-
141.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
142.《原蝗》 宋·王令
蝗生於野谁所为,秋一母死遗百儿。
埋藏地下不腐烂,疑有鬼党相收持。
寒禽冬饥啄地食,拾掇谷种无余遗。
吻惟掠卵不加破,意似留与人为饥。 -
143.《勉陈石二生》 宋·郑獬
精金埋深山,凿土不难得。
大贝贮沧海,破浪亦能识。
山趋猛虎穴,海入长蛟室。
必意往取之,投躯不少惜。 -
144.《送王粹中教授入蜀》 宋·楼钥
万山四塞围平陆,大为关中次为蜀。
我生东南未曾到,蜀士游从闻颇熟。
自从襄阳上峻途,高欲登天下临谷。
女娲大山塞空虚,麻线名堆千万曲。 -
145.《西凉伎-刺封疆之臣也》 唐·白居易
西凉伎,假面胡人假狮子。
刻木为头丝作尾,金镀眼睛银帖齿。
奋迅毛衣摆双耳,如从流沙来万里。 -
146.《沁园春 玄旦日先君冀郡公作此示勉敬跋于后》 元·欧阳龙生
玄子来前,还忆汝,今朝初度时。
是吾家几世,书香阀阅,我翁畴昔,心地坦夷。
宅相伊何,泛红老子,汝母慈仁有儿。
如今恨,倚门人去,和胆为谁。 -
147.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
148.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
149.《赠周宗道六十四韵》 明·刘基
天弓拨其弦,平地跃虎狼。
腥风扇九泽,浊雾干太阳。
琐琐蚊与虻,亦沸如蜩螗。
帝阍隔蓬莱,弱水不可航。 -
150.《松石歌寿皇太子殿下》 宋·姜特立
万生总总各殊廪,中间变化通希夷。
大椿一万八千岁,蟠桃结实千年期。
虽云阅世最久远,要自与物同推移。
不如长松老为石,仙家旧家尤环奇。 -
151.《次杨监簿上陈守赈灾韵》 宋·姚勉
稻田碁局分郊区,人烟尽障联城隅。
新秧入夏种俱了,一色秀绿连天铺。
年丰正为忧国愿,雨霪忽动民愁吁。
浪浪竹瓦日鸣瀑,烂烂苔砌长跳珠。 -
152.《咏欧阳行周事》 唐·孟简
有客西北逐,驱马次太原。
太原有佳人,神艳照行云。
座上转横波,流光注夫君。
夫君意荡漾,即日相交欢。 -
153.《松江哨遍》 宋·刘学箕
归帆征棹,相望于黄芦烟草之际。
去来乎桥之左右者,若非人世,极画工之巧所莫能形容。
每来维舟,未尝即去,徜徉延伫,意尽然后行。
至欲作数语以状风景胜概,辞不意逮,笔随句阁,良可慨叹。 -
154.《观沧浪亭石感而有作》 宋·刘敬
苏君在朝人不知,苏君既没人悲人。
流风遗书见称道,高文大句争提撕。
壁间草隶亦不置,剥苔椎土无弃遗。
乃知死不兴人共利害,而后不为时所疑。 -
155.《有窦复者世居镇戎能道边事》 宋·王陶
君不见镇戎千顺弓箭手,耕种官田自防守。
相团置堡御蕃军,下视贼庭殊不有。
杀羊取骨燃燕炙,试卜贼兵知入寇。
都校招呼入堡居,堡外重围百里余。 -
156.《离堆伏龙祠观孙太古画英惠王像》 宋·陆游
岷山导江书禹贡,江流蹴山山为动。
呜呼秦守信豪杰,千年遗迹人犹诵。
决江一支溉数州,至今禾黍连云种。
孙翁下笔开生面,岌嶪高冠摩屋栋。 -
157.《服仙灵脾酒》 宋·张耒
冷气侵吾髀,趋拜剧苦艰。
仁哉神农氏,遗药驱恫瘝。
持钱取之市,易得如茆芫。
繁枝与芳叶,尽取无可删。 -
158.《上黄任道》 宋·王令
家世无双旧,材资第一良。
山川储地秀,日月合天光。
远色抵千古,洪声压四方。
道如天未丧,子让世谁当。 -
159.《次韵子瞻题孙莘老墨妙亭》 宋·苏辙
高岸为谷谷为陵,一时豪杰空飞腾。
身随造化不复返,忽若野雀逢苍鹰。
当年碑刻最深固,风吹土蚀消无棱。
遗文漫灭雨中迹,翠石断裂春后冰。 -
160.《七夕》 宋·强至
七月七日暑气徂,此夕何夕乐且娱。
世传牵牛会织女,雨洗云路迎霞车。
初因乌鹊致语错,经岁一会成阔疏。
牛女怒鹊置诸罪,拔毛髠脑如钳奴。