陈李司马扬。
一翁二季对相望,奇宝横道骥伏箱。 -
155.《田舍女》 宋·李廌
田家女儿不识羞,草花竹叶插满头。
红眉紫襜青绢袄,领颈麤糙流黑油。
日午担禾上场晒,也喜年丰欲还债。
佣工出力当一男,长大过竿不会拜。
有者四十犹无家,东村定昏来送茶。
翁妪吃茶不肯嫁,今年种稻留踏车。 -
156.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
157.《题李君亮义概堂》 宋·叶适
分飧人所能,多至逾万亿。
一朝可趣具,寒暑三十易。
古之轑釜者,其始盖未惜。
怀哉西方士,义重见寡特。 -
158.《插秧歌》 宋·刘学箕
农夫楫楫清波阔,秧稻茸茸森石发。
父儿呼唤手拔齐,千把万把根连泥。
四更乘月躇陇陌,晓烟渐散东方白。
归来吃得饭一盂,担到田头汗似珠。 -
159.《和景韩赠子敬示章韵》 宋·程公许
艳冶昭阳妃,娇好浣妙女。
盛时一转盼,零落委黄土。
彼姝秋胡妇,真节甘独守。
炜炜编简上,芳声乃持久。 -
160.《送仲嘉弟东归赴湖州长兴尉》 宋·程公许
乔松天与岁寒节,直从拱把禁霜雪。
如君生小乐真筌,众说咻之莫能夺。
青春闭合蛾眉怨,永日啖茹庖烟绝。
交朋劝止秆尔为,我亦无言可说。