-
81.《洗兵马》 唐·杜甫
中兴诸将收山东,捷书夜报清昼同。
河广传闻一苇过,胡危命在破竹中。
祗残邺城不日得,独任朔方无限功。
京师皆骑汗血马,回纥喂肉葡萄宫。 -
82.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。 -
83.《上韦左相二十韵(见素)》 唐·杜甫
凤历轩辕纪,龙飞四十春。
八荒开寿域,一气转洪钧。
霖雨思贤佐,丹青忆老臣。
应图求骏马,惊代得麒麟。 -
84.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
85.《二风诗·乱风诗五篇·至惑》 唐·元结
(古有惑王,用奸臣以虐外,宠妖女以乱内,内外用乱,至于崩亡,故为《至惑》之诗二章六韵二十句)
贤圣为上兮,必俭约戒身,鉴察化人,所以保福也。
如何不思,荒恣是为?上下隔塞,人神怨奰; -
86.《二风诗·乱风诗五篇·至惑》 唐·元结
(古有惑王,用奸臣以虐外,宠妖女以乱内,内外用乱,至于崩亡,故为《至惑》之诗二章六韵二十句)
贤圣为上兮,必俭约戒身,鉴察化人,所以保福也。
如何不思,荒恣是为?上下隔塞,人神怨奰; -
87.《赠岑郎中》 唐·戎昱
童年未解读书时,诵得郎中数首诗。
四海烟尘犹隔阔,十年魂梦每相随。
虽披云雾逢迎疾,已恨趋风拜德迟。
天下无人鉴诗句,不寻诗伯重寻谁。 -
88.《赠岑郎中》 唐·戎昱
童年未解读书时,诵得郎中数首诗。
四海烟尘犹隔阔,十年魂梦每相随。
虽披云雾逢迎疾,已恨趋风拜德迟。
天下无人鉴诗句,不寻诗伯重寻谁。 -
89.《求自试》 唐·窦常
仙禁祥云合,高梧彩凤游。
沈冥求自试,通鉴果蒙收。
文墨悲无位,诗书误白头。
陈王抗表日,毛遂请行秋。
双剑曾埋狱,司空问斗牛。
希垂拂拭惠,感激愿相投。 -
90.《清如玉壶冰》 唐·潘炎
琰玉性惟坚,成壶体更圆。
虚心含景象,应物受寒泉。
温润资天质,清贞禀自然。
日融光乍散,雪照色逾鲜。 -
91.《清如玉壶冰》 唐·卢纶
玉壶冰始结,循吏政初成。
既有虚心鉴,还如照胆清。
瑶池惭洞澈,金镜让澄明。
气若朝霜动,形随夜月盈。
临人能不蔽,待物本无情。
怯对圆光里,妍蚩自此呈。 -
92.《清如玉壶冰》 唐·卢纶
玉壶冰始结,循吏政初成。
既有虚心鉴,还如照胆清。
瑶池惭洞澈,金镜让澄明。
气若朝霜动,形随夜月盈。
临人能不蔽,待物本无情。
怯对圆光里,妍蚩自此呈。 -
93.《校书郎杨凝往年以古镜贶别今追赠以诗》 唐·李益
明镜出匣时,明如云间月。
一别青春鉴,回光照华发。
美人昔自爱,鞶带手中结。
愿以三五期,经天无玷缺。 -
94.《求友》 唐·王建
鉴形须明镜,疗疾须良医。
若无傍人见,形疾安自知。
世路薄言行,学成弃其师。
每怀一饭恩,不重劝勉词。 -
95.《寄李益少监兼送张实游幽州》 唐·王建
大雅废已久,人伦失其常。
天若不生君,谁复为文纲。
迷者得道路,溺者遇舟航。
国风人已变,山泽增辉光。 -
96.《月映清淮流》 唐·徐敞
遥夜淮弥净,浮空月正明。
虚无含气白,凝澹映波清。
见底深还浅,居高缺复盈。
处柔知坎德,持洁表阴精。
利物功难并,和光道已成。
安流方利涉,应鉴此时情。 -
97.《上刘侍中》 唐·杨巨源
命代生申甫,承家翊禹汤。
庙谟膺间气,师律动清霜。
钟鼎勋庸大,山河诫誓长。
英姿凌虎视,逸步压龙骧。 -
98.《酬司门卢四兄云夫院长望秋作》 唐·韩愈
长安雨洗新秋出,极目寒镜开尘函。
终南晓望蹋龙尾,倚天更觉青巉巉.自知短浅无所补,从事久此穿朝衫。
归来得便即游览,暂似壮马脱重衔。 -
99.《酬司门卢四兄云夫院长望秋作》 唐·韩愈
长安雨洗新秋出,极目寒镜开尘函。
终南晓望蹋龙尾,倚天更觉青巉巉.自知短浅无所补,从事久此穿朝衫。
归来得便即游览,暂似壮马脱重衔。 -
100.《雪后寄崔二十六丞公(斯立)》 唐·韩愈
蓝田十月雪塞关,我兴南望愁群山。
攒天嵬嵬冻相映,君乃寄命于其间。
秩卑俸薄食口众,岂有酒食开容颜。