-
41.《拜星月慢》 宋·陈允平
漏阁闲签,琴窗倦谱,露湿宵萤欲暗。
雁咽凉声,寂寞芙蓉院。
画檐外,树色惊霜渐改,淡碧云疏星烂。
旧约桐阴,问何时重见。 -
42.《琐窗寒(和巽吾闻莺)》 宋·刘辰翁
嫩绿如新,娇莺似旧,今吾非故。
空山过雨,睍完留春春去。
似尊前曲曲阳关,行人回首江南处。
漫停云低黯,征衫憔悴,酒痕犹污。 -
43.《贺新郎(用张小山韵贺小山纳妇)》 宋·赵必{王象}
沙上盟鸥鹭。
笑吟翁、梦今不到,草堂深处。
金屋重重春睡暖,傍翠偎香步步。
已自摘、蟠桃三度。 -
44.《花心动》 宋·潘汾
啼鸟惊心,怨年华,羞看杏梢桃萼。
映柳小桥,芳草闲庭,处处旧游如昨。
断肠人在东风里,遮不尽、几重帘幕。
旧巢稳,呢喃燕子,笑人漂泊。 -
45.《喜迁莺》 宋·冯去非
凉生遥渚。
正绿芰擎霜,黄花招雨。
雁外渔村,蛩边蟹舍,绛叶满秋来路。
世事不离双鬓,远梦偏欺孤旅。 -
46.《水龙吟(浮翠山房拟赋白莲)》 宋·吕同老
素肌不污天真,晓来玉立瑶池里。
亭亭翠盖,盈盈素靥,时妆净洗。
太液波翻,霓裳舞罢,断魂流水。
甚依然、旧日浓香淡粉,花不似、人憔悴。 -
47.《晚春田园杂兴》 宋·范成大
紫青莼菜卷荷香,玉雪芹芽拔薤长。
自撷溪毛充晚供,短篷风雨宿横塘。
湖莲旧荡藕新翻,小小荷钱没涨痕。
斟酌梅天风浪紧,更从外水种芦根。 -
48.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
49.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
50.《尚德缓刑书》 两汉·路温舒
汉昭帝逝世,昌邑王刘贺被废黜,汉宣帝刘询刚刚登上皇位。
路温舒呈上奏书,奏书说:昭帝崩,昌邑王贺废,宣帝初即位,路温舒上书,言宜尚德缓刑。
其辞曰:“臣闻齐有无知之祸,而桓公以兴;晋有骊姬之难,而文公用伯。
近世赵王不终,诸吕作乱,而孝文为太宗。 -
51.《报孙会宗书》 两汉·杨恽
恽材朽行秽,文质无所底,幸赖先人余业,得备宿卫。
遭遇时变,以获爵位。
终非其任,卒与祸会。
足下哀其愚,蒙赐书教督以所不及,殷勤甚厚。 -
52.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
53.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
54.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
55.《梅花》 宋·刘子翚
玉骨绡裳韵太孤,天教飞雪伴清癯,林寒疏蕊半开落,野迥暗香疑有无。
庾岭风光仍似旧,汉宫铅粉莫相污。
惊心不必临空树,一白流空春便徂。 -
56.《古怨诗》 明·何景明
陨叶辞旧枝,飘尘就歧路。
迟徊决绝意,言念平生故。
泥泥行间泥,零零蔓草露。
岂不畏沾污,为子无晨暮。 -
57.《秋怀》 宋·卫宗武
浩浩秋水生,江河若放溜。
翳滓一洗清,山川愈明秀。
惟夫沮洳区,朝满夕已垢。
疏涤曾几何,起秽复自臭。
何异贱丈夫,逐利日贸贸。
委志合群污,气类不改旧。 -
58.《从何使君父子游墨池分韵得名字》 宋·李焘
蜀学擅天下,马王先得名。
簧如巧言语,於道盖小成。
子云最后出,振策思遐征。
斯文大一统,欻使圣域清。 -
59.《泛汝联句》 宋·孙永
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两岩古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。 -
60.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。