-
441.《虞美人》 唐·顾夐
晓莺啼破相思梦,帘卷金泥凤。
宿妆犹在酒初醒,翠翘慵整倚云屏,转娉婷¤
香檀细画侵桃脸,罗袂轻轻敛。 -
442.《浣溪沙》 唐·毛熙震
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤
弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。
花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。 -
443.《河传·秋雨》 五代·阎选
秋雨,秋雨,无昼无夜,滴滴霏霏。
暗灯凉簟怨分离,妖姬,不胜悲。
西风稍急喧窗竹,停又续,腻脸悬双玉。
几回邀约雁来时,违期,雁归,人不归。 -
444.《菩萨蛮》 唐·孙光宪
月华如水笼香砌,金镮碎撼门初闭。
寒影堕高檐,钩垂一面帘¤
碧烟轻袅袅,红战灯花笑。 -
445.《菩萨蛮·玉京人去秋萧索》 五代·耿玉真
玉京人去秋萧索,画檐鹊起梧桐落。
欹枕悄无言,月和残梦圆。
背灯唯暗泣,甚处砧声急。
眉黛远山攒,芭蕉生暮寒。 -
446.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
447.《叙雪寄喻凫》 唐·方干
密片无声急复迟,纷纷犹胜落花时。
从容不觉藏苔径,宛转偏宜傍柳丝。
透室虚明非月照,满空回散是风吹。
高人坐卧才方逸,援笔应成六出词。 -
448.《陪王大夫泛湖》 唐·方干
去去凌晨回见星,木兰舟稳画桡轻。
白波潭上鱼龙气,红树林中鸡犬声。
蜜炬烧残银汉昃,羽觞飞急玉山倾。
此时检点诸名士,却是渔翁无姓名。 -
449.《申包胥歌》 先秦·佚名
吴为无道。
封豕长蛇。
以食上国。
欲有天下。
政从楚起。
寡君出自草泽。
使来告急。 -
450.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
451.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
452.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
453.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
454.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
455.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
456.《孤儿行》 两汉·佚名
孤儿生,孤子遇生,命独当苦。
父母在时,乘坚车,驾驷马。
父母已去,兄嫂令我行贾。
南到九江,东到齐与鲁。 -
457.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
458.《猛虎行》 魏晋·陆机
渴不饮盗泉水,热不息恶木阴。
恶木岂无枝?志士多苦心。
整驾肃时命,杖策将远寻。
饥食猛虎窟,寒栖野雀林。 -
459.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
460.《舟中望月》 南北朝·朱超
大江阔千里,孤舟无四邻。
唯余故楼月,远近必随人。
入风先绕晕,排雾急移轮。
若教长似扇,堪拂艳歌尘。