-
101.《酬皇甫侍御望天灊山见示之作》 唐·独孤及
早岁慕五岳,尝为尘机碍。
孰知天柱峰,今与郡斋对。
隐嶙抱元气,氤氲含青霭。
云崖媚远空,石壁寒古塞。 -
102.《泊震泽口》 唐·薛据
日落草木阴,舟徒泊江汜。
苍茫万象开,合沓闻风水。
洄沿值渔翁,窈窕逢樵子。
云开天宇静,月明照万里。 -
103.《李供奉弹箜篌歌》 唐·顾况
国府乐手弹箜篌,赤黄绦索金鎝头。
早晨有敕鸳鸯殿,夜静遂歌明月楼。
起坐可怜能抱撮,大指调弦中指拨。 -
104.《萧常侍瘿柏亭歌》 唐·卢纶
柏之异者山中灵,何人断绝为君亭。
云翻浪卷不可识,鸟兽成形花倒植。
莓苔旧点色尚青,霹雳残痕节犹黑。 -
105.《李端公/送李端》 唐·卢纶
故关衰草遍,离别自堪悲。
(自堪悲 一作:正堪悲)
路出寒云外,人归暮雪时。
少孤为客早,多难识君迟。
掩泪空相向,风尘何处期。 -
106.《题空山人石室》 唐·崔峒
早晚悟无生,头陀不到城。
云山知夏腊,猿鸟见修行。
地僻无溪路,人寻逐水声。
年年深谷里,谁识远公名。 -
107.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
108.《上刘侍中》 唐·杨巨源
命代生申甫,承家翊禹汤。
庙谟膺间气,师律动清霜。
钟鼎勋庸大,山河诫誓长。
英姿凌虎视,逸步压龙骧。 -
109.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
110.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
111.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
112.《答卢仝结交诗》 唐·马异
有鸟自南翔,口衔一书扎,达我山之维。
开缄金玉焕陆离,乃是卢仝结交诗。
此诗峭绝天边格,力与文星色相射。 -
113.《登少陵原望秦中诸川太原王至德妙用有水术因用感叹》 唐·吕温
少陵最高处,旷望极秋空。
君山喷清源,脉散秦川中。
荷锸自成雨,由来非鬼工。
如何盛明代,委弃伤豳风。 -
114.《新平歌送许问》 唐·孟郊
边柳三四尺,暮春离别歌。
早回儒士驾,莫饮土番河。
谁识匣中宝,楚云章句多。 -
115.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
116.《和令狐尚书平泉东庄近居李仆射有寄十韵》 唐·张籍
平地有清泉,伊南古寺边。
涨池闲绕屋,出野遍浇田。
旧隐离多日,新邻得几年。
探幽皆一绝,选胜又双全。 -
117.《题晖师影堂》 唐·张籍
日早欲参禅,竟无相识缘。
道场今独到,惆怅影堂前。 -
118.《遣兴十首》 唐·元稹
始见梨花房,坐对梨花白。
行看梨叶青,已复梨叶赤。
严霜九月半,危蒂几时客。
况有高高原,秋风四来迫。 -
119.《和乐天赠吴丹》 唐·元稹
不识吴生面,久知吴生道。
迹虽染世名,心本奉天老。
雌一守命门,回九填血脑。
委气荣卫和,咽津颜色好。 -
120.《春月》 唐·元稹
春月虽至明,终有霭霭光。
不似秋冬色,逼人寒带霜。
纤粉澹虚壁,轻烟笼半床。
分晖间林影,馀照上虹梁。