-
41.《满江红(和李圆峤话别)》 宋·刘将孙
南浦绿波,只断送、行人行色。
虽只是、鹏搏九万,天池春碧。
鸾侣凤朋争快睹,鸥盟鹭宿空曾识。
到玉堂、天上念西江,今非昔。 -
42.《满江红》 宋·耿时举
问月杯空,谪仙去、无人重举。
兰台旧、扁舟乘兴,处留奇语。
洞府初疑仙骨瘦,樽前尚爱纶巾舞。
信前身、太白尚何疑,词高古。 -
43.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。 -
44.《酬于侍郎湖南见寄十四韵》 唐·包佶
桂岭千崖断,湘流一派通。
长沙今贾傅,东海旧于公。
章甫经殊俗,离骚继雅风。
金闺文作字,玉匣气成虹。 -
45.《赠蜀僧闾丘师兄》 唐·杜甫
大师铜梁秀,籍籍名家孙。
呜呼先博士,炳灵精气奔。
惟昔武皇后,临轩御乾坤。
多士尽儒冠,墨客蔼云屯。 -
46.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
47.《哭灵一上人》 唐·严维
一公何不住,空有远公名。
共说岑山路,今时不可行。
旧房松更老,新塔草初生。
经论传缁侣,文章遍墨卿。
禅林枝干折,法宇栋梁倾。
谁复修僧史,应知传已成。 -
48.《客舍苦雨即事寄钱起郎士元二员外》 唐·卢纶
积雨暮凄凄,羁人状鸟栖。
响空宫树接,覆水野云低。
穴蚁多随草,巢蜂半坠泥。
绕池墙藓合,拥溜瓦松齐。 -
49.《哭翰林丁侍郎》 唐·刘得仁
相知出肺腑,非旧亦非亲。
每见云霄侣,多扬鄙拙身。
即期扶泰运,岂料哭贤人。
应是随先帝,依前作近臣。 -
50.《春日喜逢乡人刘松》 唐·李咸用
故人不见五春风,异地相逢岳影中。
旧业久抛耕钓侣,新闻多说战争功。
生民有恨将谁诉,花木无情只自红。
莫把少年愁过日,一尊须对夕阳空。 -
51.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
52.《哭灵一上人》 唐·贯休
一公何不在,空有远公名。
共说岑山路,今时不可行。
旧房松更老,新塔草初生。
经论传缁侣,文章遍墨卿。
禅林枝干折,法宇栋梁倾。
谁俊修僧史,应知传已成。 -
53.《女冠子(大石调)》 宋·柳永
断云残雨。
洒微凉、生轩户。
动清籁、萧萧庭树。
银河浓淡,华星明灭,轻云时度。 -
54.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
55.《采桑子(十四日)》 宋·韩淲
华灯自是年年好,月淡烟空。
依旧东风。
箫鼓吹香醉脸融。
谢他诗侣还相觅,雨迹云踪。
不分情浓。
柳浅梅深鬓影松。 -
56.《宴清都》 宋·方千里
暮色闻津鼓。
烟波碧、数行征雁时度。
轻榔聚网,长歌和楫,水村渔户。
行人又落天涯,但怅望、高阳伴侣。 -
57.《念奴娇(丙辰寄钱若洲)》 宋·柴望
匆匆别去,算别来、又是几番春暮。
酒债不偿还似可,负了若干吟句。
渭北春天,江南夜雨,总是伤情处。
黯然消歇,绿杨一阵莺语。 -
58.《芳草渡》 宋·陈允平
芳草渡。
渐迤逦分飞,鸳俦凤侣。
洒一枝香泪,梨花寂寞春雨。
惜别情思苦。 -
59.《金缕曲》 宋·仇远
仙骨清无暑。
爱兰桡、撑入鸳波,锦云深处。
休唱采莲双桨曲,老却鸥朋鹭侣。
算只有、青山如故。 -
60.《摸鱼儿》 宋·莫仑
听春教、燕颦莺诉。
朝朝花困风雨。
六桥忘却清明后,碧尽柳丝千缕。
蜂蝶侣。