-
121.《余既和乐天诗而喜于年及之心犹不能自已又复》 宋·吴芾
新岁妻孥庆七旬,遍赒邻里及孤贫。
高年满座有醉客,丐者塞涂无馁人。
平日要同人喜乐,此时宁间物疏亲。
余生自度浑能几,讵可徒劳负此身。 -
122.《参政瞿公之孙东广机宜德远惠收若诗以能问于》 宋·曾丰
高庙中兴初十年,大参内制余百篇。
心声之发动夷夏,手泽所存传子孙。
得其传者孙之嫡,参自道根至枝叶。
一元生二二生三,万特取千千取百。 -
123.《读诸家诗》 唐·杜荀鹤
辞赋文章能者稀,难中难者莫过诗。
直应吟骨无生死,只我前身是阿谁。 -
124.《题景焕画应天寺壁天王歌》 唐·欧阳炯
锦城东北黄金地,故迹何人兴此寺。
白眉长老重名公,曾识会稽山处士。
寺门左壁图天王,威仪部从来何方。 -
125.《圣俞诗名闻固久矣加有好事者时传新什至此每》 宋·杜衍
李杜诗垂不配名,君能刻意继芳馨。
清才绰绰臻神妙,逸韵飘飘入杳冥。
动与四方明得失,时教万物被丹青。
斯文期主宜推轂,无使沉吟向外庭。 -
126.《抱病屏迹人事颇废乡人有以简礼见责者聊以解》 明·殷迈
衰迟犹苦病侵凌,筋力徇人愧不能。
万事逢迎浑似梦,十年栖息只如僧。
闲来烟篆留松月,定起蒲团映佛灯。
尘世马牛从尔唤,太虚谁识本无称。 -
127.《公退书怀》 宋·范成大
昨者腾章奏发仓,今兹飞檄议驱蝗。
四无告者仅一饱,七不堪中仍百忙。
皦日自能临俯仰,浮云宁解制行藏?
求田问舍亦何有,岁晚倦游思故乡。 -
128.《次韵正夫游王园,会者六人》 宋·范成大
丘园窈窕复崎岖,草木生香景倍殊。
花下百杯齐物我,云边一眼尽江湖。
不知朱户趑趄者,能胜青山放浪无?
六逸萧然真可画,为君题作竹溪图。 -
129.《夜读唐诸人诗多赋烽火者因记在山南时登城观》 宋·陆游
我昔游梁州,军中方罢战。
登城看烽火,川迥风裂面。
青荧并骆谷,隐翳连鄠县。
月黑望愈明,雨急灭复见。 -
130.《题画梅》 元·王冕
君不见汉家功臣上麒麟,气貌岂是寻常人?又不见唐家诸将图凌烟,长剑大羽联貂蝉。
龙章终匪尘状,虎头乃是封侯相。
我生山野无能为,学剑学书空放荡。
老来晦迹岩穴居,梦寐未形安可模?昨天冷飚动髭须,拄杖下山闻鹧鸪。 -
131.《赠日者袁天勋》 宋·刘克庄
多识名公与钜卿,也携贽卷到柴荆。
神巫未易觇壶子,太卜安能筮屈平。
且喜天网家有种,不忧日者传无名。
村翁耄矣诗全退,同社诸人各善鸣。 -
132.《别老者王元之》 宋·王令
二夷之来始何自,乘我中国方迷昏。
各投阴诬张诞妄,寻附罅隙为株根。
例夸难能压甚畏,钓博天下要推尊。
其流汗漫已不制,尚自冲荡洪其源。 -
133.《道者寮成人为书额拟成一诗》 宋·郑刚中
寮额高悬太守书,方盘炯炯连三珠。
唐贤正笔久寥落,忽此相遇南海隅。
是寮今虽茅草新,元是东邻寒士居。
士贫更在玉川上,三间破尽四壁无。 -
134.《到沉黎举家瞆气上如聋者逾月乃愈医人云此瘴》 宋·李石
儋史之孙病耳翁,人佯谓我与真同。
蚊飞鬓外年时事,鹊噪愁边晚更空。
老去鹿皮终可隐,听如龙鼻反能聪。
昭文不鼓非无意,勉为慈亲奏凯风。 -
135.《祝君适中所所居南山岩花二种日玉梅日含笑者》 宋·赵蕃
大笑能株小作丛,吐香全似酒微中。
旧观但比山花白,无此枝头破颗红。 -
136.《水北民家窗间有题夜深短檠灯功名平生心者戏》 宋·曹彦约
诗书穷生灯,功名平生心。
辛勤莺迁乔,哀鸣猿投林。
兰膏谁为容,朱弦无知音。
安能如蜉蝣,随时安其阴。 -
137.《朔日迎客这章诸贤多有和者使君再赋仍次韵以》 宋·曹彦约
霜清石出水分流,邂逅骚人得志秋。
落日断霞增逸气,小窗低户愧英游。
苦无酒量能陪饮,只有诗盟可避愁。
此地何哉添此瑞,建章新识九牙驺。 -
138.《有邀余游中原者余以亲老辞王子贤未知来饯别》 宋·黎廷瑞
有客六辔濡且均,要我共看中都春。
孔林乔木故无恙,首阳高风应未泯。
亦知江山不负我,政恐风尘能涴人。
故友贻书复相过,但祝自爱千金身。 -
139.《罗寿可再如旧都作归来窗以为亲悦劝之归者皆》 宋·陈杰
玉门关冷风低草,浪泊水西看飞鸟。
柴桑松菊坐来荒,杜曲桑麻随分有。
封侯作梦嗟晚岁,吟诗无功成白首。
蓦波一叶故都怀,短世閒身发方黝。 -
140.《贤者之孝二百四十首·褚德逸》 宋·林同
至老能无倦,真为善事亲。
叔褒非佞者,何事拜邻人。