-
121.《木兰花》 唐·许岷
小庭日晚花零落,倚户无聊妆脸薄。
宝筝金鸭任生尘,绣画工夫全放却¤
有时觑著同心结,万恨千愁无处说。 -
122.《玉楼春》 宋·晏几道
当年信道情无价。
桃叶尊前论别夜。
脸红心绪学梅妆,眉翠工夫如月画。
来时醉倒旗亭下。
知是阿谁扶上马。
忆曾挑尽五更灯,不记临分多少话。 -
123.《浣溪沙》 宋·晏几道
家近旗亭酒易酤。
花时长得醉工夫。
伴人歌笑懒妆梳。
户外绿杨春系马,床前红烛夜呼卢。
相逢还解有情无。 -
124.《内家娇》 宋·刘弇
绰约群芳里,阳和意,偏向一枝浓。
南国骤惊,动人奇艳,未饶西洛,百本千丛。
斩新弄,晓来无比格,半坼断肠红。
三月洞天,又还疑是,赋情楚客,窥见墙东。 -
125.《满江红》 宋·赵磻老
见说春时,新波涨、二川溶溢。
今底事、沙痕犹褪,石渠慳碧。
人意不须长作解,兴来便向杯中觅。
纵茂从修竹记山阴,千年一。 -
126.《满江红(癸亥九日)》 宋·丘崈
平楚苍然,烟霭外、飞鸿冥灭。
身老矣、登临感慨,几时当彻。
痛饮从教吹帽落,悲歌莫系壶边缺。
自人生、任运复何为,伤情切。 -
127.《洞庭春色(次宇文总领韵)》 宋·京镗
命驾访嵇,泛舟思戴,此兴甚浓。
料情侔杨惲,乌乌拊缶,意轻殷浩,咄咄书空。
莫讶群芳淹速异,到时序推排元自同。
休怅望,任春来桃李,秋后芙容。 -
128.《鹧鸪天(次韵昌甫)》 宋·韩淲
老去情怀酒味中。
水边林下古人风。
岁云暮矣江空晚,谁识儋州秃鬓翁。
人易远,语难工。
春时犹记一尊同。
苦心未免皆如此,只合挥弦目送鸿。 -
129.《徵招(雪)》 宋·赵以夫
玉壶冻裂琅玕折,骎骎逼人衣袂。
暖絮张空飞,失前山横翠。
欲低还又起。
似妆点、满园春意。 -
130.《括水调歌》 宋·林正大
仕宦至卿相,富贵好归乡。
高车驷马,都人夹道共瞻望。
意气当年尤盛,荣比昔人衣锦,昼锦以名堂。
海内知名士,久矣望馀光。 -
131.《金缕曲(罗帛翦梅缀枯枝,与真无异作)》 宋·蔡士裕
怪得梅开早。
被何人、香罗剪就,天工奇巧。
茅舍竹篱容不得,移向花堂深悄。
别一样、风流格调。 -
132.《检近稿偶志》 清·乾隆
少小学为文,韩苏有卓型,别裁及诗格,李杜真前旌。
立言人所志。
见道羌孰能, -
133.《中秋黄池舟中独酌五首》 宋·阳枋
居家赏朋天常雨,远客逢秋月倍明。
世事美时难两得,化工好处少双成,诗如遇兴须重赋,酒若逢辰且再倾。
不是衰迟废拘检,良心随寓自忘情。 -
134.《题画》 宋·徐霖
香炉峰高天削出,湖面蒸云欲吞日。
列仙上凿炼丹台,高人下筑藏书室。
盘纡一道行者通,民居僧寺有无中。
斜阳影射樵斧白,疏星光杂渔灯红。 -
135.《渔家傲 余读欧公李太尉席上作十二月淦家傲》 元·欧阳玄
其盛丽,生平思仿佛一言不可得。
近年窃官于朝,久客辇下,每欲放此,作十二阕,以道京师两城人物之富,四时节令之华,他日归农,或可资间暇也。
至顺壬申二月,玄修大典既毕,经营南归,属春雪连日,无事出门,晚寒附火,私念及此,夜漏数刻,腹具成,枕上不寐,稍谐叶之。
明日,笔之於简,虽乏工致,然数岁之中,耳目之所闻见,性情之所感发者,无不隐括概见於斯。 -
136.《春日田园杂兴十首》 宋·陈舜道
春来非是爱吟诗,诗是田园尽兴时。
蓐食出门天欲曙,荷钥归路月相随。
踏青漫有心情在,耕绿宁甘骨力疲。
个段工夫偿不足,春来非是爱吟诗。 -
137.《答盈盈》 未知·王山
东风艳艳桃李忪,花围春入屠酥浓。
龙脑透缕鲛绡红,鸳鸯十二罗芙蓉。
盈盈初见十六,眉试青膏鬓垂绿。
道字不正娇满怀,学得襄阳大堤曲。 -
138.《送容斋自福粹满归》 宋·萧黯
此地相从惊岁晚,登临况是客归时。
却将襟抱向谁可,正尔艰难唯子知。
情到中年工作恶,别于生世易为悲。
梅花尽醉清江上,黯澹西风冻雨垂。 -
139.《送钟淑濂给谏阅视上谷》 明·冯琦
晨发青琐闱,暮出居庸道。
长风吹大漠,万里白浩浩。
维时上谷塞,未有匈奴扰。
庙略屈群策,边事藉三表。 -
140.《塘中亭子初成》 明·金大舆
抱僻爱丘壑,缘厓筑幽居。
虽无墁垩工,清旷情可舒。
陶子乐容膝,诸公甘草庐。
达人贵适意,岂必轮奂俱。