-
121.《以空飞本无迹韵为五诗往扣广微张公》 宋·戴表元
智有不近名,贤有不践迹。
百年如飘风,谁作远行客。
所要在持久,以道自消息。
吾师岂欺我,白首方学易。 -
122.《六月十三日寿陈子徽太博十首以无官一身轻有》 宋·戴表元
永日岂无饥,盗粟非所拟。
暍行岂无劳,恶木非所止。
君家碧梧轩,莲荷泛芳沚。
我来息凉阴,嘉宾荐君子。 -
123.《息心》 宋·顾逢
诗酒无穷乐,功名陌上尘。
息心长寿药,瞑目后生身。
白日一回梦,青山万古春。
不知天地里,谁是悟空人。 -
124.《同善之仲贯无逸游饮夜归分韵得星字》 宋·陆文圭
岁华摇落江头树,客子漂流海上萍。
尽染缁衣无复素,空留白眼为谁青。
对豢便可供高卧,把酒何妨苫独醒。
太息此心徒炯炯,奈何余发已星星。 -
125.《寄无相宁道二友》 宋·释行海
只隔青山百余里,都无消息是何如。
春来虽有游人使,逆旅情怀懒作书。 -
126.《金刚随机无尽颂·知见不生分第三十一》 宋·释印肃
虑恐后来迷,黄叶止孩啼。
依前不是息,闲且伸眉□。 -
127.《金刚随机无尽颂·净心行善分第二十三》 宋·释印肃
我人消息尽,忘躯失却命。
参方不遇人,却乃成心病。 -
128.《一春四十日天气未佳花事行复已矣太息成吟》 宋·舒岳祥
积翠林塘十亩阴,雨中不觉变流音。
江山万里登楼眼,宇宙千年隐几心。
有客不来还日暮,掩书无语自春深。
倚阑欲数排檐竹,故故飞花点袖襟。 -
129.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
130.《秀实惠简问闲居消息有滴水滴冻之语以诗报之》 宋·王洋
晨钟斋鼓住僧园,纵不陪堂已一般。
恐为因缘略相似,若无消息自难安。
乐为苦本宜先戒,病是良医要好看。
为问炉香经卷外,有无尘妄更相干。 -
131.《题刘武翼息斋》 宋·曾丰
天地一从开辟始,左旋右围长不已。
诘所以然气使之,君独不为气所使。
平生由气今自由,三平二满过即休。
千里收回渥洼马,十年养熟沩山牛。
本来无动那得静,关着一毫还似剩。
虽任鹊安头上巢,更防人打耳边磬。 -
132.《秋途暮息》 宋·曾丰
密密初秋雨,蒙蒙欲暮天。
牛羊争欲下,车马敢求前。
蟋蟀挑孤咏,梧桐搅独眠。
及身无一事,梦到汗漫边。 -
133.《大东》 先秦·佚名
有饛簋飧,有捄棘匕。
周道如砥,其直如矢。
君子所履,小人所视。
眷言顾之,潸焉出涕。 -
134.《小明》 先秦·佚名
明明上天,照临下土。
我征徂西,至于艽野。
二月初吉,载离寒暑。
心之忧矣,其毒大苦。 -
135.《菀柳》 先秦·佚名
有菀者柳,不尚息焉。
上帝甚蹈,无自暱焉。
俾予靖之,后予极焉。
有菀者柳,不尚愒焉。 -
136.《民劳》 先秦·佚名
民亦劳止,汔可小康。
惠此中国,以绥四方。
无纵诡随,以谨无良。
式遏寇虐,憯不畏明。 -
137.《执契静三边》 唐·李世民
执契静三边,持衡临万姓。
玉彩辉关烛,金华流日镜。
无为宇宙清,有美璇玑正。
皎佩星连景,飘衣云结庆。 -
138.《相和歌辞·挽歌》 唐·孟云卿
草草门巷喧,涂车俨成位。
冥寞何所须,尽我生人意。
北邙路非远,此别终天地。
临穴频抚棺,至哀反无泪。 -
139.《相和歌辞·采桑》 唐·刘希夷
杨柳送行人,青青西入秦。
秦家采桑女,楼上不胜春。
盈盈灞水曲,步步春芳绿。
红脸耀明珠,绛唇含白玉。 -
140.《相和歌辞·短歌行六首》 唐·顾况
城边路,今人犁田昔人墓。
岸上沙,昔时江水今人家。
今人昔人共长叹,四气相催节回换。
明月皎皎入华池,