-
21.《七年初到洛阳寓居宣教里时已春暮而四老俱在洛中分司》 唐·李绅
青莎满地无三径,白发缘头忝四人。
官职谬齐商岭客,姓名那重汉廷臣。
圣朝寡罪容衰齿,愚叟多惭未退身。
惟有门人怜钝拙,劝教沈醉洛阳春。 -
22.《苏州不住遥望武丘报恩两寺》 唐·李绅
秋山古寺东西远,竹院松门怅望同。
幽鸟静时侵径月,野烟消处满林风。
塔分朱雁馀霞外,刹对金螭落照中。
官备散寮身却累,往来惭谢二莲宫。 -
23.《再题路支使南亭》 唐·方干
行处避松兼碍石,即须门径落斜开。
爱邀旧友看渔钓,贪听新禽驻酒杯。
树影不随明月去,溪声常送落花来。
睡时分得江淹梦,五色毫端弄逸才。 -
24.《念奴娇(和耿时举赋雪韵)》 宋·仲并
江南春早,尚余寒门巷,杨花飘逐。
一色初梅开尽也,不数芳园红绿。
珍重骚人,幽怀分寄,高韵歌黄竹。
六花羞避,满笺凌乱琼玉。 -
25.《大圣乐(华春堂分韵同赵学舟赋)》 宋·张炎
隐市山林,傍家池馆,顿成佳趣。
是几番临水看云,就树揽香,诗满阑干横处。
翠径小车行花影,听一片春声人笑语。
深庭宇。 -
26.《郡圃依绿亭》 宋·陈岘
修林平沼久荒埃,招领春风一笑回。
扫净莓苔分径岸,剩添桃李结亭台。
时因休吏文书了,忽作閒人杖屡来。
待与邦人同醉乐,一樽何惜少徘徊。 -
27.《分得九仙观送刘司务之天官》 明·赵迪
青山一径连花竹,瑶宫琼馆依林麓。
昔云兄弟九仙人,跨鲤成仙岩下宿。
仙人一去竟不来,落叶行迹空苍苔。
石窗无人白云冷,药炉有火芙蓉开。 -
28.《宝山新开径》 宋·苏轼
藤梢橘刺元无路,竹杖棕鞋不用扶。
风自远来闻笑语,水分流处见江湖。
回观佛骨青螺髻,踏遍仙人碧玉壶。
野客归时山月上,棠梨叶战暝禽呼。 -
29.《初食大原生蒲萄,时十二月二日》 宋·杨万里
淮南蒲萄八月酸,只可生吃不可乾。
淮北蒲萄十月熟,纵可作羓也无囱。
老夫腊里来都梁,飣坐那得马乳香。
分明犹带龙须在,径寸玄珠肥十倍。 -
30.《再分韵得花字》 宋·陈造
春工几时来天涯,人间指顾成豪华。
未叹丹杏无馀葩,能事已到桃李花。
东园地胜宾尽嘉,尘边霏屑杯中霞。
将坛令下手一叉,阵势欻变常山蛇。 -
31.《爱梅》 宋·吴芾
经年不得见江梅,绕树行行日几回。
已拟开时拼径醉,其如病后怯衔杯。
伤心还觉成三叹,忍泪犹能强一来。
顾我已衰无酒分,从今花更不须开。 -
32.《游东坡和柯山潘邠老旧赋》 宋·程公许
恭惟庙廊具,岁晚话落湖。
岂不三缄舌,深惭七尽躯。
若为周士贵,翻作楚囚拘。
诗款催供上,皇总莫可呼。 -
33.《次韵牡丹》 宋·方岳
洛阳儿女惜花残,认得愁痕入黛峦。
夜雨正惊春冉冉,晴风欲堕玉珊珊。
一诗自直加城璧,千时谁分径尺槃。
烦与丁宁留醉在,窗绡深掩护轻寒。 -
34.《黄粹饷鲎一徐尉饷蝤蛑十同时至》 宋·方岳
谁饷螯如径尺盘,更分鲎似惠文冠。
麵生醉嚼玉五壳,剑客生劙珠一簟。
我与尔元同蠢动,冤哉烹亦到蹒跚。
不知南食诗何似,待问昌黎老子看。 -
35.《次韵分宁胡宰赠行》 宋·王炎
别驾无才堪展骥,解印来归私自喜。
意欲息肩犹未能,政坐文穷巧为崇。
凫仙倾盖如旧知,冰玉清言心可洗。
况逢父老夸长官,抚字有恩论骨髓。 -
36.《春分后一日山堂述事》 宋·张镃
老圃工夫愈可嘉,种藤萦树尽开花。
人间似我能閒少,石上看云到日斜。
樵径有苔休埽叶,茅庵无客亦煎茶。
两边归喜添新竹,夕照斜时渐可遮。 -
37.《偶得上饶芡实颇佳分荐同邑以诗送》 宋·王洋
明珠宝簿藏贝宫,嫦娥取置空明中。
视仙法游仗秘咒,一粒变化传无穷。
水府仙人通妙诀,擘破寒泉弄明月。
左庚右甲养素胎,珠胜醍醐争如雪。 -
38.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
39.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
40.《代出自蓟北门行》 南北朝·鲍照
羽檄起边亭,烽火入咸阳。
征师屯广武,分兵救朔方。
(征师 一作:征骑)
严秋筋竿劲,虏阵精且强。