-
201.《开元寺佛钵诗》 唐·皮日休
帝青石作绿冰姿,曾得金人手自持。
拘律树边斋散后,提罗花下洗来时。
乳麋味断中天觉,麦麨香消大劫知。
从此共君新顶戴,斜风应不等闲吹。 -
202.《记事》 唐·陆龟蒙
本作渔钓徒,心将遂疏放。
苦为饥寒累,未得恣闲畅。
去年十二月,身住霅溪上。
病里贺丰登,鸡豚聊馈饷。 -
203.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
204.《三年冬大礼五首》 唐·曹唐
皇帝斋心洁素诚,自朝真祖报升平。
华山秋草多归马,沧海寒波绝洗兵。
银箭水残河势断,玉炉烟尽日华生。 -
205.《秋》 唐·李山甫
傍雨依风冷渐匀,更凭青女事精神。
来时将得几多雁,到处愁他无限人。
能被绿杨深懊恼,谩偎黄菊送殷勤。
邹家不用偏吹律,到底荣枯也自均。 -
206.《咏史诗·荥阳》 唐·胡曾
汉祖东征屈未伸,荥阳失律纪生焚。
当时天下方龙战,谁为将军作诔文。 -
207.《早春》 唐·方干
运行元化不参差,四极中华共一时。
正气才随灰律变,残寒便被柳条欺。
冰融大泽朝阳觉,草绿陈根夜雨知。
不信风光疾于箭,年来年去变霜髭。 -
208.《登宛陵条风楼寄窦常侍》 唐·罗隐
乱罹时节懒登临,试借条风半日吟。
只有远山含暖律,不知高阁动归心。
溪喧晚棹千声浪,云护寒郊数丈阴。
自笑疏慵似麋鹿,也教台上费黄金。 -
209.《薛阳陶觱篥歌》 唐·罗隐
平泉上相东征日,曾为阳陶歌觱篥。
乌江太守会稽侯,相次三篇皆俊逸。
桥山殡葬衣冠后,金印苍黄南去疾。 -
210.《和方干题李频庄》 唐·翁洮
高情度日非无事,自是高情不觉喧。
海气暗蒸莲叶沼,山光晴逗苇花村。
吟时胜概题诗板,静处繁华付酒尊。 -
211.《李周弹筝歌(淮南韦太尉席上赠)》 唐·吴融
古人云,丝不如竹,竹不如肉。
乃知此语未必然,李周弹筝听不足。
闻君七岁八岁时,五音六律皆生知。 -
212.《冬日长安感志寄献虢州崔郎中二十韵》 唐·韦庄
帝里无成久滞淹,别家三度见新蟾。
郄诜丹桂无人指,阮籍青襟有泪沾。
溪上却思云满屋,镜中惟怕雪生髯。 -
213.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
214.《鄜畤李相公》 唐·黄滔
秦城择日发征辕,斋戒来投节制尊。
分虎名高初命相,攀龙迹下愧登门。
夜听讴咏销尘梦,晓拜旌幢战旅魂。 -
215.《游南寓题》 唐·黄滔
江山节被雪霜遗,毒草过秋未拟衰。
天不当时命邹衍,亦将寒律入南吹。 -
216.《牡丹花二首》 唐·徐夤
看遍花无胜此花,剪云披雪蘸丹砂。
开当青律二三月,破却长安千万家。
天纵秾华刳鄙吝,春教妖艳毒豪奢。 -
217.《竹》 唐·徐夤
翠染琅玕粉渐开,东南移得会稽栽。
游丝挂处渔竿去,绿水夹时龙影来。
风触有声含六律,露沾如洗绝浮埃。
王猷旧宅无人到,抱却清阴盖绿苔。 -
218.《北》 唐·徐夤
雪满湖天日影微,李君降虏失良时。
穷溟驾浪鹍鹏化,极海寄书鸿雁迟。
□□□来犹未启,残兵奔去杳难追。
可怜燕谷花间晚,邹律如何为一吹。 -
219.《北》 唐·徐夤
雪满湖天日影微,李君降虏失良时。
穷溟驾浪鹍鹏化,极海寄书鸿雁迟。
□□□来犹未启,残兵奔去杳难追。
可怜燕谷花间晚,邹律如何为一吹。 -
220.《梅花寄所亲》 唐·李建勋
一气才新物未知,每惭青律与先吹。
雪霜迷素犹嫌早,桃杏虽红且后时。
云鬓自黏飘处粉,玉鞭谁指出墙枝。
老夫多病无风味,只向尊前咏旧诗。