-
321.《舟中听大人弹琴》 宋·苏轼
弹琴江浦夜漏水,敛衽窃听独激昂。
风松瀑布已清绝,更爱玉佩声琅珰。
自従郑卫乱雅乐,古器残缺世已忘。
千家寥落独琴在,有如老仙不死阅兴亡。 -
322.《郭纶》 宋·苏轼
河西猛士无人识,日暮津亭阅过船。
路人但觉骢马瘦,不知铁槊大如椽。
因言西方久不战,截发愿作万骑先。
我当凭轼与寓目,看君飞矢集蛮毡。 -
323.《次韵钱穆父紫薇花二首》 宋·苏轼
虚白堂前合抱花,秋风落日照横斜。
阅人此地知多少,物化无涯生有涯。 -
324.《送刘道原归觐南康》 宋·苏轼
晏婴不满六尺长,高节万仞陵首阳。
青衫白发不自叹,富贵在天那得忙。
十年闭户乐幽独,百金购书收散亡。
朅来东观弄丹墨,聊借旧史诛奸强。 -
325.《次韵张安道读杜诗》 宋·苏轼
大雅初微缺,流风困暴豪。
张为词客赋,变作楚臣骚。
展转更崩坏,纷纶阅俊髦。
地偏蕃怪产,源失乱狂涛。 -
326.《次韵答章传道见赠》 宋·苏轼
并生天地宇,同阅古今宙。
视下则有高,无前孰为后。
达人千钧弩,一弛难再彀。
下士沐猴冠,已系犹跳骤。 -
327.《秋思寄子由》 宋·苏轼
黄叶山川知晚秋,小虫催女献功裘。
老松阅世卧云壑,挽著苍江无万牛。 -
328.《次韵周开祖长官见寄》 宋·苏轼
俯仰东西阅数州,老于歧路岂伶优。
初闻父老推谢令,旋见儿童迎细侯。
政拙年年祈水旱,民劳处处避嘲讴。
河吞巨野那容塞,盗入蒙山不易搜。 -
329.《郁孤台?再过虔州,和前韵?》 宋·苏轼
吾生如寄耳,岭外亦闲游。
赣石三百里,寒江尺五流。
楚山微有霰,越瘴久无秋。
望断横云峤,魂飞咤雪洲。 -
330.《送程七表弟知泗州》 宋·苏轼
江湖不在眼,尘土坐满颜。
系舟清洛尾,初见淮南山。
淮山相媚好,晓镜开烟鬟。
持此娱使君,一笑簿领间。 -
331.《赠善相程杰》 宋·苏轼
心传异学不谋身,自要清时阅搢绅。
火色上腾虽有数,急流勇退岂无人。
书中苦觅元非诀,醉里微言却近真。
我似乐天君记取,华颠赏遍洛阳春。 -
332.《送乔仝寄贺君六首(并叙)》 宋·苏轼
旧闻靖长官、贺水部,皆唐末五代人,得道不死。
章圣皇帝东封,有谒于道左者,其谒云晋水部员外郎贺亢,再拜而去,上不知也。
已而阅谒,见之,大惊,物色求之不可得。
天圣初,又使其弟子喻澄者诣阙进佛道像,直数千万。 -
333.《真一酒歌》 宋·苏轼
空中细茎插天芒,不生沮泽生陵冈。
涉阅四气更六阳,森然不受螟与蝗。
飞龙御月作秋凉,苍波改色屯云黄。
天旋雷动玉尘香,起溲十裂照坐光。 -
334.《题宣州开元寺 寺置于东晋时·》 唐·杜牧
南朝谢朓城,东吴最深处。
亡国去如鸿,遗寺藏烟坞。
楼飞九十尺,廊环四百柱。
高高下下中,风绕松桂树。 -
335.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
336.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿。
秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。 -
337.《赵克勤曾橐卿景寿同登黄南恩南楼》 宋·戴复古
欲从高处赏新秋,上尽层坡更上楼。
天地无穷吾辈老,江山有恨古人休。
宁随狡兔营三窟,且跨飞鸿阅九州。
忆着当年杜陵老,一生飘泊也风流。 -
338.《次诸葛伯山赡军赠别韵》 宋·范成大
歙维群山囿,漫仕富英杰。
清标照人寒,玉笋森积雪。
嗟余独委琐,无用等木屑。
又如道傍李,味苦不堪折。 -
339.《白狗峡》 宋·范成大
江纹圆复破,树色昏还明。
连滩竹节稠,汹怒奔夷陵。
石矶铁色顽,相望如奸朋。
踞岸意不佳,当流势尤狞。 -
340.《小峨眉》 宋·范成大
三峨参横大峨高,奔崖侧势倚半霄。
龙跧虎卧起且伏,旁睨沫水沱江朝。
禹从岷嶓过其下,奠山著藉称雄豪。
告成归来两阶舞,泗滨锡贡备九韶。