-
101.《岁暮海上作》 唐·孟浩然
仲尼既已没,余亦浮于海。
①
昏见斗柄回,方知岁星改。
②
虚舟任所适,垂钓非有待。
③
为问乘槎人,沧洲复何在。
④ -
102.《岁暮海上作》 唐·孟浩然
仲尼既已殁,余亦浮于海。
昏见斗柄回,方知岁星改。
虚舟任所适,垂钓非有待。
为问乘槎人,沧洲复谁在? -
103.《留守参政大资范公余同年进士往岁帅桂林题刻》 宋·戴复古
宣政喜边功,隆兑筑州县。
程公自名岩,刻石记所建。
得既不偿费,中兴弃不缮。
诞谩磨崖辞,当日妄夸衒。 -
104.《麻线堆》 宋·范成大
云木汤胸起,郁峨一峰危。
上有路千折,縺缕如萦丝。
是为麻线堆,厥险天下稀。
逼仄容半足,颠坠宁复稽。 -
105.《夜坐》 宋·陆游
仲夏苦郁蒸,既夕热未解。
浴罢坐柴门,汲井痛扫洒。
覆野天穹穹,垂地星磊磊;明河落无声,北斗低饮海。
三更缺月升,草木尽光彩。
渔舟在何许?断续闻欸乃。
百忧集老境,坐叹双鬓改。
谁能拥雕戈,遗虏何足醢! -
106.《宿凤翅山悬泉寺》 宋·张耒
秋山晚景凉,幽路转石壁。
稍知步武峻,渐与鸡犬隔。
层崖恃我西,悬瀑垂百尺。
崩腾捣重泓,昼夜碎珪璧。 -
107.《次韵感春五首》 宋·黄庭坚
我与子桑友,既往雨弥旬。
交情未曾改,天地忽趋新。
东风无行迹,佳气满城闉。
麦苗生陂陇,叹息不食陈。 -
108.《再和答为之》 宋·黄庭坚
君勿嘲广文,冱寒被絺葛。
君勿嘲广文,穷年饭粢粝。
常恐俎豆予,与世充肴核。
凡木不愿材,木折小枝泄。 -
109.《写真自赞五首》 宋·黄庭坚
饮不过一瓢,食不过一箪,田夫亦不改其乐,而夫子不谓之能贤,何也。
颜渊当首出万物,而奉以四海九州,而享之若是,故曰人不堪其忧。
若余之於山泽,鱼在深藻。
鹿得丰草,伊其野性则然。 -
110.《漫尉》 宋·黄庭坚
豫章黄鲁直,既拙又狂痴。
往在江湖南,渔樵乃其师。
腰斧入白云,挥车棹清溪。
虎豹不乱行,鸥鸟相与嬉。 -
111.《孤松叹》 元·王冕
孤松倚云青亭亭,故老谓是苍龙精。
古苔无花护铁甲,五月忽听秋风声。
幽人恐尔斧斤辱,独傍孤根结茅屋。
月明喜看清影摇,雪冻却愁梢尾秃。 -
112.《园樱伤老也》 宋·司马光
园有农李,圃有肥杞。
我酒既旨,我淆既美。
我友戾止,改忧为喜。
今我不乐,年其有几。 -
113.《送吴生南归》 宋·欧阳修
自我得曾子,於兹二十年。
今又得吴生,既得喜且叹。
古士不◇出,百年犹比肩。
区区彼江西,其产多材贤。 -
114.《送王岩夫秘校通判滑州》 宋·梅尧臣
昔闻信都侯,尝作画舫斋。
空户两向辟,樽席长对排。
左顾树若岸,右盼堵成崖。
既无风波虞,但与物景谐。 -
115.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。 -
116.《答束徽之索诗》 宋·王令
世味久已谙,多恶竟少好。
惟诗素所嗜,决切欲深造。
人安己不休,众耻我独冒。
有如獭行迹,欲改复自蹈。 -
117.《有病吟》 宋·邵雍
身之有病,当求药医。
药之非良,其身必亏。
国之有病,当求人医。
人之非良,其国必危。
事之未急,当速改为。
事之既急,虽悔难追。 -
118.《又五首》 宋·邵雍
曾闻不若见,曾见不如经。
既用身经过,何烦口说行。
改诗知化笔,醒酒识和羹。
料得人间事,无由出此情。 -
119.《寄谢三城太守韩子华舍人》 宋·邵雍
洛阳自为都,二千有余年。
举步图籍中,开目今古间。
西北岌宫殿,东南倾山川。
照人伊洛清,迎门嵩少寒。 -
120.《长歌行》 南北朝·沈约
连连舟壑改。
微微市朝变。
来超嗣往迹。
莫武徂升旁听。