-
61.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
62.《括摸鱼儿》 宋·林正大
泛松江、水遥山碧,清寒微动秋浦。
霜云霁色横无际,别鹄惊鸿无数。
朝又暮。
听牧笛长吹,隐隐渔榔度。 -
63.《应天长(雷峰夕照)》 宋·张矩
磬圆树杪,舟乱柳津,斜阳又满东角。
可是暮情堪剪,平分付烟郭。
西风影,吹易薄。
认满眼、脆红先落。 -
64.《应天长(雷峰夕照)》 宋·张矩
磬圆树杪,舟乱柳津,斜阳又满东角。
可是暮情堪剪,平分付烟郭。
西风影,吹易薄。
认满眼、脆红先落。 -
65.《沁园春》 宋·陈坦之
睡起闻莺,卷帘微雨,黄昏递愁。
正青翰音断,离怀几折,碧云暮合,千里双眸。
思发花前,人归雁後,误记归帆天际舟。
浑无据,但余香绕梦,频到西楼。 -
66.《水调歌头(登甘露寺多景楼望淮有感)》 宋·程必
天地本无际,南北竟谁分。
楼前多景,中原一恨杳难论。
却似长江万里,忽有孤山两点,点破水晶盆。
为借鞭霆力,驱去附昆仑。 -
67.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
68.《瘗旅文》 明·王守仁
维正德四年秋月三日,有吏目云自京来者,不知其名氏,携一子一仆,将之任,过龙场,投宿土苗家。
予从篱落间望见之,阴雨昏黑,欲就问讯北来事,不果。
明早,遣人觇之,已行矣。
薄午,有人自蜈蚣坡来,云:“一老人死坡下,傍两人哭之哀。 -
69.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
70.《与陈伯之书》 南北朝·丘迟
迟顿首陈将军足下:无恙,幸甚,幸甚!将军勇冠三军,才为世出,弃燕雀之小志,慕鸿鹄以高翔!昔因机变化,遭遇明主,立功立事,开国称孤。
朱轮华毂,拥旄万里,何其壮也!如何一旦为奔亡之虏,闻鸣镝而股战,对穹庐以屈膝,又何劣邪!寻君去就之际,非有他故,直以不能内审诸己,外受流言,沈迷猖蹶,以至于此。
圣朝赦罪责功,弃瑕录用,推赤心于天下,安反侧于万物。
将军之所知,不假仆一二谈也。 -
71.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
72.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
73.《扬州慢·十里春风》 宋·赵以夫
十里春风,二分明月,蕊仙飞下琼楼。
看冰花翦翦,拥碎玉成毬。
想长日、云阶伫立,太真肌骨,飞燕风流。
敛群芳、清丽精神,都付扬州。 -
74.《黎女歌》 明·汤显祖
黎女豪家笄有岁,如期置酒属亲至。
自持针笔向肌理,刺涅分明极微细。
点侧虫蛾摺花卉,淡粟青纹绕余地。
便坐纺织黎锦单,拆杂吴人彩丝致。 -
75.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
76.《容安室休沐杂咏》 当代·钱钟书
渐起人声昏晓际,难追梦境有无间。
饶渠日出还生事,领取当前倚枕闲。 -
77.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
78.《夜宿宣风馆》 明·王守仁
山石崎岖古辙痕,沙溪马渡水犹浑。
夕阳归鸟投深麓,烟火行人望远村。
天际浮云生白发,林间孤月坐黄昏。
越南冀北俱千里,正恐春愁入夜魂。 -
79.《寄徐彦偲》 宋·卷刚中
都城判袂十年馀,世路艰昏迹颇孤。
顾影不知天际雁,置身方类鼎中鱼。
危言空慕刘蒉策,痛哭难看贾谊书。
一笑何时成破涕,为君握手话区区。 -
80.《泊瓜洲渡》 宋·吴浩
淮烟漠漠夕阳收,楚树昏昏翳客舟。
风度钟声来北固,帆将灯影过扬州。
云消碧海天无际,波撼金山地欲浮。
独恨壮游非昔日,满江风露夜如秋。