-
161.《古出塞》 唐·刘驾
胡风不开花,四气多作雪。
北人尚冻死,况我本南越。
古来犬羊地,巡狩无遗辙。
九土耕不尽,武皇犹征伐。
中天有高阁,图画何时歇。
坐恐塞上山,低于沙中骨。 -
162.《汉上逢同年崔八》 唐·李频
去岁曾游帝里春,杏花开过各离秦。
偶先托质逢知己,独未还家作旅人。
世上路岐何缭绕,空中光景自逡巡。
一回相见一回别,能得几时年少身。 -
163.《妓女》 唐·邵谒
天若许人登,青山高不止。
地若许人穷,黄泉深无水。
量诸造化情,物成皆有以。
如何上青冥,视之平若砥。 -
164.《赠妓命洛真》 唐·郑仁表
巧制新章拍拍新,金罍巡举助精神。
时时欲得横波眄,又怕回筹错指人。 -
165.《新岁对写真》 唐·司空图
得见明时下寿身,须甘岁酒更移巡。
生情暗结千重恨,寒势常欺一半春。
文武轻销丹灶火,市朝偏贵黑头人。
自伤衰飒慵开镜,拟与儿童别写真。 -
166.《鄂渚清明日与乡友登头陀山》 唐·来鹄
冷酒一杯相劝频,异乡相遇转相亲。
落花风里数声笛,芳草烟中无限人。
都大此时深怅望,岂堪高处更逡巡。
思量费子真仙子,不作头陀山下尘。 -
167.《煌煌京洛行》 唐·李咸用
长安近甸巡游遍,洛阳寻有黄龙见。
千乘万骑如雷转,差差清跸祥云卷。
百司旧分当玉殿,太平官属无遗彦。 -
168.《升天行》 唐·李咸用
堂堂削玉青蝇喧,寒鸦啄鼠愁飞鸾。
梳玄洗白逡巡间,兰言花笑俄衰残。
盘金束紫身属官,强仁小德终无端。 -
169.《薄命妾》 唐·胡曾
阿娇初失汉皇恩,旧赐罗衣亦罢薰。
倚枕夜悲金屋雨,卷帘朝泣玉楼云。
宫前叶落鸳鸯瓦,架上尘生翡翠裙。
龙骑不巡时渐久,长门空掩绿苔纹。 -
170.《中元甲子以辛丑驾幸蜀四首(第五首一作偶怀)》 唐·罗隐
子仪不起浑瑊亡,西幸谁人从武皇。
四海为家虽未远,九州多事竟难防。
已闻旰食思真将,会待畋游致假王。 -
171.《癸卯岁毗陵登高会中贻同志》 唐·章碣
流落常嗟胜会稀,故人相遇菊花时。
凤笙龙笛数巡酒,红树碧山无限诗。
尘土十分归举子,乾坤大半属偷儿。
长杨羽猎须留本,开济重为阙下期。 -
172.《寄台省知己》 唐·唐彦谦
久怀声籍甚,千里致双鱼。
宦路终推毂,亲帏且著书。
才名贾太傅,文学马相如。
辙迹东巡海,何时适我闾。 -
173.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
174.《寄台省知己》 唐·唐彦谦
久怀声籍甚,千里致双鱼。
宦路终推毂,亲帏且著书。
才名贾太傅,文学马相如。
辙迹东巡海,何时适我闾。 -
175.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
176.《塞上》 唐·杜荀鹤
旌旗鬣鬣汉将军,闲出巡边帝命新。
沙塞旋收饶帐幕,犬戎时杀少烟尘。
冰河夜渡偷来马,雪岭朝飞猎去人。
独作书生疑不稳,软弓轻剑也随身。 -
177.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
178.《涂次逢李氏兄弟感旧》 唐·韦庄
御沟西面朱门宅,记得当时好弟兄。
晓傍柳阴骑竹马,夜隈灯影弄先生。
巡街趁蝶衣裳破,上屋探雏手脚轻。
今日相逢俱老大,忧家忧国尽公卿。 -
179.《涂次逢李氏兄弟感旧》 唐·韦庄
御沟西面朱门宅,记得当时好弟兄。
晓傍柳阴骑竹马,夜隈灯影弄先生。
巡街趁蝶衣裳破,上屋探雏手脚轻。
今日相逢俱老大,忧家忧国尽公卿。 -
180.《折杨柳三首(一作段成式诗)》 唐·王贞白
枝枝交影锁长门,嫩色曾沾雨露恩。
凤辇不来春欲尽,空留莺语到黄昏。
水殿年年占早芳,柔条风里御炉香。
如今万乘多巡狩,辇路无阴绿草长。
嫩叶初齐不耐寒,风和时拂玉栏干。
征人去日曾攀折,泣雨伤春翠黛残。