-
161.《摸鱼儿》 宋·莫仑
听春教、燕颦莺诉。
朝朝花困风雨。
六桥忘却清明后,碧尽柳丝千缕。
蜂蝶侣。 -
162.《金人捧露盘(丙午钱塘)》 宋·罗志仁
湿苔青,妖血碧,坏垣红。
怕精灵、来往相逢。
荒烟瓦砾,宝钗零乱隐鸾龙。
吴峰越山献,翠颦锁、苦为谁容。 -
163.《采桑子(春夜)》 宋·吴元可
江南二月春深浅,芳草青时,燕子来迟。
翦翦轻寒不满衣。
清宵欲寐还无寐,顾影颦眉。
整带心思。
一样东风两样吹。 -
164.《玉楼春·惊沙猎猎风成阵》 金朝·元好问
惊沙猎猎风成阵,白雁一声霜有信。
琵琶肠断塞门秋,却望紫台知远近。
深宫桃李无人问,旧爱玉颜今自恨。
明妃留在两眉愁,万古春山颦不尽。 -
165.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
166.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
167.《薄幸·淡妆多态》 宋·贺铸
淡妆多态,更的的、频回眄睐。
便认得琴心先许,与绾合欢双带。
记画堂、风月逢迎、轻颦浅笑娇无奈。
向睡鸭炉边,翔鸳屏里,羞把香罗偷解。 -
168.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
169.《浣溪沙·天碧罗衣拂地垂》 五代·欧阳炯
天碧罗衣拂地垂,美人初着更相宜,宛风如舞透香肌。
独坐含颦吹凤竹,园中缓步折花枝,有情无力泥人时。 -
170.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
171.《菩萨蛮·山亭水榭秋方半》 宋·朱淑真
山亭水榭秋方半。
凤帏寂寞无人伴。
愁闷一番新。
双蛾只旧颦。
起来临绣户。
时有疏萤度。
我谢月相怜。
今宵不忍圆。 -
172.《本事诗》 近代·苏曼殊
愧向尊前说报恩,香残玦黛浅含颦。
卿自无言侬已会,湘兰天女是前身。 -
173.《华亭吴江道中偶作十绝》 唐·朱长文
妖华倾国岂无情,忍复颦眉见越兵。
若使将军犹好色,安能三徙更成名。 -
174.《古断肠曲三十首》 宋·周端臣
被拥娇寒晓梦春,起来无事翠眉颦。
金瓶拈得双青杏,掐破中心见个人。 -
175.《玉耳坠金环》 元·赵雍
乳燕交飞,晓莺轻啭花深处。
画堂帘幕卷东风,晴雪飘香絮。
犹记当时院宇。
悄寒轻、梨花暮雨。 -
176.《疏影 为刘架阁赋赠妓者》 元·吴景奎
缟衣仙子,倚东风花信,先占春色。
*酒含颦,脉脉无言,青鸟为传消息。
暗香一点才浮动,早自有、东君怜惜。
想前身、傅粉精神,化作飞琼肌骨。 -
177.《减字木兰花·髻罗双绾》 元·王寂
髻罗双绾。
滟滟修眸秋水翦。
笑靥颦眉。
无限闲愁总未知。
虚檐月转。
一曲未终肠已断。
百斛明珠。
买得尊前一醉无。 -
178.《沁园春 佳人》 元·杨弘道
揩汗残妆,咀梅颦黛,楚腰如束。
为蔗浆频饮,全疏绿蚁,绣床慵傍,闲倚青奴。
解愠风来,忘忧花发,庭树扶疏如画图。
凌波袜,步兰堂欲下,犹自踟蹰。 -
179.《水龙吟 戊戌中秋,同西麓经历、佑之提举诸》 元·张野
浩歌古调数曲,音韵清壮,座中莫不击节赏叹。
予亦效颦,作此侑觞。
若曰乐府,则吾岂敢,姑就其协律云耳一年好景君须记。
桂子天香飘坠。 -
180.《送馆主朝宪使之淮西四十韵》 明·张以宁
宇宙开昌运,山川产荩臣。
周邦多士贵,鲁国一儒真。
江海襟无际,风雷笔有神。
渊涵珠皎洁,山立玉嶙峋。