-
61.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
中郎逝千霜,曲高复谁为。
庞翁趣无弦,郑伯功斩鼻。
春风桃花溪,寒渌绕苍翠。
何当从两君,放浪讨幽事。 -
62.《晓起闻明仲谒空叔尝过门追已无及继读观雾长》 宋·刘子翚
公才凛若干将铸,胆落诗流失以倨。
弄毫邂逅即挥奇,造化玄机悉披露。
凌晨访客忽飞筇,双涧徐穿碧交互。
笑声只在竹林东,梦破急追无复处。 -
63.《奇仲德华第二转语皆有旨趣致中乃谓仆操两可》 宋·刘子翚
不可无诗绝盍簪,杂然嘲玩寄嘉首,唯阿似是摸棱手,虚静初无照物心。
莲荡远阴波面合,堇峰横翠雨中深。
颇能逐胜此来否,一笑又成染甫吟。 -
64.《寒夜有怀晁无斁》 宋·陈师道
同好共城郭,十日不一顾。
人事虽好乖,吾生亦多忤。
阖门对妻子,岁月不可度。
闭目宁用遮,停杯仍下箸。 -
65.《幽趣十二首》 宋·郑刚中
幽趣无人会,春风自过门。
青圆梅弄子,绿隘竹生孙。
花少蜂蝶瘦,雾浓鸥鹭昏。
草寮藜藿饱,痴坐等庸髠。 -
66.《幽趣十二首》 宋·郑刚中
幽趣无人会,清闲五月中。
鱼跳荷叶绿,猿笑荔枝红。
拨竹看新月,钩帘入好风。
神仙赤松地,正恐自相通。 -
67.《幽趣十二首》 宋·郑刚中
幽趣无人会,虽然亦有为。
晚凉寻薜荔,细雨架酴醿。
扫屋除蛛网,添花助蜜脾。
黄昏方隐几,酒兴又催诗。 -
68.《幽趣十二首》 宋·郑刚中
幽趣无人会,天宽物自容。
夔休怜踸踔,鱼勿为噞喁。
吟苦秋虫适,身闲沙鹭慵。
举头常见日,山水任重重。 -
69.《幽趣十二首》 宋·郑刚中
幽趣无人会,闲中见物天。
绿虚甘露结,红皱水晶圆。
倒孕潜资化,成行出暮膻。
寰中无巨细,动静各随缘。 -
70.《幽趣十二首》 宋·郑刚中
幽趣无人会,云依远岫行。
寒塘时拨刺,古木屡敲铿。
壁壳拖涎钝,花飞度粉轻。
山泉烹石鼎,孤啜不胜清。 -
71.《题郭信可琴中趣轩》 宋·冯时行
泠泠接吾耳,尘尔非真精。
大音寂无响,瓦砾如雷鸣。
古今滞迷妄,溜溜尘所萦。
落叶随水去,颠风吹残英。 -
72.《别无锡南禅莲老》 宋·曹勋
生平罹百忧,老来始一欣。
得履方外趣,不涉卷内闻。
留锡憩福境,禅悦志所勤。
日款乡关旧,俱叹鸿鹄分。
偶同窗雨,永怀九仙云。
好持洞下香,法界期普薰。 -
73.《林夫有诗趣归期次其韵答之》 宋·李流谦
乾坤大逆旅,日月两行客。
江头垂杨树,折尽供马策。
学舍如冰壑,远与簿书隔。
天风吹我去,自哂殊役役。 -
74.《无害弟之官梓林伯氏无亏序送之极兄诏之义予》 宋·李流谦
吾家老仙一世师,挺特风概老不衰。
平生行已有本末,世人不知其天和。
急流勇退人恨早,纤尘恐污白玉姿。
精神强健腰脚轻。 -
75.《再酬汤无邪》 宋·廖行之
少陵自叹休问天,高歌杜曲希陶潜。
两翁洁身如清涟,流行坎止停则渊。
不肯相邀事趣走,相望异世俱称贤。
又如双鹤立表表,长庚共月相辉皎。 -
76.《趣章永丰祈雨》 宋·赵蕃
高田卷苍埃,下田积荒穞。
频闻父老叹,似诉车戽苦。
吾乡地犹薄,有类家素窭。
旱繇十日晴,潦自三尺雨。 -
77.《中秋无月呈审知》 宋·赵蕃
前年中秋月,痁鬼方见虐。
彻曙不得眠,搘炉亲煮药。
子时过桥来,劳我非赴约。
评诗杂精粗,有味胜大嚼。 -
78.《成父以子进酿法为酒酒成许分贶趣之以诗并呈》 宋·赵蕃
苏仙尽饮不满勺,平生愿求酒方略。
空山松桂不使间,必使捐糜效斟酌。
自言坐客有酣适,已虽独醒同醉乐。
是心可以付调元,叹息乡来湖海著。 -
79.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
80.《和江平叔游无为山诗韵》 宋·程公许
夙嗜一邱壑,誓言苦难践。
梦踏西山云,陟降原复巘。
世纷不可耐,道根日以浅。
永愧龛中定,三欢涕如霰。