-
241.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
242.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
243.《八归·秋江带雨》 宋·史达祖
秋江带雨,寒沙萦水,人瞰画阁愁独。
烟蓑散响惊诗思,还被乱鸥飞去,秀句难续。
冷眼尽归图画上,认隔岸、微茫云屋。
想半属、渔市樵村,欲暮竞然竹。 -
244.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
245.《沁园春》 宋·陈睦
小雪初晴,画舫明月,强饮未眠。
念翠鬟双耸,舞衣半卷,琵琶催拍,促管危弦。
密意虽具,欢期难偶,遣我离情愁绪牵。
追思处,奈溪桥道窄,无计留连。 -
246.《沁园春》 宋·陈睦
小雪初晴,画舫明月,强饮未眠。
念翠鬟双耸,舞衣半卷,琵琶催拍,促管危弦。
密意虽具,欢期难偶,遣我离情愁绪牵。
追思处,奈溪桥道窄,无计留连。 -
247.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
248.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
249.《云游歌》 宋·白玉蟾
云游难,云游难,万里水烟四海宽。
说着这般滋味苦,教人怎不鼻头酸。 -
250.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
251.《变律(本十九首,今存三首)》 唐·苏涣
日月东西行,寒暑冬夏易。
阴阳无停机,造化渺莫测。
开目为晨光,闭目为夜色。
一开复一闭,明晦无休息。 -
252.《遣春十首》 唐·元稹
晓月笼云影,莺声馀雾中。
暗芳飘露气,轻寒生柳风。
冉冉一趋府,未为劳我躬。
因兹得晨起,但觉情兴隆。 -
253.《汝坟贫女》 宋·梅尧臣
汝坟贫家女,行哭音凄怆。
自言有老父,孤独无丁壮。
郡吏来何暴,官家不敢抗。
督遣勿稽留,龙钟去携杖。 -
254.《襄阳隆中四十四韵》 明·黄辉
斩蛟寒浦外,何处卧龙岑。
乱世燕齐事,高人管乐心。
隆中山故阖,汉上日偏沈。
鱼水应奇会,蜗庐耐数寻。 -
255.《题戚仲骡纲图》 宋·李洪
北风吹雪飞千山,雪深山径难往还。
长林乔木敛秀色,层崖叠嶂雕苍颜。
山腹痴云结寒润,山巅去天不盈寸。
溪湍岩瀑争喧豗,兽蹄鸟迹皆逃遁。 -
256.《雪中过在伯》 宋·赵蕃
北风一夜吹成雪,城东城西人断绝。
冒寒各有晨独起,不畏风吹骨欲折。
刍薪价高瓶粟竭,妻子亦作异县隔。
微官本为饥寒计,到底却如生事拙。 -
257.《放歌招孙祖训俞国宝饮》 宋·章甫
儿时望春春不来,春衣隔年催翦裁。
平明出游薄暮回,惟恐云气兴风雷。
岂知乐极还悲哀,十年黄尘涴青鞋。
管领莺花已无意,感时念旧时伤怀。 -
258.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
259.《为人题赠二首》 唐·杜牧
我乏青云称,君无买笑金。
虚传南国貌,争奈五陵心。
桂席尘瑶珮,琼炉烬水沉。
凝魂空荐梦,低耳悔听琴。 -
260.《菩萨蛮》 唐·孙光宪
月华如水笼香砌,金镮碎撼门初闭。
寒影堕高檐,钩垂一面帘¤
碧烟轻袅袅,红战灯花笑。