-
121.《次韵西叔兄日食地震诗》 宋·魏了翁
正月太阳食,六月阴萋萋。
利沔阶成间,桑土为涂泥。
破山覆桥阁,灌城坏河堤。
蜀地五六震,积潦伤农畦。 -
122.《奉谢唐子耆及两冯君载酒宠临借屋》 宋·苏泂
年事半七十,躬耕吾本谋。
读书讵云然,乃与世为雠。
维我先人庐,雨风行蜗牛。
假此以适我,得无岁云周。 -
123.《代呼延信夫以笋乞猫於韩子云》 宋·章甫
官居城一隅,屋漏如野处。
辛勤补绿萝,仅可待风雨。
移家幸亡恙,所苦多硕鼠。
齧衣费纫缝,盗肉恣含咀。 -
124.《观食叹》 宋·方回
里巷有穷叟,颓屋仅四壁。
晨出暮乃归,升合赖筋力。
何能致大嚼,所具但粝食。
上以饫老妻,不以毓子息。 -
125.《草衣木食》 宋·释文珦
草衣而木食,老子乐在内。
身似玄空云,踪迹了无碍。
双松亦孤高,青青远为封。
富贵不须论,本非吾所爱。 -
126.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
127.《杂曲歌辞·空城雀》 唐·王建
空城雀,何不飞来人家住,空城无人种禾黍。
土间生子草间长,满地蓬蒿幸无主。
近村虽有高树枝,雨中无食长苦饥。 -
128.《空城雀》 唐·王建
空城雀,何不飞来人家住,空城无人种禾黍。
土间生子草间长,满地蓬蒿幸无主。
近村虽有高树枝,雨中无食长苦饥。 -
129.《寄唐生》 唐·白居易
贾谊哭时事,阮籍哭路岐。
唐生今亦哭,异代同其悲。
唐生者何人,五十寒且饥。
不悲口无食,不悲身无衣。 -
130.《杜沂游武昌以酴醿花菩萨泉见饷二首》 宋·苏轼
酴醿不争春,寂寞开最晚。
青蛟走玉骨,羽盖蒙珠幰。
不妆艳已绝,无风香自远。
凄凉吴宫阙,红粉埋故苑。 -
131.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
132.《送子文杂言》 宋·范成大
队谷云低梅雨多,黄山涤源溪涌波。
南风匝地送归客,双桨下濑如投梭。
严夫子,君举酒,我其为君歌。 -
133.《十二弟季所和邵子文病中感怀之作复次韵寄子》 宋·晁说之
先生穷作书,宁比近术赦。
天故使之贫,赤手唯是籍。
或者窥残篇,律吕起韶夏。
微意有子传,光烛不邻借。 -
134.《再次陆子高韵奉寄》 宋·陈造
孰能不书帷,潜心如仲舒。
没没视息间,饱食仍怀居。
纷华或交战,进修顾趦趄。
屹立视侪辈,未脱同队鱼。 -
135.《鼓子复临海县斋》 宋·楼钥
乾道癸已冬,此邦我经行。
郁修气未殄,千家真赤城。
来访临海令,瓦砾纷纵横。
翘然三尺高,问是戒石铭。 -
136.《吾乡有李明府其伯子襟怀夐然世表甘早知敬慕》 宋·陈藻
庙食於莆李长者,变海为田散郊野。
福宜孙子百千年,家甲三山总文雁。
西需一位京朝郎,官虽示显善声场。
伯曰孝纯遵义方,潘安容貌心蒙庄。 -
137.《忆我二首各三十韵》 宋·方回
忆我幼时事,南归自番禺。
三边已澒洞,内郡犹无虞。
故居山城间,四面阛闠区。
东西万货集,朝暮百贾趋。 -
138.《寄何子楚》 宋·王洋
江如净练山如幕,人道老何得真乐。
寒温语后再拜前,每得书来话寂寞。
米监细碎百虑宽,自昔仁贤学道难。
诗书可乐卷胸臆,啼号不救如饥寒。 -
139.《陪徐狄二子出东郊即事》 宋·王洋
与君同酸苦,思得一散愁。
散愁何所适,共作郭外游。
是时穷冬节,寒岁未肯收。
茫茫一望间,丰瑞弥阡畴。 -
140.《和林子长训诸郎韵》 宋·袁说友
祝臝不知难,舐犊不知累。
我生饱经涉,一一如历块。
泛观孩提儿,铿锵捷应对。
由其不不学,所人遂同异。