-
201.《送韦十六评事充同谷郡防御判官》 唐·杜甫
昔没贼中时,潜与子同游。
今归行在所,王事有去留。
逼侧兵马间,主忧急良筹。
子虽躯干小,老气横九州。 -
202.《驱竖子摘苍耳(即卷耳)》 唐·杜甫
江上秋已分,林中瘴犹剧。
畦丁告劳苦,无以供日夕。
蓬莠独不焦,野蔬暗泉石。
卷耳况疗风,童儿且时摘。 -
203.《洛中早春赠乐天》 唐·刘禹锡
漠漠复霭霭,半晴将半阴。
春来自何处,无迹日以深。
韶嫩冰后木,轻盈烟际林。
藤生欲有托,柳弱不自任。
花意已含蓄,鸟言尚沉吟。
期君当此时,与我恣追寻。
翻愁烂熳后,春暮却伤心。 -
204.《春晚寄杨十二,兼呈赵八(时杨生馆于赵氏)》 唐·元稹
蒙蒙竹树深,帘牖多清阴。
避日坐林影,馀花委芳襟。
倾尊就残酌,舒卷续微吟。
空际飏高蝶,风中聆素琴。 -
205.《春晚寄杨十二,兼呈赵八(时杨生馆于赵氏)》 唐·元稹
蒙蒙竹树深,帘牖多清阴。
避日坐林影,馀花委芳襟。
倾尊就残酌,舒卷续微吟。
空际飏高蝶,风中聆素琴。 -
206.《县中秋宿》 唐·姚合
鼓绝门方掩,萧条作吏心。
露垂庭际草,萤照竹间禽。
棋罢嫌无月,眠迟听尽砧。
还知未离此,时复更相寻。 -
207.《县中秋宿》 唐·姚合
鼓绝门方掩,萧条作吏心。
露垂庭际草,萤照竹间禽。
棋罢嫌无月,眠迟听尽砧。
还知未离此,时复更相寻。 -
208.《赋得听松声》 唐·刘得仁
庭际微风动,高松韵自生。
听时无物乱,尽日觉神清。
强与幽泉并,翻嫌细雨并。
拂空增鹤唳,过牖合琴声。
况复当秋暮,偏宜在月明。
不知深涧底,萧瑟有谁听。 -
209.《题筹笔驿》 唐·殷潜之
江东矜割据,邺下夺孤嫠。
霸略非匡汉,宏图欲佐谁。
奏书辞后主,仗剑出全师。
重袭褒斜路,悬开反正旗。 -
210.《望中怀古》 唐·周朴
齐心楼上望浮云,万古千秋空姓名。
尧水永销天际去,姬风一变世间平。
高踪尽共烟霞在,大道长将日月明。
从此安然寰海内,后来无复谩相倾。 -
211.《雪十韵》 唐·吴融
洒密蔽璇穹,霏霏杳莫穷。
迟于雨到地,疾甚絮随风。
四野苍茫际,千家晃朗中。
夜迷三绕鹊,昼断一行鸿。 -
212.《送紫阳僧归庐岳旧寺》 唐·杜荀鹤
紫衣明主赠,归寺感先师。
受业恩难报,开堂影不知。
松风欹枕夜,山雪下楼时。
此际无人会,微吟复敛眉。 -
213.《送紫阳僧归庐岳旧寺》 唐·杜荀鹤
紫衣明主赠,归寺感先师。
受业恩难报,开堂影不知。
松风欹枕夜,山雪下楼时。
此际无人会,微吟复敛眉。 -
214.《冬日与群公泛舟焦山》 唐·王瓒
江外水不冻,今年寒复迟。
众芳且未歇,近腊仍袷衣。
载酒适我情,兴来趣渐微。
方舟大川上,环酌对落晖。 -
215.《言行相顾》 唐·孟翱
将使言堪复,常闻行欲先。
比珪斯不玷,修己直如弦。
跬步非全进,吹嘘禀自然。
当令夫子察,无宿仲由贤。
正遇兴邦际,因怀入署年。
坐知清监下,相顾有人焉。 -
216.《摸鱼子(紫云山房拟赋莼)》 宋·李彭老
过垂虹、四桥飞雨,沙痕初涨春水。
腥波十里吴CF5C远,绿蔓半萦船尾。
连复碎。
爱滑卷青绡,香袅冰丝细。 -
217.《小重山》 宋·赵蕃
之际,可令歌以酹我否
何地无溪祗欠人。
有翁年八十,住其滨。
直钩元不事丝缗。
优游尔,聊以遂吾身。
陶令赋归辰。
未尝轻出入,犯风尘。
江洲太守独情亲。
庐山醉,谁主复谁宾。 -
218.《满庭芳(寿平交五十)》 宋·彭止
月闰清秋,时逢诞节,画堂瑞气多多。
遥瞻南极,瑞彩照盘坡。
好是年才五十,身当贵、福比山河。
无些事,方裙短揭,时复自高歌。 -
219.《蝶恋花》 宋·彭元逊
微雨烧香余润气,新绿愔愔,乳燕相依睡。
无复卷帘知客意,杨花更欲因风起。
旧梦苍茫云海际。
强作欢娱,不觉当年似。
曾笑浮花并浪蕊。
如今更惜棠梨子。 -
220.《沁园春·得遇真传》 元·李道纯
得遇真传,便知下手,成功不难。
得癸生之际,抽铅添汞,火休太燥,水莫令寒。
鼓动巽风,扇开炉*,武炼方烹不等闲。
金炉内,个两般灵物,锻炼成丸。