-
101.《驾出北郭门行》 魏晋·阮瑀
驾出北郭门。
马樊不肯驰。
下车步踟蹰。
仰折枯杨枝。 -
102.《石门洞》 宋·王孝严
天下洞天三十六,玄鹤洞天一仙谷。
两山对峙一如门,深崖百丈垂飞瀑。
青牛往矣不复见,白云空锁故山麓。
奇哉胜地得人胜,至今俗客来忘俗。 -
103.《成都遨乐诗二十一首·重阳日州南门药市》 宋·田况
岷峨旁礴天西南,灵滋秀气中潜含。
草木瓌富百药具,山民采捋知辛甘。
成都府门重阳市,远近凑集争{上齐下贝}欣。
市人谲狯亦射利,颇觉良恶相追参。 -
104.《游太姥石门》 明·傅汝舟
名山多石门,太姥奇莫状。
想当开辟来,必有万鬼匠。
大石架不如,小石巧相放。
乍看怖欲堕,谛视极牢壮。 -
105.《相逢行别朱大复比部》 明·吴梦旸
请君为我止,听我《相逢行》。
相逢恍若昧平生,颜色可疑心事明。
但云两人天所成,安能百岁无合并。
眼中不觉乡国远,一日携手长安城。 -
106.《赠王思延都护》 明·杨承鲲
读书十年无一字,雷雨荒山走魑魅。
垂老不知行路难,翻向衡门纪灾异。
眼中五岳分秋毫,笔底风霜半憔悴。
朅来燕市三日游,击筑泣下常幽忧。 -
107.《自画山居图歌赠宜春朱隐君地理专门》 明·虞堪
朱侯有隐居,乃在宜春间。
东游久未已,浩荡忘其还。
山川神气具在眼,穷幽赜隐知何限。
黄河之源出昆仑,千里万里盘旋屈折支天根。 -
108.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
109.《和张簿宁国山门六题·山门》 宋·梅尧臣
青山中穴为大门,下通轨辙高莫论。
飞云出纳不计限,双峙平削无刀痕。
入门复见田园美,田外峰峦回抱尊。
栖灵畜怪不可诘,夔魈往往来守阍。 -
110.《送王恪司门知绛州》 宋·文同
绛守园池天下夸,绍述有记词聱牙。
苍官青土左右树,神君仙人高下花。
远水依然尚钩带,旧门想已无靴檛。
自怜俗状不能到,此去羡君专宴衙。 -
111.《上运使工部》 宋·强至
天地悭英气,人皆所得偏。
公乎何卓越,性乃独纯全。
精学窥神{奥米换采},遗经讨圣渊。
辞宗师者众,诗将敌无前。 -
112.《旱久无水王伯容分惠桃源大谿泉将以长篇水至》 宋·楼钥
七十老翁门昼闭,终日萧然无一事。
却因不雨动衰怀,拥笏黄堂与祠祀。
兼旬旱涸舟不通,井泉欲竭知无计。
僮奴抱瓮扣比邻,水不得清仅无滓。 -
113.《郑佥判取苏黄门图史园囿文章鼓吹之语为韵见》 宋·方岳
我本耕田夫,老矣纡郡章。
头童齿欲豁,顾视俱茫茫。
胸中了无有,宁敢高颉颃。
牧民如牧羊,惟恐隳官常。 -
114.《出门》 宋·裘万顷
出门复入门,吾行竟安之。
携书北窗下,翻阅聊自怡。
有怀千载人,掩卷还嘘欷。
采采首阳薇,恋恋商山芝。 -
115.《徐黄门画》 明·张羽
黄门给事三十余,面如红玉少有须。
风骨岂是山泽臞,问着只爱山中居。
前年版下鹤头书,征起直上青云衢。
文华堂高凌紫虚,出入侍从陪金舆。 -
116.《送梁宪易节漕蜀二首》 宋·彭龟年
峡口大江急,剑门天下奇。
不因逢使节,安得入公诗。
万里轻来去,一心无险夷。
可怜门下士,犹惜别离私。 -
117.《六月晦日同楼少府由钱塘门至上竺遂游下中竺》 宋·喻良能
联舆缓步踏葱苍,十里荷香杂稻香。
庚暑此时无一点,秋风明月洒长廊。
林间岩洞侵衣润,水际亭台彻骨凉。
何处山泉落檐溜,恍疑飞雨晓浪浪。 -
118.《云门山投龙诗》 唐·赵居贞
晓登云门山,直上一千尺。
绝顶弥孤耸,盘途几倾窄。
前对竖裂峰,下临削成壁。
阳巘灵芝秀,阴崖半天赤。 -
119.《放歌行》 唐·权德舆
夕阳不驻东流急,荣名贵在当年立。
青春虚度无所成,白首衔悲亦何及。
拂衣西笑出东山,君臣道合俄顷间。 -
120.《青云驿》 唐·元稹
岧峣青云岭,下有千仞谿.裴回不可上,人倦马亦嘶。
愿登青云路,若望丹霞梯。
谓言青云驿,绣户芙蓉闺。
谓言青云骑,玉勒黄金蹄。