-
101.《昔事文皇帝三十二韵》 唐·杜牧
昔事文皇帝,叨官在谏垣。
奏章为得地,齰齿负明恩。
金虎知难动,毛釐亦耻言。
掩头虽欲吐,到口却成吞。 -
102.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
103.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
104.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
105.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
106.《庐山》 唐·李咸用
非岳不言岳,此山通岳言。
高人居乱世,几处满前轩。
秀作神仙宅,灵为风雨根。
馀阴铺楚甸,一柱表吴门。 -
107.《谢友生遗端溪砚瓦》 唐·李咸用
寻常濡翰次,恨不到端溪。
得自新知己,如逢旧解携。
玩馀轻照乘,谢欲等悬黎。
静对胜凡客,闲窥忆好题。 -
108.《题君山》 唐·方干
曾于方外见麻姑,闻说君山自古无。
元是昆仑山顶石,海风吹落洞庭湖。 -
109.《君山》 唐·程贺
曾游方外见麻姑,说道君山此本无。
云是昆仑山顶石,海风吹落洞庭湖。 -
110.《绵竹山四十韵》 唐·吴融
绵竹东西隅,千峰势相属。
崚嶒压东巴,连延罗古蜀。
方者露圭角,尖者钻箭簇。
引者蛾眉弯,敛者鸢肩缩。 -
111.《偶书》 唐·吴融
青牛关畔寄孤村,山当屏风石当门。
芳树绿阴连蔽芾,长河飞浪接昆仑。
苔田绿后蛙争聚,麦垄黄时雀更喧。
只此无心便无事,避人何必武陵源。 -
112.《寄同年李侍郎龟正》 唐·黄滔
石门南面泪浪浪,自此东西失帝乡。
昆璞要疑方卓绝,大鹏须息始开张。
已归天上趋双阙,忽喜人间捧八行。
莫道秋霜不滋物,菊花还借后时黄。 -
113.《冬日送凉州刺史》 唐·李洞
宠饯西门外,双旌出汉陵。
未辞金殿日,已梦雪山灯。
地远终峰尽,天寒朔气凝。
新年行已到,旧典听难胜。 -
114.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
115.《古塞下曲七首》 唐·贯休
下营依遁甲,分帅把河隍。
地使人心恶,风吹旗焰荒。
搜山得探卒,放火猎黄羊。
唯有南飞雁,声声断客肠。 -
116.《古塞下曲七首》 唐·贯休
下营依遁甲,分帅把河隍。
地使人心恶,风吹旗焰荒。
搜山得探卒,放火猎黄羊。
唯有南飞雁,声声断客肠。 -
117.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
118.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
119.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
120.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。