-
361.《缘识》 宋·宋太宗
露含千滴沥,幻化杳无迹。
心重一时间,寸阴堪可惜。
明根生惠性,德行多饶益。
掌握骊龙珠,纵横不改易。 -
362.《缘识》 宋·宋太宗
无名大道气雄雄,日月昭明显圣功。
舒卷好将浮世誉,亦同天上在人中。 -
363.《七弟示诗后又改缘字为川字因再次韵》 宋·苏颂
幽栖新得地,朴饰敢求全。
一亩真儒有,三年近道边。
锄荒还见旧,革陋遂成妍。
栋宇依岩畔,烟云入槛前。 -
364.《送丁郎中守江州》 宋·苏颂
南朝兵马临江镇,圣世麾符守土臣。
此日风声动湓浦,早年名誉浃淮邻。
琵琶昔有天涯曲,{左舟右冓}{左舟右鹿}今无境外人。
退食优游多胜赏,杯觞不负庾楼春。 -
365.《和就日馆》 宋·苏颂
戎疆迢递戴星行,驿骑奔驰朿火迎。
人向万山峰外过,月从双石岭间生。
马蹄看即三千里,客舍今逾四十程。
每念皇华承命重,愧无才誉副群情。 -
366.《刁景纯学士寄示嘉篇述前后过颍游览之乐不鄙》 宋·苏颂
昔岁寓文馆,雅志慕藩屏。
尝闻近畿州,胜绝惟南颍。
十年走京华,官局苦间冷。
欲求一麾去,数奏囊章请。 -
367.《观胡文恭枢密全集偶成一首》 宋·苏籀
铿鈜正始音,严密萃英耆。
上仁体勋华,四方致雍熙。
文赋鸣升平,声誉艺林驰。
心口烂锦绣,欬唾皆珠玑。 -
368.《挽徐季节先生》 宋·孙应时
语言平谈骨清癯,谁似黄山一老徐。
眼底不知人富贵,腹中惟有古诗书。
平生义薄云天上,日暮家无儋石储。
试问台人君识否,此翁元不事名誉。 -
369.《瑞麦谣一首》 宋·王阮
稗草化稻疑谈空,我有异麦真年丰。
三歧鼎足如争雄,两歧对秀攒眉峰。
棣华英粲花影重,蓼云列阵翻春风。
问此厥初何所从,涂山之阳一牧童。 -
370.《寄曹嘉父》 宋·王洋
广陵随家天子都,背负巨海襟江湖。
江分青山湖献白,梁宋千里传膏腴。
朱坊琼园玩月夜,谷林九曲秋阳徂。
奇辞巧语不可极,盛事往往开天衢。 -
371.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
372.《寄何宣仲》 宋·王洋
同年进士同坛僧,暂联戢戢如浮萍。
一从仕版祗事役,往往牢落如胆星。
假能作意笃恩好,言语不过时芳馨。
死一贵贱两乖角,黄钟可扣非柔莛。 -
373.《再用韵奉酬》 宋·杨公远
褰帷暂驻小山邦,正值芳春百卉香。
洞徹胸襟欺雪月,英豪名誉冷风霜。
评分曲直奸人畏,诗费赓酬竟日忙。
寒士无声增重处,珠玑璀璨易平章。 -
374.《挽黄泰之》 宋·喻良能
汉世无双价,皇朝第一流。
文章惊北阙,名誉满中州。
槐市师模邃,兰台史笔遒。
所嗟时未合,不作济川舟。 -
375.《挽司理奉议楼公》 宋·喻良能
老烂为儒山泽臞,半生辛苦就名誉。
三千白发身无事,一点青灯夜读书。
真率杯盘如洛会,崎岖岩壑似陶庐。
欲知老泪挥难尽,洒遍霜飙更湿裾。 -
376.《和林子长家庭韵》 宋·袁说友
诸郎方竞秀,兰玉谢庭家。
国士无双誉,蟾宫第一花。
侍嫔歌采苢,笄鬓绾堆鸦。
已办如椽笔,绵绵赋瓞瓜。 -
377.《苫庐》 宋·曾丰
吾息乾坤之委气,吾身父母之委蜕。
乾坤父母不易酬,身体发肤可轻弃。
文学恨不随父终,视七尺躯鸿毛同。
未容忘形礼制外,犹复假息苫庐中。 -
378.《宝祐二年皇子冠二十首》 隋代·佚名
青社分封,前星辟燄。
繁弱绥章,厥光莫拾。
容称其德,蓄学之验。
芳誉敷华,大圭无玷。 -
379.《宝祐二年皇子冠二十首》 隋代·佚名
青社分封,前星辟燄。
繁弱绥章,厥光莫拾。
容称其德,蓄学之验。
芳誉敷华,大圭无玷。