-
201.《和林子长谢徐吉甫蒲萄韵》 宋·袁说友
吾儿癸卯豚犬耳,徐家同日生明珠。
乃翁爱子爱其类,堆盘岁岁分甘腴。
尝新既足旨甘奉,遣送更欲均有无。
但肯食芹而美矣,如渠此意夫岂徒。
嗟予已老将疾至,肉味不啜惟僧蔬。
忽惊马乳堕几案,未免馋口餐其余。 -
202.《雪中晏起偶咏所怀兼呈张常侍、韦庶子、皇甫郎中》 唐·白居易
穷阴苍苍雪雰雰,雪深没胫泥埋轮。
东家典钱归碍夜,南家贳米出凌晨。
我独何者无此弊,复帐重衾暖若春。 -
203.《六州歌头(属得疾,暴甚,医者莫晓其状·小愈,困卧无聊,戏作以自释)》 宋·辛弃疾
晨来问疾,有鹤止庭隅。
吾语汝。
只三事,太愁予。
病难扶。 -
204.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
205.《生诗十首书王堇父慈无量集以凡百畏刀杖无不》 明·陶望龄
生物不可食,熟已过时败。
生既嫌腥膻,败时仍臭秽。
腥秽君所知,胡为强吞嘬。
水火幻味香,口鼻成灾怪。
如蝇秽中育,还以臭为爱。
及其生子孙,居然臭秽内。
坑圊难久居,虫乎可为戒。
¤ -
206.《河北民》 宋·王安石
河北民,生近二边长苦辛。
家家养子学耕织,输与官家事夷狄。
今年大旱千里赤,州县仍催给河役。
老小相携来就南,南人丰年自无食。
悲愁白日天地昏,路旁过者无颜色。
汝生不及贞观中,斗粟数钱无兵戎。 -
207.《答明略并寄无咎》 宋·黄庭坚
可以忘忧惟有酒,清圣浊贤皆可口。
前日过君饮不多,明日解酲无五斗。
古木清阴丹井栏,夜来凉月屋头还。
论文拨置形骸外,得意相忘樽俎间。 -
208.《谢李常伯》 宋·王令
人从东南来,忽得连纸诗。
行义不赫晔,名声无萎蕤。
虽尝误见辱,旋则拜席归。
别久谓已忘,不图犹记之。 -
209.《次韵子瞻游径山》 宋·苏辙
去年渡江爱吴山,忽忘蜀道轻秦川。
钱塘后到山最胜,下枕湖水相萦旋。
坐疑吴会无复有,扁舟屡出凌涛渊。
今秋复入径山寺,势压众岭皆摧颠。 -
210.《清明日同宋才夫王子友游秦氏园分韵得一字》 宋·李流谦
谁浇无边春,酿成此天色。
文章只引睡,茗碗不着力。
虽无田父邀,欲到野人宅。
日萼斗深妍,风条舞柔碧。 -
211.《再酬汤无邪》 宋·廖行之
少陵自叹休问天,高歌杜曲希陶潜。
两翁洁身如清涟,流行坎止停则渊。
不肯相邀事趣走,相望异世俱称贤。
又如双鹤立表表,长庚共月相辉皎。 -
212.《两日绝市无肉举家不免蔬食因书数语》 宋·虞俦
市无晨饮助加餐,空愧先生芷蓿盘。
尚有园人供菜把,漫劳穉子写牌单。
俸钱先自无多了,宾客从来不惯看。
已誓长斋依绣佛,妻孥休怪瘦栾栾。 -
213.《诗送韩简仍学官于临浦呈劝其重修四子祠》 宋·王铚
昔游临浦春正浓,小江萦委如无穷。
花浮千林锦绣幄,舟扬万顷玻璃风。
西施故乡擅佳丽,会稽秀气藏华稼。
是时山晴见真色,落日西南千万峰。 -
214.《郑无贰和予杂言有缘督之句用韵谢之》 宋·方回
可食不必驼峰肉,可居不必鸱尾屋。
竹璃菜羹人得知,此中有士定不俗。
东里先生癯似鹤,閒门不受童蒙渎。
七弦琴外棋一枰,七星冠上巾一幅。 -
215.《闻女子瘧疾偶书二十四韵寄示》 宋·李覯
昨日家人来,言汝苦寒热。
想由卑湿地,颇失饮食节。
脾官骄不治,气马痴如絏。
乃致四体烦,故当双日发。 -
216.《吊比干墓》 唐·孟郊
殷辛帝天下,厌为天下尊。
乾刚既一断,贤愚无二门。
佞是福身本,忠是丧己源。
饿虎不食子,人无骨肉恩。 -
217.《逸老(庄子云:劳我以生,逸我以老,息我以死也)》 唐·白居易
白日下駸駸,青天高浩浩。
人生在其中,适时即为好。
劳我以少壮,息我以衰老。
顺之多吉寿,违之或凶夭。 -
218.《蚊子》 唐·皮日休
隐隐聚若雷,噆肤不知足。
皇天若不平,微物教食肉。
贫士无绛纱,忍苦卧茅屋。
何事觅膏腴,腹无太仓粟。 -
219.《过比干墓》 唐·聂夷中
殷辛帝天下,厌为天下尊。
乾纲既一断,贤愚无二门。
佞是福身本,忠作丧己源。
饿虎不食子,人无骨肉恩。 -
220.《酬元主簿子球别赠》 唐·皎然
故人方远适,访我陈别情。
此夜偶禅室,一言了无生。
览君缄中宝,如搴清玉瑛。
胡为蕴高价,岁晚徒营营。