-
21.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
22.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
23.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
24.《杂诗》 唐·无名氏
劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。
有花堪折直须折,莫待无花空折枝。
青天无云月如烛,露泣梨花白如玉。
子规一夜啼到明,美人独在空房宿。 -
25.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
26.《虚空歌》 宋·张继先
虚空荡荡无边岸,日月东西互宾饯。
东宾西饯几时休,生死场中如掣电。
本来真性同虚空,光明朗耀无昏蒙。
偶因一念落形休,为他生死迷西东。 -
27.《答卢谌诗》 魏晋·刘琨
厄运初遘。
阳爻在六。
干象栋倾。
坤仪舟覆。 -
28.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
29.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
30.《春风袅娜(春恨·黄锺羽)》 宋·冯伟寿
被梁间双燕,话尽春愁。
朝粉谢,午花柔。
倚红阑故与,蝶围蜂绕,柳绵无数,飞上搔头。
凤管声圆,蚕房香暖,笑挽罗衫须少留。 -
31.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
32.《送文太师致仕还洛三首》 宋·苏辙
国老无心岂为身,五年朝谒慰簪绅。
元臣事业通三世,旧将威名服四邻。
遍阅后生真有道,欲谈前事恐无人。
比公惟有凌云桧,岁岁何妨雨露新。 -
33.《忆书》 宋·郑刚中
先子晚漂泊,家藏无全书。
屋壁零落者,雨坏鼠窃馀。
余生苦嗜古,葺汉十载逾。
上自大父来,手泽之沾濡。 -
34.《满庭芳 赠长安吉祥散人王姑》 元·马钰
死生事紧,悬甚儿孙。
怡然跳出家门。
物外逍遥,住个无事闲轩。
常常澄心绝虑,便名为、捉马擒猿。 -
35.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
36.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
37.《蓦山溪·人间华丽》 元·刘处玄
人间华丽,恰似风前烛。
万事转头空,世外隐、仙家清福。
灵峰霞洞,四序不知秋,松为伴,竹为邻,闲唱无生曲。
琴书乐性,道用调金木。 -
38.《次韵孔毅父久旱已而甚两三首》 宋·苏轼
去年东坡拾瓦砾,自种黄桑三百尺。
今年刈草盖雪堂,日炙风吹面如墨。
平生懒惰今始悔,老在劝农天所直。
沛然例赐三尺雨,造物无心怳难测。 -
39.《和陶与殷晋安别》 宋·苏轼
孤生知永弃,末路嗟长勤。
久安儋耳陋,日与雕题亲。
海国此奇士,官居我东邻。
卯酒无虚日,夜棋有达晨。 -
40.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。