-
221.《贺雨》 唐·白居易
皇帝嗣宝历,元和三年冬。
自冬及春暮,不雨旱爞爞。
上心念下民,惧岁成灾凶。
遂下罪己诏,殷勤告万邦。 -
222.《梦裴相公》 唐·白居易
五年生死隔,一夕魂梦通。
梦中如往日,同直金銮宫。
仿佛金紫色,分明冰玉容。
勤勤相眷意,亦与平生同。 -
223.《印秀才至舒州见寻,别后寄诗依韵和》 唐·徐铉
羁游白社身虽屈,高步辞场道不卑。
投分共为知我者,相寻多愧谪居时。
离怀耿耿年来梦,厚意勤勤别后诗。
今日溪边正相忆,雪晴山秀柳丝垂。 -
224.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
225.《织图二十四首·攀花》 宋·楼璹
时态尚新巧,女工慕精勤。
心手暗相应,照眼花纷纭。
殷勤挑锦字,曲折读回文。
更将无限思,织作雁背云。 -
226.《种麦》 宋·陆游
垦地播宿麦,饭牛临野池。
未能贪佛日,正恐失农时。
矻矻锄耰力,勤勤祝史辞。
嘉平得三白,吾饱岂无期? -
227.《明发白沙滩闻布榖有感》 宋·杨万里
提壶劝我饮,杜鹃劝我归。
不如布榖子,劝我勤耘耔。
我少贫且贱,不但无置锥。
笔耒垦纸田,黑水导墨池。 -
228.《四月丁卯对雨寄赵正夫》 宋·黄庭坚
公家常匆务,退食用寝讹。
相思虽劳勤,书问不能多。
时雨光万物,开云见羲和。
乾坤有美意,畎浍未盈科。 -
229.《书事学谢康乐》 宋·晁说之
南北敻绵络,同名圁与鄞。
岁月老羇旅,何事勤所勤。
情胜古今契,身以邪正分。
清音幸先後,旷怀得朝曛。 -
230.《对雪》 宋·王禹偁
帝乡岁云暮,衡门昼长闭。
五日免常参,三馆无公事。
读书夜卧迟,多成日高睡。
睡起毛骨寒,窗牖琼花坠。 -
231.《又用韵春雪》 宋·陈与义
急雪催诗兴未阑,东风肯奈鸟乌寒。
最怜度牖勤勤意,更接飞花细细看。
连夜抛回三白瑞,及时惊动五辛盘。
袁安久绝千人望,春破还思绮一端。 -
232.《六忆诗》 南北朝·沈约
忆来时。
灼灼上阶墀。
勤勤叙别离。
慊慊道相思。
相看常不足。
相见乃忘饥。 -
233.《子张子夏庙同邻几圣俞过作》 宋·韩维
峨峨道旁庙,庭户焕丹黝,恭闻师商贤,下拜奠卮酒。
大梁故王都,豪杰所奔走。
当时多尊荣,死不道人口。 -
234.《无害弟之官梓林伯氏无亏序送之极兄诏之义予》 宋·李流谦
吾家老仙一世师,挺特风概老不衰。
平生行已有本末,世人不知其天和。
急流勇退人恨早,纤尘恐污白玉姿。
精神强健腰脚轻。 -
235.《送陈君举舍人东归》 宋·楼钥
皇天生人物,千载非偶然。
冲和兼万人,始得一英贤。
夫君乃其人,人一己百千。
飞黄欲追风,况复勤著鞭。 -
236.《挽李子永二首》 宋·赵蕃
灵山山下初逢处,溧水水边重见时。
草划犹传出山句,勤勤更枉送行诗。
传闻恍惚疑升报,问讯凄凉自越医。
略计别离能几日,谁知生死遂分岐。 -
237.《又似前人》 宋·陈著
寓轩爱客还爱酒,酒常不足客常有。
有时宁辍炊粮资,买秫盆酿不盈斗。
今日何日天气新,和粕倾来赏春韭。
安问门外有飞尘,且向樽前开笑口。 -
238.《季秋既望吾族子侄以老人会于我家名日燕老集》 宋·陈著
飒飒西风来,吹不开眉端。
团团空中月,照不见肺肝。
菊花仍旧香,过雁秋年年。
我怀人得知,流光逝如川。 -
239.《送新除国博徐员外知婺州》 唐·徐铉
怜君尽室泛安流,职重官新未白头。
楚老欢迎归旧里,春风留恋过扬州。
逢时肯更嗟庭树,属咏还应上郡楼。
宗党故人乡外少,勤勤书札缓离愁。 -
240.《答叶道卿》 宋·宋庠
纸尾勤勤问姓名,禁林依旧玷华缨。
莫惊书录题臣向,便是当时刘更生。