-
141.《送孟校书往南海(一作别孟校书)》 唐·元结
吾闻近南海,乃是魑魅乡。
忽见孟夫子,欢然游此方。
忽喜海风来,海帆又欲张。
漂漂随所去,不念归路长。
君有失母儿,爱之似阿阳。
始解随人行,不欲离君傍。
相劝早旋归,此言慎勿忘。 -
142.《送别郑明府》 唐·韩翃
长头大鼻鬓如雪,早岁连兵剑锋折。
千金尽去无斗储,双袖破来空百结。
独恋郊扉已十春,高阳酒徒连此身。 -
143.《竞渡歌》 唐·张建封
五月五日天晴明,杨花绕江啼晓莺。
使君未出郡斋外,江上早闻齐和声。
使君出时皆有准,马前已被红旗引。
两岸罗衣破晕香,银钗照日如霜刃。 -
144.《哭孟东野二首》 唐·王建
吟损秋天月不明,兰无香气鹤无声。
自从东野先生死,侧近云山得散行。
老松临死不生枝,东野先生早哭儿。
但是洛阳城里客,家传一本杏殇诗。 -
145.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
146.《薄命篇(一作妾薄命篇)》 唐·权德舆
昔住邯郸年尚少,只是娇羞弄花鸟。
青楼碧纱大道边,绿杨日暮风袅袅。
婵娟玉貌二八馀,自怜颜色花不如。 -
147.《杨花落》 唐·杨巨源
北斗南回春物老,红英落尽绿尚早。
韶风澹荡无所依,偏惜垂杨作春好。
此时可怜杨柳花,萦盈艳曳满人家。
人家女儿出罗幕,静扫玉庭待花落。 -
148.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
149.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
150.《杨柳枝词九首》 唐·刘禹锡
塞北梅花羌笛吹,淮南桂树小山词。
请君莫奏前朝曲,听唱新翻杨柳枝。
南陌东城春早时,相逢何处不依依?
桃红李白皆夸好,须得垂杨相发挥。 -
151.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
152.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
153.《别离曲》 唐·张籍
行人结束出门去,几时更踏门前路。
忆昔君初纳采时,不言身属辽阳戍。
早知今日当别离,成君家计良为谁。
男儿生身自有役,那得误我少年时。
不如逐君征战死,谁能独老空闺里。 -
154.《山头鹿》 唐·张籍
山头鹿,角芟芟,尾促促。
贫儿多租输不足,夫死未葬儿在狱。
早日熬熬蒸野冈,禾黍不收无狱粮。
县家唯忧少军食,谁能令尔无死伤。 -
155.《遣兴十首》 唐·元稹
始见梨花房,坐对梨花白。
行看梨叶青,已复梨叶赤。
严霜九月半,危蒂几时客。
况有高高原,秋风四来迫。 -
156.《表夏十首》 唐·元稹
夏风多暖暖,树木有繁阴。
新笋紫长短,早樱红浅深。
烟花云幕重,榴艳朝景侵。
华实各自好,讵云芳意沉。 -
157.《哭子十首(翰林学士时作)》 唐·元稹
维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。
独在中庭倚闲树,乱蝉嘶噪欲黄昏。
才能辨别东西位,未解分明管带身。
自食自眠犹未得,九重泉路托何人。 -
158.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
159.《酬乐天江楼夜吟稹诗,因成三十韵(次用本韵)》 唐·元稹
忽见君新句,君吟我旧篇。
见当巴徼外,吟在楚江前。
思鄙宁通律,声清遂扣玄。
三都时觉重,一顾世称妍。 -
160.《生春二十首(丁酉岁·凡二十章)》 唐·元稹
何处生春早,春生云色中。
笼葱闲著水,晻淡欲随风。
度晓分霞态,馀光庇雪融。
晚来低漠漠,浑欲泥幽丛。