-
141.《临江仙》 宋·刘过
长短驿亭南北路,蒙茸醉拥驼裘。
雪天行计欠人留。
严风催酒醒,微雨替梅愁。
自作小词呵冻写,冷金淡衬银钩。
此恨知得几时休。
寒云迷洛浦,残梦绕秦楼。 -
142.《水调歌头(癸卯中秋作)》 宋·刘克庄
老年有奇事,天放两中秋。
使君飞榭千尺,缥渺见麟洲。
景物东徐城上,岁月北征诗里,圆缺几时休。
俯仰慨今昔,惟酒可浇愁。 -
143.《水龙吟》 宋·刘克庄
先生放逐方归,不如前辈抽身早。
台郎旧秩,看来俗似,散人新号。
起舞非狂,行吟非怨,高眠非傲。
叹终南捷径,太行盘谷,用卿法、从吾好。 -
144.《水调歌头(丁亥重阳登益昌二郎庙楼)》 宋·李曾伯
老子世北客,家本住吴头。
登临聊复尔耳,佳节懒为酬。
刚被西风断送,又为黄花牵帅,草创作斯游。
目力眇无际,更上一层楼。 -
145.《虞美人》 宋·刘辰翁
魏家品是君王后。
岂比昭容袖。
风吹满院绣囊香。
谁赐大师师号、退昭阳。
飞霞一落无根蒂。
空堕重华泪。
离披正午盛时休。
闲为思王重赋、洛神愁。
(御爱紫) -
146.《荐金蕉》 宋·仇远
梅边当日江南信。
醉语无凭准。
斜阳丹叶一帘秋。
燕去鸿来,相忆几时休。 -
147.《好事近》 宋·向滈
清晓渡横江,江上月寒霜白。
寂寞断桥南畔,有一枝春色。
玉肌孤瘦恰如伊,此际转相忆。
且道这些烦恼,看几时休得。 -
148.《好事近》 宋·向滈
清晓渡横江,江上月寒霜白。
寂寞断桥南畔,有一枝春色。
玉肌孤瘦恰如伊,此际转相忆。
且道这些烦恼,看几时休得。 -
149.《望江南》 宋·净圆
娑婆苦,光影急如流。
宠辱悲欢何日了,是非人我几时休。
生死路悠悠。
三界里,水面一浮沤。
纵使英雄功盖世,祗留白骨掩荒丘。
何似早回头。 -
150.《临江仙(同官招饮席上作)》 宋·侯置
失脚青云何所往,故山松竹应秋。
痴儿官事几时休。
可怜双白鬓,斗粟尚迟留。
尊酒偷闲聊放旷,夜凉河汉西流。
从教孤笛喷高楼。
与君同一醉,明日旋分愁。 -
151.《江城子(萍乡王圣俞席上作)》 宋·侯置
萍蓬踪迹几时休。
尽飘浮。
为君留。
共话当年,年少气横秋。 -
152.《临江仙(同官招饮席上作)》 宋·侯置
失脚青云何所往,故山松竹应秋。
痴儿官事几时休。
可怜双白鬓,斗粟尚迟留。
尊酒偷闲聊放旷,夜凉河汉西流。
从教孤笛喷高楼。
与君同一醉,明日旋分愁。 -
153.《江城子(萍乡王圣俞席上作)》 宋·侯置
萍蓬踪迹几时休。
尽飘浮。
为君留。
共话当年,年少气横秋。 -
154.《游嘉州龙岩》 宋·苏洵
系舟长堤下,日夕事南征。
往意纷何速,空严幽自明。
使君怜远客,高会有馀情。
酌酒何能饮,去乡怀独惊。
山川随望阔,气候带霜清。
佳境日已去,何时休远行。 -
155.《偕诸将游海岛》 明·袁崇焕
战守逶迤不自由,偏因胜地重深愁。
荣华我已知庄梦,忠愤人将谓杞忧。
边衅久开终是定,室戈方操几时休?
片云孤月应肠断,桩树凋零又一秋。 -
156.《以新凉入郊墟为韵简叶孟我丈》 宋·陈耆卿
世事如车轮,可旋不可执。
得者未须歌,失者何劳泣。
我观人心躁,甚如西风急。
役役几时休,山林可深入。 -
157.《闲适二首》 元·王蒙
绿杨堪系五湖舟,袖拂东风上小楼。
晴树远浮青嶂出,春江晓带白云流。
古今我爱陶元亮,乡里人称马少游。
不负平生一杯酒,相逢花下醉时休。
¤ -
158.《蓦山溪·七旬相近》 元·刘处玄
七旬相近,正好忘尘世。
世梦几时休,道德修、胜争薄利。
恩山爱海,火院镇烧身,闻身健,觅清凉,一任迷人毁。
闲看三教,造化明周易。 -
159.《蓦山溪·人间万事》 元·刘处玄
人间万事,识破真归笑。
恩爱与尘情,譬无常、般般是了。
浮沤幻体,生灭几时休,忘世梦,去贪争,达道真明晓。
微光觉照,应变通深妙。 -
160.《苏武慢·堪叹群情》 元·冯尊师
堪叹群情,迷津宛转,飘荡甚时休歇。
争头竞角,抵死漫生,一向恋家贪业。
利锁名缰,欲浪恩山,酒市花衢颠蹶。
骋喽*似蚁循环,不念鬓华如雪。