-
81.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
82.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
83.《邻里相送至方山》 南北朝·谢灵运
祗役出皇邑,相期憩瓯越。
解缆及流潮,怀旧不能发。
析析就衰林,皎皎明秋月。
含情易为盈,遇物难可歇。
积疴谢生虑,寡欲罕所阙。
资此永幽栖,岂伊年岁别。
各勉日新志,音尘慰寂蔑。 -
84.《东风第一枝》 宋·吴则礼
经国谋猷,补天气力,岳祗来佐兴运。
王当华阙春融,共仰相门地峻。
清台占象,见壁月、珠星明润。
对一百五日风光,二十四番花信。 -
85.《忆瑶姬》 宋·曹组
雨细云轻,花娇玉软,於中好个情性。
争奈无缘相见,有分孤零。
香笺细写频相问。
我一句句儿都听。 -
86.《石州慢·己酉秋吴兴舟中作》 宋·张元干
雨急云飞,惊散暮鸦,微弄凉月。
谁家疏柳低迷,几点流萤明灭。
夜帆风驶,满湖烟水苍茫,菰蒲零乱秋声咽。
梦断酒醒时,倚危樯清绝。 -
87.《满江红(夷则宫、俗名仙吕宫淀山湖)》 宋·吴文英
云气楼台,分一派、沧浪翠蓬。
开小景、玉盆寒浸,巧石盘松。
风送流花时过岸,浪摇晴练欲飞空。
算鲛宫、祗隔一红尘,无路通。 -
88.《踏莎行(中秋)》 宋·陈著
豆雨空晴,桂花风静。
碧虚飞上圆明镜。
谁能唤起秃翁吟,祗应笑得嫦娥醒。
可奈良宵,不堪残境。
强拚一醉偷光景。
夜凉渐搅雪霜心,昏眵犹认山河影。 -
89.《踏莎行(中秋)》 宋·陈著
豆雨空晴,桂花风静。
碧虚飞上圆明镜。
谁能唤起秃翁吟,祗应笑得嫦娥醒。
可奈良宵,不堪残境。
强拚一醉偷光景。
夜凉渐搅雪霜心,昏眵犹认山河影。 -
90.《十二时》 宋·崔敦诗
勋华并、天胙昌期。
圣德茂重离。
英明经远,浚哲昭微。
宝俭更深慈。 -
91.《醉落魄·九日吴胜之运使黄鹤山登高》 宋·戴复古
龙山行乐。
何如今日登黄鹤。
风光政要人酬酢。
欲赋归来,莫是渊明错。
江山登览长如昨。
飞鸿影里秋光薄。
此怀祗有黄花览。
牢裹乌纱,一任西风作。 -
92.《贺新凉(寿吴枧郡)》 宋·叶路钤
共审挽七日之书云,西方生妙喜佛;占四明之福地,南极现老人星。
人歌海沂之康,天锡河沙之算。
太守与我同理,已传趣诏之音;丈夫何以假为,宁看即真之拜。
某方忻御李,幸际生申。 -
93.《满江红(寿云山章尚书)》 宋·赵灌园
看尽公卿,都输与、云山居士。
肯掉了、龙章金印,归来闾里。
云染笔头成五色,山来胸次堆空翠。
更结庐、近在白鸥边,弄烟水。 -
94.《苏幕遮》 宋·杨泽民
日烘晴,风却暑。
帘幕中间,紫燕呢喃语。
嫩竹新荷初沐雨。
曲槛幽轩,四面明窗举。
夏初临,春又去。
不愿封侯,祗怕为羁旅。
溪上故人无恙否。
欲唱菱歌,发棹归南浦。 -
95.《玉楼春》 宋·杨泽民
笔端点染相思泪。
尽写别来无限意。
祗知香阁有离愁,不信长途无好味。
行轩一动须千里。
王事催人难但已。
床头酒熟定归来,明月一庭花满地。 -
96.《奉同张敬夫城南二十咏》 宋·朱熹
纳湖
诗筒连画卷,坐看复行吟。
想像南湖水,秋来几许深。
东渚 -
97.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
98.《袁州州学记》 宋·李觏
皇帝二十有三年,制诏州县立学。
惟时守令,有哲有愚。
有屈力殚虑,祗顺德意;有假官借师,苟具文书。
或连数城,亡诵弦声。 -
99.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
100.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。