-
61.《沁园春 次希孟韵,时召至通州,以病归·时》 元·许有壬
坎止流行,行止非人,何劳用心。
羡枝巢居士,泥涂轩冕,时斋老子,城市山林。
富贵何常,荣枯递转,惟有高名不陆沉。
他休问,只清风一榻,多少黄金。 -
62.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
63.《春病》 唐·元稹
病来闲卧久,因见静时心。
残月晓窗迥,落花幽院深。
望山移坐榻,行药步墙阴。
车马门前度,遥闻哀苦吟。 -
64.《酬卢秘书二十韵(时初奉诏除赞善大夫)》 唐·白居易
谬历文场选,惭非翰苑才。
云霄高暂致,毛羽弱先摧。
识分忘轩冕,知归返草莱。
杜陵书积蠹,丰狱剑生苔。 -
65.《城东闲行,因题尉迟司业水阁》 唐·白居易
闲绕洛阳城,无人知姓名。
病乘篮舆出,老著茜衫行。
处处花相引,时时酒一倾。
借君溪阁上,醉咏两三声。 -
66.《梦上山(时足疾未平)》 唐·白居易
夜梦上嵩山,独携藜杖出。
千岩与万壑,游览皆周毕。
梦中足不病,健似少年日。
既悟神返初,依然旧形质。 -
67.《九日病起》 唐·殷尧藩
重阳开满菊花金,病起支床惜赏心。
紫蟹霜肥秋纵好,绿醅蚁滑晚慵斟。
眼窥薄雾行殊倦,身怯寒风坐未禁。
沈醉又成来岁约,遣怀聊作记时吟。 -
68.《洛中监察病假满,送韦楚老拾遗归朝》 唐·杜牧
洛桥风暖细翻衣,春引仙官去玉墀。
独鹤初冲太虚日,九牛新落一毛时。
行开教化期君是,卧病神祇祷我知。
十载丈夫堪耻处,朱云犹掉直言旗。 -
69.《病中怀王展先辈在天台》 唐·项斯
枕上用心静,唯应改旧诗。
强行休去早,暂卧起还迟。
因说来归处,却愁初病时。
赤城山下寺,无计得相随。 -
70.《伤病马》 唐·杜荀鹤
此马堪怜力壮时,细匀行步恐尘知。
骑来未省将鞭触,病后长教觅药医。
顾主强抬和泪眼,就人轻刷带疮皮。
只今筋骨浑全在,春暖莎青放未迟。 -
71.《行香子》 宋·辛弃疾
归去来兮。
行乐休迟。
命由天、富贵何时。
百年光景,七十者稀。 -
72.《光华殿侍宴赋竞病韵诗》 南北朝·曹景宗
去时儿女悲,归来笳鼓竞。
借问行路人,何如霍去病? -
73.《江城子·病起春尽》 明·夏完淳
一帘病枕五更钟,晓云空,卷残红。
无情春色,去矣几时逢?
添我几行清泪也,留不住,苦匆匆。
楚宫吴苑草茸茸,恋芳丛,绕游蜂。
料得来年,相见画屏中。
人自伤心花自笑,凭燕子,骂东风。 -
74.《病中送人入陕》 明·韩邦靖
渭水潼关北,吾亲舍在兹。
君行须此路,我往未知期。
但报平安日,休言疾病时。
丈夫怜少子,恐遣鬓成丝。 -
75.《病起》 明·蓝仁
带缓肌如削,巾欹发半垂。
故人怜病起,稚子笑行迟。
却酒忧成醉,收书老更痴。
满冈梧竹尽,尚想凤栖时。 -
76.《暮春病怀》 未知·天祥
落花满地雨丝丝,九十春光又别离。
行乐送春犹有恨,那堪多病过花时。 -
77.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
病起犹未王,言归聿何速。
所叹鸡肋微,犹成道旁筑。
得失一以分,宁免相刺促。
快哉良友言,自计亦已熟。 -
78.《病骥图》 明·周忱
吴兴父子俱能画,笔端往往追曹霸。
当时托意知为谁,恻怆令人伤此马。
此马虺颓未可轻,昔陪八骏天衢行。
彩云禁御春如海,曾听玉辂和鸾鸣。 -
79.《仲天贶王元直自眉山来见余钱塘留半岁既行作》 宋·苏轼
仲君岂弟多学,王子清修寡言。
病后空惊鹤瘦,时来或作鹏骞。
海角烦君远访,江源与我同来。
剩作数诗相送,莫教万里空回。 -
80.《舟中病起登览》 宋·戴复古
檥棹病三日,登楼举一觥。
江山从古在,花草逐时生。
南浦佳人别,西风送客行。
锦鳞能自跃,献我一杯羹。