-
101.《杂诗(五首)》 明·刘基
月明栖鸟动,月暗栖鸟定。
茅鸱潜枳枸,大眼挂宵镜。
皇天生万物,一物畀一性。
遂令盖壤间,扰扰事争竞。
喧呶穷日夕,岂不慁天听。
化工虽云巧,为法只自玻沉思令人嗟,欲问谁与应。
¤ -
102.《恣逍遥》 元·王哲
物物拈来,般般打破。
惺惺用、玉匙金锁。
沥沥澄源,炎火焰火。
盈盈处,上下倒颠换过。
妙妙神机,玄玄性果。
清清做、静中堪可。
现现虚空,灵灵真个,明明衮光,光莹宝珠一颗。 -
103.《龟石》 宋·孔武仲
平川汹汹经南国,匹练横托半天碧。
洪澜巨浪之中央,忽见颓嵬太古石。
此石由来几许时,混元一气初开辟。
神功割破混沌胎,划落半空随霹雳。 -
104.《思归乐》 唐·元稹
山中思归乐,尽作思归鸣。
尔是此山鸟,安得失乡名。
应缘此山路,自古离人征。
阴愁感和气,俾尔从此生。 -
105.《石鼎联句》 唐·韩愈
巧匠斫山骨,刳中事煎烹。
——刘师服
直柄未当权,塞口且吞声。
——侯喜 -
106.《驯鸥咏》 宋·范仲淹
万物有常性,性无不贵生。
风翔与骏奔,一一远害情。
鴥彼沙上鸥,皎皎霜雪明。
月宿沧洲静,日浴沧浪清。 -
107.《读平险铭寄李汉老》 宋·刘子翚
官侯凿平剑浦滩,游子不歌行路难。
李公作铭垂不刊,峻峰激流生笔端。
斯文岂但夸雄观,寓理之奥开聋眢。
惟人性天同广胖,横目立见分庭坛。 -
108.《送张仲实宜兴州教授》 宋·方回
天未丧斯文,遁翁续思孟。
戒慎恐惧传,源流独也正。
□□中节情,未发为善性。
人己不睹闻,了无一可侦。 -
109.《送范文叔知彭州》 宋·彭龟年
吾友范文叔,家世岷峨州。
忠纯自性分,耿耿明月秋。
朅来声利场,况与造物侔。
汲引如不及,不进不肯休。 -
110.《桐花》 唐·白居易
春令有常候,清明桐始发。
何此巴峡中,桐花开十月。
岂伊物理变,信是土宜别。
地气反寒暄,天时倒生杀。 -
111.《奉酬于中丞使君郡斋卧病见示一首》 唐·皎然
宿昔祖师教,了空无不可。
枯槁未死身,理心寄行坐。
仁公施春令,和风来泽我。
生成一草木,大道无负荷。 -
112.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
113.《淮上喜雨聊句》 宋·苏舜元
江淮经岁旱,春暮忽然雨。
乱点逾广津,散洒入原土。
万物气稍苏,厉妖莫能聚。
群山洗故尘,紫翠坐可数。 -
114.《次韵定慧钦长老见寄八首(并引)》 宋·苏轼
苏州定慧长老守钦,使其徒卓契顺来惠州,问予安否,且寄《拟寒山十颂》。
语有璨、忍之通,而诗无岛、可之寒,吾甚嘉之,为和八首。
左角看破楚,南柯闻长滕。
钩帘归乳燕,穴纸出痴蝇。 -
115.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
116.《永遇乐·试问诸公》 宋·无名氏
试问诸公,本来模样,如何形状。
纵使丹青,难描这个,旷劫端严相。
无形无影,观之不见,听之又无响。
露堂堂、不摇不动,目前甚是明朗。 -
117.《虚空歌》 宋·张继先
虚空荡荡无边岸,日月东西互宾饯。
东宾西饯几时休,生死场中如掣电。
本来真性同虚空,光明朗耀无昏蒙。
偶因一念落形休,为他生死迷西东。 -
118.《送方公美少卿宣谕说畿》 宋·郑刚中
春风入江南,红蒸小桃坼。
亚卿何壮哉,持节使江北。
雅牌刻金字,黄旗书御墨。
奉将出云天,万里布恩德。 -
119.《游云湖》 宋·胡寅
衡湘久来往,眼到山辄对。
爱山真自性,久看眼未碍。
今朝渡石潭,兰桨乱青带。
初升岸稍高,忽喜地更大。 -
120.《重赋畏知寓斋》 宋·赵蕃
君昔少年日,起家官帝城。
诸公盛称许,往往动得名。
夷途一步趋,可到公与卿。
永怀松柏坚,高谢桃李荣。