-
41.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
42.《水龙吟 仆三年为郎外台,故人扬子能作广文》 金朝·蔡松年
词章敏妙,临觞得纸,下笔不能自休。
去岁收灯后,过扬於郑氏山亭,酣觞赋诗,最为快适。
自此仆遂东来,比得其诗,颇道当时风味,戏作越调乱山空翠寻人,短松路转风亭小。
论文把酒,灯残月淡,春风最早。 -
43.《和徐子融韵》 宋·陈文蔚
逊敏工人不可偏,两端相济若韦弦。
允怀固是常存养,明善谁知合在先。 -
44.《寄赵碧澜右之》 宋·顾逢
二十年朋友,同吟五字诗。
琴精毛敏仲,字逼晋羲之。
多听诸公说,堪为后辈师。
苕溪深隐好,不欲仕明诗。 -
45.《赠英公大师》 宋·李颂
篆高神品,秀爽天骨。
敏搆机先,谈深理窟。
溶极苍源,玄臻籀闼。
玉无疵瑕,车有輗軏。
达识圆明,灵襟洞豁。
粹禀飞星,胸挂流月。
大饮陶陶,闲游兀兀。
肯如常人,名利乾没。 -
46.《皇恩寺》 宋·潘诚
睿泽覃灵敏百年,海山高处有祗园。
禅林自是三三界,尘世谁知十二门。
诗客迢迢寻闰路,禅翁特特起谈轩。
香米顶上垂东注,万派分明出一源。 -
47.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
48.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
49.《秋夕不能佳眠》 宋·范成大
书坐即摧颓,夜卧亦展转。
检校百骸间,无一得安稳。
四大元假合,解散会归尽。
何烦造化儿,前期苦相窘。 -
50.《贺吉州李守腊雪》 宋·杨万里
仁侯妙手作庐陵,民歌敏惠如神明。
歌声动天天降瑞,一夜幻出琼瑶城。
丽谯一新玉楼观,郡治别起银设厅。
晓上青原台上望,千门万户皆水晶。 -
51.《赠晁十七》 宋·张耒
应之风骨世绝伦,濯濯芳柳当青春。
琼瑶冰雪照一坐,我恐子是神仙人。
十年声名望不见,一日邂逅情相亲。
安仁白璧绝瑕玷,宗之玉树无埃尘。 -
52.《送程德孺赴江西》 宋·张耒
程侯治楚我独知,去时民作婴儿啼。
归来明光见天子,还把一节来江西。
年来屡下宽大诏,赤子未免寒与饥。
恩如忧病政如药,知病无药何由治。 -
53.《寄陈适用》 宋·黄庭坚
日月如惊鸿,归燕不及社。
清明气妍暖,亹亹向朱夏。
轻衣颇宜人,裘褐就椸架。
已非红紫时,春事归桑柘。 -
54.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
55.《送河东提刑张太博》 宋·范仲淹
忆守姑苏日,见君已惊人。
翩翩幕中画,落落席上珍。
强记及敏力,一一精如神。
洎余领西帅,密与羌夏邻。 -
56.《览秀亭诗》 宋·范仲淹
南阳有绝胜,城下百花洲。
谢公创危亭,屹在高城头。
尽览洲中秀,历历销人忧。
作诗刻金石,意垂千载休。 -
57.《闻密赐》 宋·梅尧臣
朝闻政府贺捷回,夕赐明月五千枚。
巍巍圣皇德所该,庙略付与何有哉。
况未覆穴翦渠魁,宜先战士老与孩。
倾肝沥胆谢不敏,岂可便恃张良才。 -
58.《泛西湖》 宋·刘克庄
桂湖亦在西,岂减颍与杭。
丹桥抗崇榭,渌波浮轻航。
休沐陪胜饯,轩盖何炜煌。
停桡藕华中,一目千红裳。 -
59.《送江宰别》 宋·李吕
行李在门外,驾言归帝都。
三年宰杭州,警敏材有余。
检身不容玷,清冰莹玉壶。
遇事有所立,风雨信不渝。 -
60.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。