-
101.《醉蓬莱》 宋·仲殊
过灵香一炷,燕馆清虚,晚窗风细。
雨入园林,荡凝烟摇曳。
天上春融,暖移残腊,早信音来至。
宫粉龙香,一时撚入,江梅轻蕊。 -
102.《隔浦莲近》 宋·翁元龙
街檐插缀翠柳。
憔悴清明后。
泪腊堆香径,一夜海棠中酒。
枝上酸似豆。 -
103.《蝶恋花(柳)》 宋·杨泽民
腊尽江南梅发后。
万点黄金,娇眼初窥牖。
曾见渭城人劝酒。
嫩条轻拂传杯手。
料峭东风寒欲透。
暗点轻烟,便觉添疏秀。
莫道故人今白首。
人虽有故心无旧。 -
104.《青玉案(为外大父林下老人寿)》 宋·侯置
年年寓屋称觞处。
陪彩绶、尊前舞。
牢落潇湘归去未。
腊梅开遍,冰蟾圆后,梦断灵溪路。
长年厚福天分付。
算四海、今独步。
涧竹岩花如旧否。
与翁相伴,岁寒庭户,尽占闲中趣。 -
105.《青玉案(为外大父林下老人寿)》 宋·侯置
年年寓屋称觞处。
陪彩绶、尊前舞。
牢落潇湘归去未。
腊梅开遍,冰蟾圆后,梦断灵溪路。
长年厚福天分付。
算四海、今独步。
涧竹岩花如旧否。
与翁相伴,岁寒庭户,尽占闲中趣。 -
106.《贺新凉(送灵山冯可久通守浔阳)》 宋·陆象泽
笛唤春风起。
向湖边、腊前折柳,问君何意。
孤负梅花立晴昼,一舸凄凉雪底,但小阁、琴棋而已。
佳客清明留不住,为匡庐、只在家窗里。 -
107.《又酬傅处士次韵(二首选—)》 明·顾炎武
清切频吹越石笳,穷愁犹驾阮生车。
时当汉腊遗臣祭,义激韩雠旧相家。
陵阙生哀回夕照,河山垂泪发春花。
相将便是天涯侣,不用虚乘犯斗槎。 -
108.《送陆务观福建提仓》 宋·韩元吉
觥船相对百分空,京口追随似梦中。
落纸云烟君似旧,盈巾霜雪我成翁。
春来茗叶还争白,腊尽梅梢尽放红。
领略溪山须妙语,小迂旌节上凌风。 -
109.《报孙会宗书》 两汉·杨恽
恽材朽行秽,文质无所底,幸赖先人余业,得备宿卫。
遭遇时变,以获爵位。
终非其任,卒与祸会。
足下哀其愚,蒙赐书教督以所不及,殷勤甚厚。 -
110.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
111.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
112.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
113.《癸卯春日大廉即事》 明·憨山大师
炎方风物异,岁事总难期。
腊尽虫无蛰,春来鸟不知。
豆花开旧荚,榕叶落新枝。
因忆燕山雪,阳和似有私。 -
114.《监造御茶有所争执》 宋·徐玑
森森壑源山,注注壑源溪。
修修桐树林,下荫茶树低。
桐风日夜吟,桐雨洒霏霏。
千业高一青,一业千万枝。 -
115.《宝佑丙辰余奉漕檄经从得识九锁山面目咸淳乙》 宋·王洧
九锁山寒玉作围,红尘世事可曾知。
峰回似觉前无路,身到因思旧有诗。
云掩岩扉龙蛰冷,月明华表鹤归迟。
梅花笑我真迂阔,踏雪重游腊尽时。 -
116.《积善堂诗》 宋·晃冲之
星次朝当赦,龙符夜改元。
忽传优老诏,周及庶臣门。
细札颁殊礼,陪封锡异恩。
大酺堪一笑,束帛不须论。 -
117.《送僧归护国寺》 宋·石羲叟
云房春锁赤城边,荣者兰芽谢胜缘。
銮殿暂来趋玉陛,石桥重去埽金田。
窗喷瀑布千岩雪,炉爇栴檀一炷烟。
此处深居更谁见,腊高松偃旧峰前。 -
118.《辞众偈》 宋·释云豁
天不高,地不厚,自是时人觑不透。
但看腊月二十五,依旧面南看北斗。 -
119.《偈颂二十四首》 宋·释智遇
旧去新来懒送迎,岩间冢下见枯形。
忍成残腊半宵梦。
侩地寒檠两岁灯。 -
120.《宿青绥铺》 宋·童蒙
跋涉千千里,我行亦良勤。
戒途桂林腊,解辔盱水春。
赤石照病眼,红泉濯征尘。
麻姑顾我笑,问别何所因。