-
201.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
202.《书情题蔡舍人雄》 唐·李白
尝高谢太傅,携妓东山门。
楚舞醉碧云,吴歌断清猿。
暂因苍生起,谈笑安黎元。
余亦爱此人,丹霄冀飞翻。 -
203.《访道安陵遇盖还为余造真箓,临别留赠》 唐·李白
清水见白石,仙人识青童。
安陵盖夫子,十岁与天通。
悬河与微言,谈论安可穷。
能令二千石,抚背惊神聪。 -
204.《赠刘都使》 唐·李白
东平刘公幹,南国秀馀芳。
一鸣即朱绂,五十佩银章。
饮冰事戎幕,衣锦华水乡。
铜官几万人,诤讼清玉堂。 -
205.《赠刘都使》 唐·李白
东平刘公幹,南国秀馀芳。
一鸣即朱绂,五十佩银章。
饮冰事戎幕,衣锦华水乡。
铜官几万人,诤讼清玉堂。 -
206.《赠宣城宇文太守兼呈崔侍御》 唐·李白
白若白鹭鲜,清如清唳蝉。
受气有本性,不为外物迁。
饮水箕山上,食雪首阳颠。
回车避朝歌,掩口去盗泉。 -
207.《赠友人三首》 唐·李白
兰生不当户,别是闲庭草。
夙被霜露欺,红荣已先老。
谬接瑶华枝,结根君王池。
顾无馨香美,叨沐清风吹。 -
208.《赠宣州灵源寺仲濬公》 唐·李白
敬亭白云气,秀色连苍梧。
下映双溪水,如天落镜湖。
此中积龙象,独许濬公殊。
风韵逸江左,文章动海隅。
观心同水月,解领得明珠。
今日逢支遁,高谈出有无。 -
209.《献从叔当涂宰阳冰》 唐·李白
金镜霾六国,亡新乱天经。
焉知高光起,自有羽翼生?
萧曹安屹屼,耿贾摧欃枪。
吾家有季父,杰出圣代英。 -
210.《留别曹南群官之江南》 唐·李白
我昔钓白龙,放龙溪水傍。
道成本欲去,挥手凌苍苍。
时来不关人,谈笑游轩皇。
献纳少成事,归休辞建章。 -
211.《送张秀才谒高中丞》 唐·李白
秦帝沦玉镜,留侯降氛氲。
感激黄石老,经过沧海君。
壮士挥金槌,报仇六国闻。
智勇冠终古,萧陈难与群。 -
212.《酬崔五郎中》 唐·李白
朔云横高天,万里起秋色。
壮士心飞扬,落日空叹息。
长啸出原野,凛然寒风生。
幸遭圣明时,功业犹未成。 -
213.《登金陵冶城西北谢安墩》 唐·李白
晋室昔横溃,永嘉遂南奔。
沙尘何茫茫,龙虎斗朝昏。
胡马风汉草,天骄蹙中原。
哲匠感颓运,云鹏忽飞翻。 -
214.《怀素上人草书歌》 唐·鲁收
吾观文士多利用,笔精墨妙诚堪重。
身上艺能无不通,就中草圣最天纵。
有时兴酣发神机,抽毫点墨纵横挥。 -
215.《晚发咸阳,寄同院遗补》 唐·李嘉祐
征战初休草又衰,咸阳晚眺泪堪垂。
去路全无千里客,秋田不见五陵儿。
秦家故事随流水,汉代高坟对石碑。
回首青山独不语,羡君谈笑万年枝。 -
216.《苦雨寄房四昆季》 唐·高适
独坐见多雨,况兹兼索居。
茫茫十月交,穷阴千里馀。
弥望无端倪,北风击林箊.白日渺难睹,黄云争卷舒。
安得造化功,旷然一扫除。 -
217.《酬庞十兵曹》 唐·高适
忆昔游京华,自言生羽翼。
怀书访知己,末路空相识。
许国不成名,还家有惭色。
托身从畎亩,浪迹初自得。 -
218.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。 -
219.《同群公宿开善寺,赠陈十六所居》 唐·高适
驾车出人境,避暑投僧家。
裴回龙象侧,始见香林花。
读书不及经,饮酒不胜茶。
知君悟此道,所未搜袈裟。
谈空忘外物,持诫破诸邪。
则是无心地,相看唯月华。 -
220.《同河南李少尹毕员外宅夜饮时洛阳告捷遂作春酒歌》 唐·高适
故人美酒胜浊醪,故人清词合风骚。
长歌满酌惟吾曹,高谈正可挥麈毛。
半醉忽然持蟹螯,洛阳告捷倾前后。