-
181.《李将军歌》 明·罗洪先
五溪西南山刺天,千盘万箐幽且坚。
岚腥水毒不可渡,昏昏白昼沉乌鸢。
帝窜三苗曾此地,或云槃瓠居仍传。
魑魅过从喜得侣,山川感召生何偏。 -
182.《阁鸦行》 明·吴国伦
我行深入蛮王垒,蛮兵被毳行且呼。
指点罗夷诸种落,延袤千里依皇图。
历历重栅临断浦,堑垒木樵密如堵。
刀耕余力射猎还,磔鸡赛鬼挝鞞鼓。 -
183.《荆公读书堂》 宋·崔复初
一树秋风啼老乌,钟山猿鹤近何如。
六经不载青苗法,不识当时读甚书。 -
184.《蒸豚》 宋·村寺僧
觜长毛短浅含臕,久向山中食药苗。
蒸处已将蕉叶裹,熟时兼用杏浆浇。
红鲜雅称金盘饤,輭熟真堪玉筋挑。
若把养根来比来,要根只合吃藤条。 -
185.《雨后城上种蜀葵效辘轳体联句》 宋·刁绎
不惮移根远,姑怜向日姿。
春风從自得,夜雨况相姿。
敏速飞霜钁,婆娑拥碧枝。
幽葩兹有待,杂卉漫多奇。 -
186.《种菊》 宋·高文虎
菊载种农经,不见诗三百。
周官叙鞠衣,一言仅可摘。
黄华纪吕令,落英餐楚客。
伯始饮得寿,桐君书探赜。 -
187.《题广度院》 宋·郭三益
羲和均四时,曜灵有急节。
沈迷簿领书,坐叹春事歇。
及兹新雨收,西郊轫初发。
苍顽山气嘉,奔悍溪流活。 -
188.《春日田园杂兴》 宋·洪贵叔
弃官杜甫罹天实,辞令陶潜叹义熙。
暖日浣溪仍旧迹,春风粟里只前时。
苗生阡陌培嘉种,花绕林塘发故枝。
佳与二公能领会,可能胸次太多诗。 -
189.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
190.《便民诗上颜正叔宣慰广东》 宋·李肖龙
枯苗一著雨,田畴绿芊芊。
蛰虫一逢春,窟穴声阗阗。
馀民望小定,甚于饥渴然。
昔何好弄兵,今何知服田。 -
191.《江边》 未知·林正
炎天时偶出,四顾欲跻攀。
片雨来南浦,残云过别山。
秋萌苗叶上,春寄藉花间。
更羡沙头鸟,知几分外閒。 -
192.《耕图二十一首·一耘》 宋·楼璹
时雨既已降,良苗日怀新。
去草如去恶,务令尽陈根。
泥蟠任犊鼻,膝行生浪纹。
眷惟圣天子,傥亦思鸟耘。 -
193.《赠督师曹将军》 宋·毛直方
泰阶煌煌色已齐,祥飙为扫蚩尤旗。
幅员浩荡春台熙,不遗桴鼓惊锄犁。
羽林宿卫环三陲,居安节虑忘战危。
整暇自许忘其机,司马八法律以规。 -
194.《白莲花》 宋·释善月
天开地闢讵云赊,异草灵苗特一家。
不有冈头三女粲,争敷处子六郎花。
英雄有种凛生气,白玉微根不受瑕。
他时若补芬陀传,端与优昙定等差。 -
195.《山居诗》 宋·释延寿
只园闲适乐箪瓢,莫讶烟霞道路遥。
龙穴定知潜碧海,鹏程终是望丹霄。
拨云岩下来泉脉,嚼草坡边辨乐苗。
门锁薜梦无客至,庵前时有白云朝。 -
196.《山居诗》 宋·释延寿
抱术澄神蕴道光,石炉闲爇六时香。
曳空横野云和静,逗石穿崖水自忙。
晚圃雨来葵叶嫩,晴皮烧后蕨苗长。
一心包尽乾坤内,莫把闲文更度量。 -
197.《寄悟和尚》 宋·释遵式
无累无机祇任缘,一斋长掩古松边。
寒垂白发过深雪,不下青林知几年。
木叶当薪烧更暖,薑苗为屦著难穿。
竟何人问东林社,时引清流灌碧莲。 -
198.《送晦翁十首》 宋·王阮
移苗时节雨连天,白水青秧满大田。
天欲先生归去后,故留遗爱在丰年。 -
199.《拟古》 宋·于石
东篱有佳菊,埋没野草傍。
草蔓日以滋,菊苗日以荒。
生意几欲息,菊短草何长。
深秋严霜下,百草不复芳。
采采东篱花,澹然发幽香。
万物各有时,盛衰固其常。
荣华不足恃,穷困果何伤。 -
200.《防风庙》 宋·章杰
弭楫山水县,驱马东南隅。
侯当溽暑至,乘凉出郊墟。
晓月醒魂梦,轻颸动襟裾。
气爽体自轻,纵意驰坦途。