-
141.《李云南征蛮诗》 唐·高适
天宝十一载,有诏伐西南夷,右相杨公兼节制之寄,乃奏前云南太守李宓涉海自交趾击之。
道路险艰,往复数万里,盖百王所未通也。
十二载四月,至于长安,君子是以知庙堂使能,李公效节。
适忝斯人之旧,因赋是诗。 -
142.《金城北楼》 唐·高适
北楼西望满晴空,积水连山胜画中。
湍上急流声若箭,城头残月势如弓。
垂竿已羡磻溪老,体道犹思塞上翁。
为问边庭更何事,至今羌笛怨无穷。 -
143.《兵车行》 唐·杜甫
车辚辚,马萧萧,行人弓箭各在腰。
耶娘妻子走相送,尘埃不见咸阳桥。
(耶娘 一作:“爷”)
牵衣顿足拦道哭,哭声直上干云霄。 -
144.《秋雨叹三首》 唐·杜甫
雨中百草秋烂死,阶下决明颜色鲜。
著叶满枝翠羽盖,开花无数黄金钱。
凉风萧萧吹汝急,恐汝后时难独立。
堂上书生空白头,临风三嗅馨香泣。 -
145.《奉先刘少府新画山水障歌》 唐·杜甫
堂上不合生枫树,怪底江山起烟雾。
闻君扫却赤县图,乘兴遣画沧洲趣。
画师亦无数,好手不可遇。 -
146.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。 -
147.《送率府程录事还乡》 唐·杜甫
鄙夫行衰谢,抱病昏忘集。
常时往还人,记一不识十。
程侯晚相遇,与语才杰立。
熏然耳目开,颇觉聪明入。 -
148.《送韦十六评事充同谷郡防御判官》 唐·杜甫
昔没贼中时,潜与子同游。
今归行在所,王事有去留。
逼侧兵马间,主忧急良筹。
子虽躯干小,老气横九州。 -
149.《逼仄行,赠毕曜(一作bX々行,一作赠毕四曜)》 唐·杜甫
逼仄何逼仄,我居巷南子巷北。
可恨邻里间,十日不一见颜色。
自从官马送还官,行路难行涩如棘。 -
150.《义鹘》 唐·杜甫
阴崖有苍鹰,养子黑柏颠。
白蛇登其巢,吞噬恣朝餐。
雄飞远求食,雌者鸣辛酸。
力强不可制,黄口无半存。 -
151.《石壕吏》 唐·杜甫
暮投石壕村,有吏夜捉人。
老翁逾墙走,老妇出门看。
吏呼一何怒,妇啼一何苦。
听妇前致词,三男邺城戍。 -
152.《遣兴五首》 唐·杜甫
朔风飘胡雁,惨澹带砂砾。
长林何萧萧,秋草萋更碧。
北里富熏天,高楼夜吹笛。
焉知南邻客,九月犹絺绤。 -
153.《乾元中寓居同谷县,作歌七首》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。 -
154.《桔柏渡(在昭化县)》 唐·杜甫
青冥寒江渡,驾竹为长桥。
竿湿烟漠漠,江永风萧萧。
连笮动袅娜,征衣飒飘飖.急流鸨鹢散,绝岸鼋鼍骄。
西辕自兹异,东逝不可要。 -
155.《早发射洪县南途中作》 唐·杜甫
将老忧贫窭,筋力岂能及。
征途乃侵星,得使诸病入。
鄙人寡道气,在困无独立。
俶装逐徒旅,达曙凌险涩。 -
156.《早发射洪县南途中作》 唐·杜甫
将老忧贫窭,筋力岂能及。
征途乃侵星,得使诸病入。
鄙人寡道气,在困无独立。
俶装逐徒旅,达曙凌险涩。 -
157.《缚鸡行》 唐·杜甫
小奴缚鸡向市卖,鸡被缚急相喧争。
家中厌鸡食虫蚁,不知鸡卖还遭烹。
虫鸡于人何厚薄,我斥奴人解其缚。
鸡虫得失无了时,注目寒江倚山阁。 -
158.《驱竖子摘苍耳(即卷耳)》 唐·杜甫
江上秋已分,林中瘴犹剧。
畦丁告劳苦,无以供日夕。
蓬莠独不焦,野蔬暗泉石。
卷耳况疗风,童儿且时摘。 -
159.《晚晴》 唐·杜甫
高唐暮冬雪壮哉,旧瘴无复似尘埃。
崖沉谷没白皑皑,江石缺裂青枫摧。
南天三旬苦雾开,赤日照耀从西来, -
160.《别董颋》 唐·杜甫
穷冬急风水,逆浪开帆难。
士子甘旨阙,不知道里寒。
有求彼乐土,南适小长安。
到我舟楫去,觉君衣裳单。