-
361.《赠江处士》 唐·徐仲雅
门在松阴里,山僧几度过。
药灵丸不大,棋妙子无多。
薄雾笼寒径,残风恋绿萝。
金乌兼玉兔,年几奈公何。 -
362.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
363.《玉楼春》 宋·欧阳修
雪云乍变春云簇。
渐觉年华堪送目。
北枝梅蕊犯寒开,南浦波纹如酒绿。
芳菲次第还相续。
不奈情多无处足。
尊前百计得春归,莫为伤春歌黛蹙。 -
364.《鹊桥仙》 宋·李之仪
宿云收尽,纤尘不警,万里银河低挂。
清冥风露不胜寒,无计学、双鸾并驾。
玉徽声断,宝钗香远,空赋红绫小砑。
瘦郎知有几多愁,怎奈向、月明今夜。 -
365.《菩萨蛮》 宋·晁端礼
薄衾小枕重门闭。
孤烟照著人无寐。
风雨夜来多。
春寒可奈何。
深闺香暖处。
还解怜人否。
只道不来归。
那知心似飞。 -
366.《倾杯》 宋·沈蔚
梅英弄粉。
尚浅寒、腊雪消未尽。
布彩箔、层楼高下,灯火万点,金莲相照映。
香径纵横,听画鼓、声声随步紧。 -
367.《念奴娇》 宋·朱敦儒
别离情绪,奈一番好景,一番悲戚。
燕语莺啼人乍远,还是他乡寒食。
桃李无言,不堪攀折,总是风流客。
东君也自,怪人冷淡踪迹。 -
368.《喜迁莺》 宋·蔡伸
青娥呈瑞。
正惨惨暮寒,同云千里。
剪水飞花,渐渐瑶英,密洒翠筠声细。
邃馆静深,金铺半掩,重帘垂地。 -
369.《木兰花慢》 宋·张孝祥
送归云去雁,淡寒采、满溪楼。
正佩解湘腰,钗孤楚鬓,鸾鉴分收。
凝情望行处路,但疏烟远树织离忧。
只有楼前溪水,伴人清泪长流。 -
370.《好事近(怀归)》 宋·赵善括
月色透窗寒,一夜素衾霜湿。
无寐起来搔首,正参横人寂。
此心重省已回肠,何况是行役。
欲弃利名归去,奈楚天云隔。 -
371.《祝英台(晚春)》 宋·程垓
坠红轻,浓绿润,深院又春晚。
睡起厌厌,无语小妆懒。
可堪三月风光,五更魂梦,又都被、杜鹃催攒。
怎消遣。 -
372.《祝英台(晚春)》 宋·程垓
坠红轻,浓绿润,深院又春晚。
睡起厌厌,无语小妆懒。
可堪三月风光,五更魂梦,又都被、杜鹃催攒。
怎消遣。 -
373.《西江月》 宋·石孝友
脉脉无端心事,厌厌不奈春酲。
越罗衫薄峭寒轻。
试问几番花信。
万点风头柳絮,数声柳外啼莺。
斜阳还傍小窗明。
门掩黄昏人静。 -
374.《夜行船》 宋·石孝友
漏永迢迢清夜。
露华浓、洞房寒乍。
愁人早是不成眠,奈无端、月窥窗罅。
心心念念都缘那。
被相思、闷损人也。
冤家你若不知人,这欢娱、自今权罢。 -
375.《满江红(谢孟使君)》 宋·汪莘
荆楚岁时,念自古、登临风俗。
休更道、桓家车骑,谢家丝竹。
不觉吹将头上帽,可来共采篱边菊。
叹如今、重九有何人,相追逐。 -
376.《花心动》 宋·史达祖
风约帘波,锦机寒、难遮海棠烟雨。
夜酒未苏,春枕犹_,曾是误成歌舞。
半褰薇帐云头散,奈愁味、不随香去。
尽沈静、文园更渴,有人知否。 -
377.《贺新郎》 宋·洪咨夔
谁识昂昂鹤。
且随缘、剩水残山,东村西落。
世事几番新局面,看底却高三著。
况转首、西山日薄。 -
378.《沁园春》 宋·葛长庚
暂聚如萍,忽散似云,无可奈何。
向天涯海角,两行别泪,风前月下,一片离骚。
啼罢栖乌,望穷芳草,此恨与之谁较多。
昏黄后,对青灯感慨,白酒悲歌。 -
379.《沁园春》 宋·葛长庚
吹面无寒,沾衣不湿,岂不快哉。
正杏花雨嫩,红飞香砌,柳枝风软,绿映芳台。
燕似谈禅,莺如演史,犹有海棠连夜开。
清明也,尚阴晴莫准,蜂蝶休猜。 -
380.《酹江月(咏梅)》 宋·葛长庚
孤村篱落,玉亭亭、为问何其清瘦。
欲语还愁谁索笑,临水嫣然自照。
甘受凄凉,不求识觉,风致何高妙。
松挨竹拶,更堪霜雪__。