-
121.《和范至能元日》 宋·项寅宾
献岁身留外,思家恨满中。
桃符禳厉鬼,椒酒劝仙童。
出谒凭羸马,题书附去鸿。
青春应时节,斗柄夜摇东。 -
122.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
123.《白帝庙》 宋·杨安诚
蜀江万壑俱东奔,瞿唐喧豗争一门。
惊涛骇浪建瓴下,颠崖仆谷相吐吞。
朋妖窟宅恃幽阻,正昼喷薄阴霾昏。
灵宫奕奕镇地险,众渎禀令川只尊。 -
124.《挽陆君实》 宋·尹应许
古今忠义独斯人,危在须臾见益真。
身不远亡忧丧节,君非同逝虑蒙尘。
平时谁执朝廷柄,末路方知社稷臣。
楚些欲招招不得,沧溟南望浩无津。 -
125.《赠陈仲循》 宋·游酢
即今年才五十余,脱去簪绂弊屣如。
圣时搜选动空谷,策足要路争先趋。
庙堂故人握重柄,僵者可植瘦可腴。
惓惓风义数寄语,掉头不顾甘如愚。 -
126.《玉簪花》 宋·郑大惠
玉色瓷盆绿柄深,夜凉移向小窗阴。
儿童莫讶心难展,未展心时玉似簪。 -
127.《风泾舟中》 元·贡师泰
白发飘萧寄短蓬,春深杯酒忆曾同。
落花洲渚鸥迎雨,芳草池塘燕避风。
烽火此时连海上,音书何日到山中?故人别后遥相望,夜夜空随斗柄东。 -
128.《伤落花》 明·葛高行文
处冲漠之兰闺兮,心絓结而如醉。
岁忽忽其将迈兮,花落落而蕊坠。
攀长条之要妙兮,睹鸿造之殊异。
悲晨风之震木兮,鸟翔集而争媚。 -
129.《赠故大同府节判魏张公祝入祠七十韵》 明·卢柟
魏博富才薮,储英断幽显。
金璞无留精,虎豹澄视眄。
文章两汉际,墨迹苍颉篆。
多贤信足征,特秀殊异撰。 -
130.《即日》 明·苏伯衡
午门同出独归迟,立断铜壶漏下时。
添得绿荷千万柄,雨声强半在西池。 -
131.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
132.《同族侄评事黯游昌禅师山池其二》 唐·李白
客来花雨际。
秋水落金池。
片石寒青锦。
疏杨挂绿丝。
高僧拂玉柄。
童子献霜梨。
惜去爱佳景。
烟萝欲暝时。 -
133.《江上值雪效欧阳体限不以盐玉鹤鹭絮蝶飞舞之》 宋·苏轼
缩颈夜眠如冻龟,雪来惟有客先知。
江边晓起浩无际,树杪风多寒更吹。
青山有似少年子,一夕变尽沧浪髭。
方知阳气在流水,沙上盈尺江无澌。 -
134.《七夕》 宋·晏殊
云幕无多斗柄移,鹊慵乌慢得桥迟。
若教精卫填河汉,一水还应有尽时。 -
135.《奉和圣製新春》 宋·晏殊
斗柄东回六合春,尧天历象与时新。
铜壶瑞气延疏漏,青辂祥风绕画轮。
云里楼台高郁郁,雨中原隰碧鳞鳞。
千枝彩萼梅英吐,百尺金丝柳带匀。
秉籙调元功有序,在璿观妙政惟醇。
仰瞻魏阙宣和会,共识皇恩子万民。 -
136.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
137.《兼并》 宋·王安石
三代子百姓,公私无异财。
人主擅操柄,如天持斗魁。
赋予皆自我,兼并乃奸回。
奸回法有诛,势亦无自来。 -
138.《元日》 宋·范成大
屋角峥嵘斗柄移,案头萧索烛花垂。
与时消息评新药,若节春秋忆旧诗。
饥饭困眠全体懒,风餐露宿半生痴。
尊前现在休嫌老,最後屠苏把一巵。 -
139.《次韵夏侯太冲秀才》 宋·秦观
儒官饱闲散,室若僧坊静。
北窗腹便便,支枕看斗柄。
或时得名酒,亭午犹中圣。
醒来复何事,弄笔赋秋兴。
焉知懒是真,但觉贫非病。
茫茫流水意,会有知意听。
钟鼎与山林,人生各天性。 -
140.《忆昔》 宋·陆游
忆昔高皇绌柄臣,招徕贤隽聚朝绅。
宁知遗恨忽千载,追数同时无一人。
薶骨九原应已朽,残书数帙尚如新。
此身露电那堪说,也复灯前默怆神。