-
121.《赠乌程李明府伯宜、沈兵曹仲昌》 唐·皎然
水国苦凋瘵,东皋岂遗黍。
云阴无尽时,日出常带雨。
昨夜西溪涨,扁舟入檐庑。
野人同鸟巢,暴客若蜂聚。
岁晏无斗粟,寄身欲何所。
空羡鸾鹤姿,翩翩自轻举。 -
122.《武源行赠丘卿岑》 唐·皎然
昔年群盗阻江东,吴山动摇楚泽空。
齐人亦戴蜂虿毒,美稷化为荆棘丛。
汹汹四顾多窟穴,浮云白波名不同。 -
123.《牡丹》 唐·归仁
三春堪惜牡丹奇,半倚朱栏欲绽时。
天下更无花胜此,人间偏得贵相宜。
偷香黑蚁斜穿叶,觑蕊黄蜂倒挂枝。
除却解禅心不动,算应狂杀五陵儿。 -
124.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
125.《贺郑使君》 唐·贯休
三衢蜂虿陷城池,八咏龙韬整武貔。
才谕危亡书半幅,便思父母泪双垂。
戈收甲束投仁境,汗浃魂飘拜虎旗。 -
126.《石竹花》 唐·齐己
石竹花开照庭石,红藓自禀离宫色。
一枝两枝初笑风,猩猩血泼低低丛。
常嗟世眼无真鉴,却被丹青苦相陷。 -
127.《主人司空后亭牡丹》 唐·孙鲂
佳卉挺芳辰,夭容乃绝伦。
望开从隔岁,愁过即无春。
体物真英气,馀花似庶人。
蜂攒知眷恋,鸟语亦殷勤。 -
128.《牡丹落后有作》 唐·孙鲂
未发先愁有一朝,如今零落更魂销。
青丛别后无多色,红线穿来已半焦。
蓄恨绮罗犹眷眷,薄情蜂蝶去飘飘。
明年虽道还期在,争奈凭栏乍寂寥。 -
129.《柳絮咏》 唐·孙鲂
年年三月里,随处自悠扬。
雨过浑疑尽,风来特地狂。
入花蜂有碍,遮水燕无妨。
苦是添离思,青门道路长。 -
130.《归国遥》 唐·韦庄
春欲暮,满地落花红带雨。
惆怅玉笼鹦鹉,单栖无伴侣¤
南望去程何许,问花花不语。
早晚得同归去,恨无双翠羽。 -
131.《金错刀(一名醉瑶瑟)》 唐·冯延巳
双玉斗,百琼壶,佳人欢饮笑喧呼。
麒麟欲画时难偶,鸥鹭何猜兴不孤¤
歌婉转,醉模糊,高烧银烛卧流苏。 -
132.《黄莺儿·园林晴昼春谁主》 宋·柳永
园林晴昼春谁主。
暖律潜催,幽谷暄和,黄鹂翩翩,乍迁芳树。
观露湿缕金衣,叶映如簧语。
晓来枝上绵蛮,似把芳心深意低诉。 -
133.《受恩深(大石调)》 宋·柳永
雅致装庭宇。
黄花开淡泞。
细香明艳尽天与。
助秀色堪餐,向晓自有真珠露。 -
134.《归去来(中吕调)》 宋·柳永
一夜狂风雨。
花英坠、碎红无数。
垂杨漫结黄金楼。
尽春残、萦不住。
蝶稀蜂散知何处。
殢尊酒、转添愁绪。
多情不惯相思苦。
休惆怅、好归去。 -
135.《渔家傲》 宋·晏殊
宿蕊斗攒金粉闹。
青房暗结蜂儿小。
敛面似啼开似笑。
天与貌。
人间不是铅华少。
叶软香清无限好。
风头日脚乾催老。
待得玉京仙子到。
凭向道。
红颜只合长年少。 -
136.《谒金门》 宋·晏几道
溪声急。
无数落花漂出。
燕子分泥蜂酿蜜。
迟迟艳风日。
须信芳菲随失。
况复佳期难必。
拟把此情书万一。
愁多翻阁笔。 -
137.《天仙子》 宋·苏轼
走马探花花发末。
人与化工俱不易。
千回来绕百回看,蜂作婢。
莺为使。
谷雨清明空屈指。
白发卢郎情未已。
一夜翦刀收玉蕊。
尊前还对断肠红,人有泪。
花无意。
明日酒醒应满地。 -
138.《雨中花慢》 宋·苏轼
邃院重帘何处,惹得多情,愁对风光。
睡起酒阑花谢,蝶乱蜂忙。
今夜何人,吹笙北岭,待月西厢。
空怅望处,一株红杏,斜倚低墙。 -
139.《玉蝴蝶》 宋·李之仪
以三阕见寄,辄次其韵
坐久灯花开尽,暗惊风叶,初报霜寒。
冉冉年华催暮,颜色非丹。
搅回砀、蛩吟似织,留恨意、月彩如摊。 -
140.《临江仙(江东人得早梅,见约探题,且访梅所在,因携笺管,就赋花下)》 宋·李之仪
初破晓寒无限思,融融腊意全迷。
春工从此被人知。
不随蜂蝶,长伴玉蟾低。
缥缈云间应好在,盈盈泪湿征衣。
背人偷拗向东枝。
清香满袖,犹记画堂西。