-
381.《咏李伯时摹韩干三马次子由韵简伯时兼寄李德》 宋·黄庭坚
太史琐窗云雨垂,试开三马拂蛛丝。
李侯写影韩干墨,自有笔如沙画锥。
绝尘超日精爽紧,若失其一望路驰。
马官不语臂指挥,乃知仗下非新羁。 -
382.《次韵和台源诸篇九首之灵椿台》 宋·黄庭坚
固蔕深根且一邱,少时尝恐斧斤求。
何人比拟明堂柱,几岁经营江汉洲。
终以不才名四海,果然无祸阅千秋。
空山万籁月明底,安得闲眼石枕头。 -
383.《题双凫观》 宋·黄庭坚
飘萧阅世等虚舟,难息眼前无此流。
满地悲风盘翠竹,半丛寒日破红榴。
青山空在衣冠古,白鹤不归宫殿秋。
王念平生樽酒地,千年万岁想来游。 -
384.《王圣涂二亭歌》 宋·黄庭坚
营丘之下,有宅有田。
梨枣兮觞豆,耘耔兮为年。
鶪栖埘兮羊豕在牧,课儿子兮蓺松菊。
炙背兮墙东,梦覆舟兮涛且风。 -
385.《走答明略适尧民来相约奉谒故篇未及之》 宋·黄庭坚
君不见生不愿为牛後,宁为鸡口。
吾闻向来得道人,终古不忒如维斗。
希价咸阳诸少年,可推令往挽令还。
俗学风波能自拔,我识廖侯眉宇间。 -
386.《次韵元实病目》 宋·黄庭坚
道人尝恨未灰心,儒士苦爱读书眼。
要须玄览照镜空,莫作白鱼钻蠹简。
阅人朦胧似有味,看字昏涩尤宜懒。
范侯年少百夫雄,言行一一无可柬。 -
387.《次韵答邢惇夫》 宋·黄庭坚
为山不能山,过在一篑止。
渥洼骐驎儿,堕地志千里。
岷江初滥觞,入楚乃无底。
将升圣人堂,道固有廉陛。 -
388.《次韵吉老知命同游青原二首》 宋·黄庭坚
至人来有会,吾道本无家。
阅世鱼行水,遗书鸟印沙。
斋孟香佛饭,法席雨天花。
时有清谈胜,还同叹永嘉。 -
389.《次韵郭右曹》 宋·黄庭坚
阅世行将老斲轮,那能不朽见仍云。
岁中日月又除尽,圣处工夫无半分。
秋水寒沙鱼得计,南山温雾豹成文。
古心自有著鞭地,尺璧分阴未当勤。 -
390.《村田乐祭社图》 元·王冕
春风吹晴杏花雨,东村西村鸣社鼓。
长旂翩翩导前路,乐舞于于成队伍。
冠带郎君颜貌古,插竹簪花相媚妩。
可是平生惯尘土,不学时人觑面目。 -
391.《孙元实春游图》 元·王冕
先生读书不闭户,坐阅鸿□窥太古。
衣冠潇洒武前修,礼乐从容出东鲁。
文章光焰驾李杜,李杜后来称独步。
谈辩风生四座春,胸中别有天台赋。 -
392.《已亥杂诗 224》 清·龚自珍
莱菔生儿荠有孙,离批秋霰委黄昏。
青松心事成无赖,只阅前山野烧痕。 -
393.《晚归书室呈群倚》 宋·司马光
簿领日沈迷,事役等胥靡。
得归无所为,未免阅书史。
一种劳精神,胸中异忧喜。
人生无苦乐,适意即为美。
乃知抱关人,不必羡青紫。 -
394.《送张少卿学士知洪州》 宋·司马光
相府典刑在,朝闺望实高。
紬书荣史观,典乐重卿曹。
夷路迎飞鞚,桑林应奏刀。
家籝传旧学,庙鼎刻前劳。 -
395.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
396.《夙兴》 宋·周邦彦
曈曈海底日,赤辉射东方。
先驱敛群翳,微露不成霜。
早寤厌床第,起步东西厢。
引手视掌纹,黯黯未可祥。 -
397.《史尉还乌程》 宋·梅尧臣
与君去年别,君来竟悲喜。
乘马夜访君,备陈昔行李。
五月辞吴中,六月渡扬子。
七月行丧妻,是月子又死。 -
398.《夏日晚霁与崔子登周襄故城》 宋·梅尧臣
雨脚收不尽,斜阳半古城。
独携幽客步,闲阅老农耕。
宝气无人发,阴虫入夜鸣。
余非避喧者,坐爱远风清。 -
399.《子聪惠书备言行路及游王屋物趣因以答》 宋·梅尧臣
自我河桥来,清话殊未已。
亟言阅通畴,晨驾遂遵彼。
尺书忽见遗,经由皆可纪。
草草始辞家,匆匆渡河水。 -
400.《赋石昌言家五题其四怀素草书》 宋·梅尧臣
往在河南佐王宰,王收书画盈数车。
我於是时多所阅,如今过目无遯差。
石君屏上怀素笔,盘屈瘦梗相交加。
苍虬入云不收尾,卷起海水秋鱼虾。