-
41.《午睡起》 宋·杨万里
冰书能不倦,亭午思小睡。
竹床热如晒,展转竟无寐。
起来搔白首,百匝绕帘际。
政当眊矂中,忽有一奇事。 -
42.《与张琬同年饮于龙兴寺所居》 宋·张舜民
台城风物已凄凄,牢落行人邂逅齐。
秉烛相看如梦寐,片帆回首又东西。
依依团扇秋仍好,脉脉青娥恨却低。
一曲琵琶无限意,时时閒客思都迷。 -
43.《淮安水驿》 宋·汪元量
薄暮舟维杨柳隄,手攀杨柳立多时。
汉儿快意歌荷叶,越女含愁舞柘枝。
月溼江花和露泫,潮摇淮树带风悲。
长亭一夜浑无寐,与空传杯更和诗。 -
44.《三衢官舍和王府教》 宋·汪元量
十年牢落走穷荒,万里归来行路长。
坐上佳宾能鼓瑟,窗前细雨好烧香。
武淹某泽常思汉,甫寓鄜州只念唐。
秉烛相看真梦寐,夜阑无语意茫茫。 -
45.《早起偶成》 宋·仲并
晨光起天末,微风动林杪。
披衣初梦回,卷书卷清晓。
隐几欲无寐,百念自忧悄。
箪瓢旧独乐,乐意今亦少。
岂但感时节,政欲避烦扰。
我非斯人徒,区区务自了。 -
46.《冬夜不寐》 宋·姜特立
宵柝迢迢警睡魔,静思甘分老林坡。
忍胞只有嵇康懒,扣角曾无甯戚歌。
不起妄心思世事,只将閒意养天和。
时人休说长生术,学才长生事转多。 -
47.《和虑可庵悲秋十首》 宋·何梦桂
秋风来庭际,奄忽老蓐收。
夜寒耿无寐,起坐焚膏油。
孤灯照我影,对坐自倡酬。
偈参意未竟,参横转西楼。 -
48.《中秋月有云翳再用韵》 宋·刘宰
孤城急鼓转严更,步屧中庭午夜晴。
人世昏昏同梦寐,使星耿耿伴清明。
云开霄汉光华远,望极关河眼界平。
想见登临无限意,此身那得计浮荣。 -
49.《淮南听雨歌》 宋·陈杰
前檐看雨如银竹,后檐听雨如泻瀑。
九衢对面起波涛,昨日黄埃一丈高。
书生生无快意事,天公覆手为办此。
邂逅一惬吾已多,千家万家丰年歌。 -
50.《直舍大风书事寄循道》 宋·杨时
枕书无寐首空搔,万窍嘘风正怒号。
雪意浮空迷远目,月木疏影见秋毫。
幽庭所藉惟荒草,妙理应须付浊醪。
谁念维舟江上客,落帆千里压云涛。 -
51.《狼三则》 清·蒲松龄
其一
有屠人货肉归,日已暮,欻一狼来,瞰担上肉,似甚垂涎,随尾行数里。
屠惧,示之以刃,少却;及走,又从之。
屠无计,思狼所欲者肉,不如姑悬诸树而早取之。 -
52.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
53.《登徒子好色赋》 先秦·宋玉
大夫登徒子侍于楚王,短宋玉曰:"玉为人体貌闲丽,口多微辞,又性好色。
愿王勿与出入后宫。
"
王以登徒子之言问宋玉。 -
54.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
55.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
56.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
57.《今别离》 清·黄遵宪
别肠转如轮,一刻既万周。
眼见双轮驰,益增中心忧。
古亦有山川,古亦有车舟。
车舟载离别,行止犹自由。 -
58.《登楼赋》 两汉·王粲
登兹楼以四望兮,聊暇日以销忧。
览斯宇之所处兮,实显敞而寡仇。
挟清漳之通浦兮, 倚曲沮之长洲。
背坟衍之广陆兮,临皋隰之沃流。 -
59.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
60.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。