-
261.《自山中归至登封遂讽高宰令取峻极中院厨前石》 宋·李廌
吴砧已碎乐生论,京江昔沈瘗鹤铭。
半裁紫阳立砆石,考击化度求金籯。
乃知金石有厄会,名碑旧叠长安城。
顷年醴泉有贤令,政誉蔼蔼多流馨。 -
262.《磁钓翁》 宋·李新
无心不自任公子,手旨龙鱼敌万钧。
瓦解弟兄惊坠甑,块居烟雨胜流人。
非关钓誉虽攘臂,未欲垂言却卷纶。
更与甄陶一抔土,铃斋相伴岂无因。 -
263.《送李能》 宋·李新
撷蕙仙人洲,日下舞雩归。
晴光阔天宇,羃羃祥烟飞。
旦起修羊酒,来观石麟儿。
刮眼玉骨异,无用金络羁。 -
264.《野轩歌》 宋·张继先
四海鲸鱼不足钓,纵使上钩吾不要。
三岛神仙不足夸,长生不死数如麻。
惊人名誉不足恃,万古英雄一场戏。
些些富贵不足欣,何如野轩卧闲云。 -
265.《玉女泉以招提孤僻而名高华清泉坐天宝荒淫而》 宋·郑刚中
安陆玉女泉,寒流隐丛薄。
骊山华清泉,显贵颇昭焯。
二泉仙所留,暖气注潺灂。
后世入山人,尘垢赖疏沦。 -
266.《邂逅宇文》 宋·邓肃
闽山去天余尺五,渔浦撼舟滨九死。
临水登山万里来,却向春围饮墨水。
白云目断无飞翰,夜将剑铗於谁弹。
世人相马例嫌瘦,饿死首阳不作难。 -
267.《和虚中见赠二首》 宋·曹勋
珊瑚明月堕微茫,春入灯花暖夜缸。
但阅玙璠来棐几,颇惭心迹倦芸窗。
云间旧是贤者隐,江夏久无清誉双。
拭目须君上霄汉,且将韵语伴澄江。 -
268.《和虚中所惠佳什》 宋·曹勋
君家妙誉自无双,每肯区区问礼忙。
颔下老髯仍不白,颜间喜气已微黄。
力扶雅道新章句,蔼有雄文古战场。
一夕诗来增浩叹,更和秋雨听浪浪。 -
269.《黄侍郎宫祠赠行》 宋·曹勋
无双佳誉久腾芳,暂解繁机下帝旁。
举世不能容直道,清时聊欲款江乡。
修涂按辔三秋雨,别殿陪祠一炷香。
顾我辱知门下久,语离清泪洒沧浪。 -
270.《和黄执礼六首》 宋·胡寅
赐墙那及仲尼宫,妄意坚高立下风。
志士有求虽汲汲,鄙夫无得漫空空。
诗鸣寡学安能善,酒圣多愁讵敢中。
惟赖有朋想博约,过情之誉岂宜蒙。 -
271.《示能仁长老祖秀》 宋·胡寅
此世示可出,太虚无古今。
一尘绝点染,万象罗萧森。
白云从何来,舒卷亦无心。
流风散远影,花雨释重阴。 -
272.《寄题义陵吴簿义方堂》 宋·胡寅
万生天地间,灵者乃知义。
何独於义明,而利心亦炽。
兹焉分两轨,君子小人异。
录义一毛輶,百川利趋亟。 -
273.《马扩作亭湘江之上来求名饮江名之》 宋·胡寅
畴昔纵横虎豹韬,旆旌悠缅马萧萧。
饱闻国士无双誉,今见将军第五桥。
秀句自堪消永日,壮怀仍复在中朝。
楼前拍拍汀江绿,安得从公举一瓢。 -
274.《和陶神释》 宋·吴芾
人生禀一气,自微而至著。
不问富与贫,不论新与故。
自有形影初,我便相亲附。
二子既有言,我宁无一语。 -
275.《挽谢净安二首》 宋·吴芾
场屋声名久,簪绅誉亡命优。
心虽驰北阙,化止被南州。
缅想生无憾,犹怜志未酬。
庭阶有兰玉,身后复何忧。 -
276.《送周元特侍郎守宣城》 宋·仲并
西风迎公来,东风送公去。
尚欲留朱轓,公行不可住。
无酒对公倾,有怀为公赋。
夫子文武资,亦复廓庙具。 -
277.《次韵何思召求中江县学额》 宋·李石
九州多士各有贡,大小之物随土宜。
养材学校此其本,背本逐末宁不悲。
偏将土木奉释老,尽室奔走愚无知。
君子居乡有宓贱,小人愿学如樊迟。 -
278.《用山谷上东坡韵与冯黎州》 宋·李流谦
赐履圣贤地,专征翰墨场。
藜然本非照,昏幽自蒙光。
醍醐有真液,檐蔔无别香。
座当百尺楼,余子但庑廊。 -
279.《挽王隐君》 宋·李流谦
仁田义锄德其种,晚岁坐看苗幪幪。
先生一去不可识,但喜郎君实麟凤。
一线微言惊道丧,九鼎斯文赖君重。
圣门涛澜无畔岸,我尝操舟怯奔涌。 -
280.《刘德修右史去国示所和从父东谿及杨子直诗走》 宋·楼钥
无人为辨乐羊书,却向空山问草庐。
世上荣枯无定在,眼前毁誉竟何如。
寸心未彻九重上,百口仍行万里余。
只恐君王思旧学,便看飞诏促严徐。