-
201.《甲寅元月二首》 宋·刘克庄
少小逢场老罢休,衰残更阅几春秋。
瓜牛庐有亲情贺,罗誉门无谒刺留。
梦断玉皇香案畔,诗成田舍火垆头。
赐驹牵与萧京兆,归去姑乘款段游。 -
202.《诸公和差须二诗不已又得二首》 宋·刘克庄
乏萧生表褚公须,那更痴年已倍瑜。
爱北征诗穷愈壮,鄙东封稿死犹谀。
誉臣亦有毁臣者,知我宁无罪我乎。
惜取宝珍常自照,底须揭日耀群愚。 -
203.《挽郑计院》 宋·刘克庄
方与誉髦连茹进,忽然避弋下乔来。
空令归访盟鸥社,不使重登市骏台。
古有孟尝能好客,今无鲍叔青分财。
吾衰难秉铭幽笔,短些凄凉不尽哀。 -
204.《野性》 宋·刘克庄
野性无羁束,人间毁誉轻。
客言诗惹谤,妻谏酒伤生。
窗纳邻峰碧,瓢分远涧清。
近来尤少睡,打坐到钟声。 -
205.《和南塘食荔叹》 宋·刘克庄
君欲和诗无匆匆,唱首天下文章公。
今年荔子况倍熟,亭亭锦盖高张空。
猿偷鸦啄牧童采,林间残颗犹殷红。
在昔唐家充岁贡,吟讽何止杜陵翁。 -
206.《道士王元之以诗为赠多见哀勉因以古诗为答》 宋·王令
利剑不刺鼠,大钓不联鲕。
天昏白日沉,剑决浮云披。
地荡海水摇,钓引九鲸縻。
固其用不常,安得易用为。 -
207.《辞召命呈子忱侍郎》 宋·曾几
嬾慢无端世所遗,独怜衰病少光辉。
惠然投我有华衮,何以报公无伫衣。
末学虚声惭取誉,旧章多识恐成非。
侍郎清銮悬明镜,莫道尘埃一点飞。 -
208.《诸葛丰》 宋·文同
少年名特立,初为贡公起。
元帝擢司隶,刺举无所避。
间者何久阔,京师语如此。
驰车下许章,去节自丰始。 -
209.《通直郎致仕刘楹挽词》 宋·周必大
殖学摛文众所推,掾州佐邑誉尤归。
羊羔德备尝缝革,神虎门高早挂衣。
斯疾顿乖今者愈,此生谁及古来稀。
遥瞻乌石冈边路,挽奠无从只泪挥。 -
210.《同年刘辰告妻易氏挽词》 宋·周必大
曾师班女颂兄功,何意安仁悼德宫。
围解鸰原芳誉远,尘昏鸾镜玉容空。
萧骚风棘悲诸子,寂寞笙歌泣舞童。
莫讶无从出衰涕,良人契合四般同。 -
211.《怀仙楼歌奉呈鹤林尊友》 宋·白玉蟾
闽为昔无诸,山水实秀妩。
其间多神仙,后先各轩翥。
任敦丹井寒,董奉杏坛古。
云飞邓伯元,风御王玄甫。 -
212.《训世孝弟诗十首》 宋·邵雍
子孝亲兮弟敬哥,莫因微利遽伤和。
黄金柜内休嫌少,阴德冥中要积多。
私曲岂知公直在,刚强无奈善柔何。
古今简籍多名誉,子孝亲兮弟敬哥。 -
213.《名利吟》 宋·邵雍
名利到头非乐事,风波终久少安流。
稍邻美誉无多取,才近清欢与賸求。
美誉既多须有患,清欢虽賸且无忧。
滔滔天下曾知否,覆辙相寻卒未休。 -
214.《奉和永丰殿下言志诗 一》 南北朝·庾信
立德齐今古。
资仁一毁誉。
无机抱瓮汲。
有道带经锄。
处下唯名惠。
能言本姓蘧。
未论惊宠辱。
安知系惨舒。 -
215.《将命至邺诗》 南北朝·庾信
大国修聘礼。
亲邻自此敦。
张旜事原隰。
负扆报成言。 -
216.《初与文潜入馆鲁直贻诗井茶砚次韵》 宋·晁补之
黄侯阅世如传邮,自言何预风马牛。
草经不下天禄阁,诗入鸡林海上州。
兼陈九鼎灿玉铉,并缀五冕森珠旒。
后来傀磊有张子,姓名并向紫府收。 -
217.《次韵阎秀才汉臣食兔》 宋·晁补之
兔诚中山族,中古稍分裂。
唐虞用大牲,虽有目未瞥。
兔孙能飞仙,飘忽天汉决。
不逢易牙试,厥胄几泯灭。 -
218.《送刘景文两浙西路都监》 宋·晁补之
刘侯八尺力如虎,遣守黄河千里堤。
闭门寒郊似深隐,虫响秋巷墙悬梨。
我官北门四换岁,访饮屡过城濠西。
雁飞不到建章阙,欲往何异车无輗。 -
219.《次韵李秬新庵》 宋·晁补之
无心何用说心灰,庵在青萝绿筱隈。
自可谈间公事了,不妨闲处道书开。
更携邀月清樽上,只着登山小屐来。
桃李他年应勿剪,使君嘉誉在闺台。 -
220.《次韵子瞻夜坐》 宋·苏辙
月入虚窗疑欲旦,香凝幽室久犹薰。
清风巧为吹余瘴,疏雨时来报断云。
南海炎凉身已惯,北方毁誉耳谁闻。
遥知挂壁瓢无酒,归舶还将一酌分。