-
21.《七日登乐游故墓》 唐·卢照邻
四序周缇籥,三正纪璿耀。
绿野变初黄,旸山开晓眺。
中天擢露掌,匝地分星徼。
汉寝眷遗灵,秦江想馀吊。 -
22.《晦日寻崔戢、李封》 唐·杜甫
朝光入瓮牖,尸寝惊敝裘。
起行视天宇,春气渐和柔。
兴来不暇懒,今晨梳我头。
出门无所待,徒步觉自由。 -
23.《遣遇》 唐·杜甫
磬折辞主人,开帆驾洪涛。
春水满南国,朱崖云日高。
舟子废寝食,飘风争所操。
我行匪利涉,谢尔从者劳。 -
24.《春眠》 唐·白居易
新浴肢体畅,独寝神魂安。
况因夜深坐,遂成日高眠。
春被薄亦暖,朝窗深更闲。
却忘人间事,似得枕上仙。 -
25.《水调歌头(壬寅十月二十四日饮少酒径醉拥案而寝·中夜酒醒次其韵作一篇)》 宋·吕渭老
心肝皆锦绣,落笔尽云烟。
诗狂酒兴,要骑亦鲤上青天。
织女回车相劳,指点虚无征路,翻动月明船。
举手谢同辈,岂复念渔竿。 -
26.《晓起有怀仲晦彦集不至》 宋·黄铢
月落北牖晓,邻鸡号梦残。
林端清露坠,寝衣凄已单。
爽朗朝景晰,嘲啾庭雀喧。
日高溪雾收,四望开青天。 -
27.《无题》 宋·戴表元
板屋骤喧飞白蚊,纸窗欲雨暗苍蝇。
长劳井臼惭妻子,近绝音书借友朋。
夜半苦吟堪泣鬼,日高甘寝祗输僧。
意衰俗物何难败,才薄天公却未憎。 -
28.《上封登高》 宋·胡寅
今朝的的是重阳,独步崔巍觅醉乡。
饱日山枫千树赤,绚秋岩菊一枝黄。
幽禅出应耶城供,倦客来迎宴寝香。
閒读旧题嗟岁月,功名回首鬓毛苍。 -
29.《忧居杜门久废笔砚兹因卜筑辄有所感不免破戒》 宋·吴芾
平生事幽讨,性与山水便。
晚岁辟三径,颇喜得地偏。
远不去桑梓,近与松楸连。
青山枕其后,流水绕其前。 -
30.《泉口净明院昼寝》 宋·楼钥
沙头古招提,往来几经行。
兹来当春昼,解衣愒西楹。
玉立青琅玕,小窗虚且明。
纸帐白如雪,床软枕更平。 -
31.《董侍郎生日》 宋·魏了翁
后皇一念根至仁,地虽南北民吾民。
一二指搐不可信,彼动此应关诸身。
人言犬戎相噬吞,彼蚌鷸耳吾渔人。
大国信誓方重申,时遣升勺苏穷鳞。 -
32.《点绛唇 癸酉夏六月五日同河中府官宴白楼》 元·王恽
倚槛清歌,一声高遏行云住。
长河倾注。
不煞曦轮暑。
燕寝清香,画栋珠帘雨。
人何处。
一尊绿醑。
满眼青山暮。 -
33.《四月二十六日雨后添严军南击贼寨》 宋·方回
端许忧差减,宁容病寝侵。
添兵薅草寇,垂早降梅霖。
寨破山无险,田高水亦深。
著书垂不朽,或可遂初心。 -
34.《七月七日》 宋·于石
西风扫残暑,微月澹新秋。
相传织女星,今夕嫁牵牛。
翩翩联鹊桥,亭亭拥龙辀。
多少乞巧人,笑语穿针缕。 -
35.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
36.《亲政篇》 明·王鏊
《易》之《泰》:“上下交而其志同。
”其《否》曰:“上下不交而天下无邦。
”盖上之情达于下,下之情达于上,上下一体,所以为“泰”。
下之情壅阏而不得上闻,上下间隔,虽有国而无国矣,所以为“否”也。 -
37.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
38.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
39.《癸卯岁十二月中作与从弟敬远》 魏晋·陶渊明
寝迹衡门下,邈与世相绝。
顾盼莫谁知,荆扉昼常闭。
凄凄岁暮风,翳翳经日雪。
倾耳无希声,在目皓已洁。 -
40.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。