-
401.《李周弹筝歌(淮南韦太尉席上赠)》 唐·吴融
古人云,丝不如竹,竹不如肉。
乃知此语未必然,李周弹筝听不足。
闻君七岁八岁时,五音六律皆生知。 -
402.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
403.《依韵和令公大王蔷薇诗》 唐·徐铉
绿树成阴后,群芳稍歇时。
谁将新濯锦,挂向最长枝。
卷箔香先入,凭栏影任移。
赏频嫌酒渴,吟苦怕霜髭。 -
404.《梦归故园》 唐·刘兼
桐叶飞霜落井栏,菱花藏雪助衰颜。
夜窗飒飒摇寒竹,秋枕迢迢梦故山。
临水钓舟横荻岸,隔溪禅侣启柴关。 -
405.《行路难》 唐·贯休
君不见山高海深人不测,古往今来转青碧。
浅近轻浮莫与交,地卑只解生荆棘。
谁道黄金如粪土,张耳陈馀断消息。 -
406.《同韩给事观毕给事画松石》 唐·皇甫冉
海峤微茫那得到,楚关迢递心空忆。
夕郎善画岩间松,远意幽姿此何极。
千条万叶纷异状,虎伏螭盘争劲力。 -
407.《叙雪寄喻凫(一作杜荀鹤)》 唐·方干
密片繁声旋不销,萦风杂霰转飘飖。
澄江莫蔽长流色,衰柳难黏自动条。
湿气添寒酤酒夜,素花迎曙卷帘朝。
此时明径无行迹,唯望徽之问寂寥。 -
408.《离别难(中吕调)》 宋·柳永
花谢水流倏忽,嗟年少光阴。
有天然、蕙质兰心。
美韶容、何啻值千金。
便因甚、翠弱红衰,缠绵香体,都不胜任。 -
409.《凤栖梧》 宋·杜安世
池上新秋帘幕卷。
菡萏娇红,鉴里西施面。
衰柳摇风尚柔软。
眠沙鸂鶒临清浅。
新翻归翅云间燕。
满地槐花,尽日蝉声乱。
独倚阑干暮山远。
一场寂寞无人见。 -
410.《江神子(大雪有怀朱康叔使君,亦知使君之念我也,作江神子寄之)》 宋·苏轼
黄昏犹是雨纤纤。
晓开帘。
欲平檐。
江阔天低,无处认青帘。 -
411.《鹧鸪天》 宋·黄庭坚
节去蜂愁蝶不知。
晓庭环绕折残枝。
自然今日人心别,未必秋香一夜衰。
无闲事,即芳期。
菊花须插满头归。
宜将酩酊酬佳节,不用登临送落晖。 -
412.《浪淘沙(将去南阳作)》 宋·葛胜仲
步屟对东风。
细探春工。
百花堂下牡丹丛。
莫恨使君来便去,不见鞓红。
雾眼一衰翁。
无意芳秾。
年来结习已成空。
寄语国香雕槛里,好为人容。 -
413.《临江仙(癸卯次葛鲁卿法华山曲水劝酒)》 宋·叶梦得
山半飞泉鸣玉珮,回波倒卷粼粼。
解巾聊濯十年尘。
青山应却怪,此段久无人。
行乐应须贤太守,风光过眼逡巡。
不辞常作坐中宾。
只愁花解笑,衰鬓不宜春。 -
414.《沁园春》 宋·朱敦儒
七十衰翁,告老归来,放怀纵心。
念聚星高宴,围红盛集,如何著得,华发陈人。
勉意追随,强颜陪奉,费力劳神恐未真。
君休怪,近频辞雅会,不是无情。 -
415.《采桑子(将离武林)》 宋·周紫芝
云踪老去浑无定,飘泊寒空。
又被东风。
吹过江南第几峰。
长安市上看花眼,不到衰翁。
好趁归鸿。
家在西岩碧桂丛。 -
416.《清平乐(上元)》 宋·张纲
红莲照晚。
花底明人眼。
无限游人谁惜倦。
只有衰翁心懒。
笙歌缓引更筹。
更阑客散添愁。
香雾半窗幽梦,烟波千里归舟。 -
417.《朝中措(和张文伯芍药)》 宋·王之道
老穷无赖事成丛。
短发自蓬松。
坐想帝城当日,万花绣出天宫。
几时临赋,深浮绿蚁,缓唱黄钟。
莫获追陪胜赏,虚烦恼乱衰翁。 -
418.《水调歌头(秀州坐上作)》 宋·赵彦端
秋色忽如许,风露皎如空。
平生青鬓余地,老与故人同。
忆得鲈鱼来后,杂以洞庭新橘,月堕酒杯中。
宾客可人意,歌舞转春风。 -
419.《探春慢》 宋·姜夔
惟姊弟之爱,沔之父老儿女子,亦莫不予爱也。
丙午冬,千岩老人约予过苕霅,岁晚乘涛载雪而下。
顾念依依,殆不能去。
作此曲别郑次皋、辛克清、姚刚中诸君 -
420.《摸鱼儿(九日登姑苏台)》 宋·卢祖皋
怪西风、晓来_帽,年华还是重九。
天机衮衮山新瘦,客子情怀谁剖。
微雨后。
更雁带边寒,袅袅欺罗袖。